Depresyon Daima Tıbbi Bir Problem mi Başka Bir Bakış

Anti-depresyon ilaçları için reklamlar bugün sürekli olarak yayılıyor. Bu yaygın hastalığı hafifletmek için bir ilacı veya başka bir ilacı almanın olası avantajları eşlik ediyor. Yasa gereği, bu tür reklamları, bazıları depresyonun kendisinden çok daha kötü görünen bir kontrendikasyon listesi (olası yan etkiler) ile takip eder.

Bu reklamların yanı sıra biraz fark edilmiş bir sorumluluk reddi beyanı veya buna depresyon hakkında basit ve dürüst bir ifade olarak mı bahsedeceğiz? Bu ifade, yaygın depresyonun nedeninin tam olarak bilinmediğidir. Burada yaygın olan kelimeyi önemli bir amaç için kullanıyorum. Elbette bir miktar depresyon aslında kimyasal dengesizlikten veya bir tür duygusal şoktan kaynaklanıyor. Bu noktayı kimse tartışamaz.

Yirmi milyon kadar Amerikalının bir çeşit depresyona sahip olduğu söyleniyor. Bir ulus olarak tarihimizde modern bir fenomen gibi görünüyor. Yirminci yüzyılın başlarından önceki bu hastalıkla ilgili çok az kayıt vardır. Modern çağdan önceki depresyon genellikle melankoli olarak anılırdı. Abraham Lincoln’ün, neşe ve alçakgönüllülük zamanlarıyla dengelenen derin melankoli krizlerinden muzdarip olduğu söyleniyordu. Belki de tavrındaki bir değişiklik, kendi ayarlamalar yapma yöntemi ya da bir tür davranışsal kendi kendine ilaç tedavisiydi.

Depresyon üzerine yapılan çok az çalışma, diğer ülkeler veya kültürlerle yan yana karşılaştırma içerir. Bazı ülkelerde neredeyse hiç rapor edilmiş depresyon vakası yoktur. Genellikle bunlar dünyanın en fakir ülkeleridir. Bundan ne kadar para olduğu konusunda çok şey çıkarılabilir; zenginlik ve materyalizm Amerikalıları mutlu ve dengeli yapmakla ilgilidir.

İncil’i inceledikten otuz beş yıl boyunca hiç bir vaizin ya da tuzuna değer bir ilahiyatçının depresyonun nedenlerine İncil’deki bir görüşe dayanarak yaklaştığını hiç duymadım. Kutsal Kitap depresyonun nedenini açıklamakla kalmaz, aynı zamanda ona tam bir yanıt da verir. Hayır, bu bir mucize ya da ilahi bir şifa değil, sadece depresyonu bazen anında ve bazı durumlarda daha yavaş dışarı iten bir yaşamdaki derin bir değişikliktir. Öncelikle İncil’e göre insanlardaki çoğu genel depresyonun nedenine bakalım.

Genel konsensüsün aksine, Tanrı inançsızlığa göz kırpmaz, aynı zamanda inançsızları kurtuluş çağrısına cevap vermeye aktif olarak ikna etmeye çalışır. İnatçı arayışı, sadece onların günahkar olmalarıyla değil, hayal gücümüzün ötesinde bir şekilde doğan her insanı sevmesi nedeniyle ateşleniyor. Tanrı insanları kendi krallığına çekmeye değil sevmeye çalışıyor. Bunu yapmak için, kendisinden ayrıldıklarının tamamen farkında olmalarını sağlamalıdır. Tanrıların Kutsal Ruhu tarafından uygulanan şimdiki bir baskıdır.

İsa bu konudan bahsetti ve belirsiz bir şekilde, dünyadayken Kutsal Ruhların birincil işlerinden biri olduğunu söyledi. O Johns İncilinde dedi Yine de size gerçeği söylüyorum; Senin için oradan uzaklaşmam uygun: çünkü ben gitmezsem, Yorgan sana gelmeyecek; Ama ayrılırsam, onu size göndereceğim. Ve geldiğinde, günah dünyasını, doğruluğu ve yargı dünyasını azarlayacaktır (mahkum edecektir). Jn. 16: 7, 8.

İnananlar sık ​​sık Kutsal Ruh’un mahkumiyeti altına girdiklerini söylerler ve sonunda onları dua etmeye ve Tanrı’nın sunduğu kurtuluşu kabul etmeye iten şey budur. İnançsızlar, depresyonda, karamsar veya açıklanamaz bir ruh hali içinde olduklarını söylüyorlar. İnanan tarafından tasvir edilen inanç ve inanmayanın hissettiği bunalımın bir ve aynı şey olduğu, yüzyıllar boyunca sayısız milyonlarca, Tanrı’ya teslim olduktan hemen sonra depresyonu yaşamayı bıraktı. Bu sonucu son otuz yıldan fazla bir süredir sayısız kez gördüm. Bu ilk elden deneyim ve kutsal kitap desteği, beni milyonlarca insanın gereksiz yere acı çektiğine şüphe götürmez bir şekilde ikna etti.

Hiç kimseye, depresyonlarının tam olarak incelenmesi için doktorlarını görmemelerini tavsiye etmem. Kimyasal bir dengesizlik olursa veya duygusal bir deneyimle ilgiliyse, soru cevaplanır. Bu soruya cevap vermiyorsa, kurtuluşu için Tanrı’yı ​​aramak hayatlarındaki bir sonraki adım olmalıdır. Aslında hayatlarındaki ilk hamle olmalı.

Kendi adıma konuşursak, İsa’nın sevgisinden ayrı yaşamanın ve gelecek için kesin bir ümidinin olmamasının gerçekten çok üzücü olacağını düşünüyorum. Bu soruyu yıllar önce cevapladığıma sevindim.