Dekompresyon Hastalığı: Aşırı Hava Basıncının Tehlikeleri

Macera, heyecan ve cesaret – bunlar tüplü dalışı tanımlayan şeylerdir. Scuba, Bağımsız Sualtı Solunum Cihazı anlamına gelir. Bu tür bir dalış, bağımsız solunum ekipmanı ve oksijen tankları kullanılarak su altında yüzme eylemidir. Bir tüplü dalgıç, bir basınçlı hava kaynağı taşıyarak, basit nefes tutma teknikleri kullanarak daha uzun süre su altında kalabilir. Tüplü dalış, bireylerin yüzeyin birkaç metre altından daha derin denizaltını keşfetmelerini sağlar. Ancak bu dalış türü, diğer spor faaliyetlerinin sahip olduğu riskleri de beraberinde taşır. Son araştırmalar, tüplü dalış sırasında ölme olasılığının bokstan biraz daha yüksek olduğunu ve futbol ya da su kayağı oynamaktan neredeyse 40 kat daha yüksek olduğunu gösteriyor.

Bu aktivitenin sahip olduğu tehlikelerin çoğu baskı ile ilişkilidir. Tüplü dalgıçlar arasında genellikle dekompresyon hastalığı denen bir durum ortaya çıkar. Bir dalgıç ciğerlerine su derinliğindekine benzer bir basınçta hava solurken, vücudundaki basınç da artar. Her 30 fitte bir ikiye katlanan basınçla su altında basınç hızla artar. 30 fit yükseklikteki bir tüpten soluduktan sonra, yüzeye çıkma eylemi, hava basıncı düştükçe göğüsteki havanın genişlemesiyle sonuçlanır. Bu nedenle, genişleyen havanın normalde ağızdan veya burundan yüzeye doğru köpürerek çıkması gerekecektir. Hava geçişleri kapanırsa, hava kaçamayabilir ve akciğerler içinde genişler, bu akciğerlerin patlamasına ve yaşamı tehdit eden sonuçlara neden olabilir. Hava püsküren akciğerden göğüs boşluğuna kaçabilir, kan damarlarına kaçabilir ve kalbe ve beyne baloncuklar taşıyarak çok ölümcül olabilir. Bu durum nefes almada zorluklara, göğüs ağrısına ve bazen ölüme neden olabilir. Dekompresyon hastalığının olağan semptomlarından bazıları eklem ağrısı (en yaygın semptom ve günler veya haftalarca sürebilir) aşırı yorgunluk, uyuşma, sersemlik ve deri döküntülerini içerebilir. Diğer semptomlar arasında kollarda veya bacaklarda güçsüzlük, bilinç kaybı ve göğüs ağrısı sayılabilir.

Dekompresyon hastalığı riskini en aza indirmek için dalgıçlar şunları yapmalıdır:

Suya yavaşça dalın ve yükselin ve en derin derinliğinizde önerilenden daha uzun süre kalmayın. Tüplü dalgıçlar genellikle belirli bir derinlikte ne kadar kalabileceğinizi gösteren dalış tabloları kullanır.
Dalıştan sonra 24 saat içinde uçmayın.
Dalıştan önce alkol almayın.
Dalıştan sonra sıcak küvetlerden, saunalardan veya sıcak banyolardan kaçının.
Tüplü dalıştan önce bol su aldığınızdan, iyi dinlendiğinizden ve fiziksel olarak hazırlandığınızdan emin olun. Yakın zamanda ciddi bir hastalık, yaralanma veya ameliyat geçirdiyseniz, dalmadan önce doktorunuzla konuşun.

Bazı kişiler, karşılaşabilecekleri sağlık riskleri nedeniyle tüplü dalıştan kaçınmalıdır. Kusur, astım, akciğerde yırtılma öyküsü veya kalp hastalığı olan kişiler, dalmaya karar vermeden önce doktorların ve diğer sağlık uzmanlarının onayını istemelidir. Tamir edilmemiş kasık fıtığı olan kişiler, fıtıkta genişleyen gaz semptomlara neden olabileceğinden tüplü dalıştan kaçınmalıdır.

Kan basıncını korumak ve oksijen vermek, tüplü dalışla ilişkili acil hastalıklar için düzenli tedavilerden bazılarıdır. Dekompresyon hastalığı için birincil çare, hiperbarik oksijen odası kullanmaktır. Bu oda, hastanın% 100 oksijen almasını sağlayan yüksek basınçlı bir odadır. Bu çare, gaz kabarcıklarının oluşmasına izin veren basınç değişikliklerini tersine çevirebilir. Bölme ayrıca nitrojenin genellikle birkaç saat içinde elde edilen sıvı formuna geri dönmesine yardımcı olur. Çoğu dekompresyon hastalığı vakası hiperbarik oksijen ile tedavi edilebilir. Dekompresyon hastalığı semptomları devam ederse, doktorlar tedavilerin tekrarlanmasını önerebilirler.

Diğer sporlar ve hobiler gibi, bireyler gerekli güvenlik önlemlerini alırsa tüplü dalışın tehlikeleri en aza indirilebilir. Bu faaliyete katılmak isteyen bireyler, diğer istenmeyen rahatsızlıkların gelişmesini önlemek için doktorların onayını almalıdır.