DEHB’yi Yönetmede Psikoaktif İlaçların Önemi

Giderek daha fazla çocuğa DEHB veya Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu teşhisi kondu. Bu bir durumdur

genellikle çocukluk yıllarında kendini gösterir ve sürekli bir dikkatsizlik ve hiperaktivite dizisi ile karakterize edilir,

unutkanlık, zayıf dürtü kontrolü ve dikkat dağınıklığı ile. Buffalo Üniversitesi tarafından yapılan yakın tarihli bir ankete göre,

Sınıftaki çocukların yaklaşık yüzde beşinde DEHB olan öğrenciler var ve diğer yüzde beşinde DEHB var ancak teşhis edilmemiş.

Bu tür bir bozuklukla uğraşırken, DEHB olan bu çocuklar, aileleri tarafından psikoaktif ilaçlar alırlar.

doktor, genellikle çocuğun okulundan yetkililerin ilk tavsiyesi üzerine. DEHB tedavisi konusunda bazı uzmanlar,

ancak, ilaca başka etkili alternatifler olduğuna inanıyoruz. Bazı doktorlar ve uzmanlar

DEHB tedavisi, bu çocukların tedavisinde psikoaktif ilaçların oynadığı rolü aşırı vurgulamaktadır.

Pek çok ebeveyn, psikoaktif ilaçları almadaki köklü, kanıta dayalı alternatifin tam olarak farkında değildir.

bu davranış terapisidir. Doktorların çoğu normalde bu tür psikoaktif ilaçları rutin olarak çocuklara reçete eder.

bu ilaçların yararlarını ve risklerini ve alternatiflerini ebeveynlerle tartışmadan. Dahası, araştırma var

davranışçı terapiye başlanan DEHB’li çocukların yarısının hiç ilaca ihtiyaç duymadığını göstermiştir.

Bu tür ilaçları erken yaşta reçete etmek yerine, doktorlar ebeveynlere sıralı bir kurs önermelidir:

önce davranış terapisi ve daha sonra gerekirse ilaçların reçetesi. Bu tür bilgiler, bir

ebeveynlerin yüzde 80’inin ilaç tedavisi yerine davranışsal terapiyi ilk olarak seçtiği anket

DEHB tedavisi, ilk başta davranışçı terapinin faydalarının farkında olsalardı. Pelham’a göre,

DEHB’li çocuklar için bu tür ilaçlar, ılımlı olarak kullanılması gerekmesine rağmen, fena değildir. Düşük dozlarda alarak ve

gerektiğinde davranışsal terapiyi birleştiren bu psikoaktif ilaçlar, DEHB için yararlı bir müdahale olarak kabul edilir.

çocuklar.

Davranışçı terapi kullanımı ile çocuklar, öğretmenler ve ebeveynler farklı beceri ve teknikleri öğrenebilirler.

çocuğun günlük yaşamındaki davranışını iyileştirir. Bu tür bir terapi için ana odak noktası okuldaki akademik performanstır.

akranlar ve kardeşlerle ilişkiler, ebeveynlerle ilişkiler, yetişkin isteklerine uymada başarısızlık ve beceri geliştirme

önemli alanlarda. Bu aynı zamanda, çocuklarıyla olan etkileşimleri (davranış değişikliği) nedeniyle iyi ebeveynliği de yansıtabilir.

çocuk, psikoaktif bir ilacı çocuğun beynine atmaktan daha iyidir. Daha az ilaç alan çocuklarla,

Büyüme engellemesi ve iştahsızlık gibi ilaçların yan etkilerine karşı daha az duyarlı olacaktır.

Bu aynı zamanda DEHB’li çocuklara davranışları öğretmek ve yapacakları başa çıkma becerileri gibi uzun vadeli faydalar sağlayabilir.

sonunda yetişkinliğe geçerler. Tedavi ilaçları alan çocuklar yetişkin olduklarında, almayı reddetme eğilimindedirler.

ilaçları. Sonuç olarak, söz konusu ilacın faydaları ortadan kalkar ve davranışsal öğretmek çok daha zor olur.

gençlere göre daha küçük çocuklara göre beceriler.