Bölgede mi yoksa senkronize değil mi?

Herhangi bir sporcuya bir mağlubiyetten sonra sorun, size antrenmanları sırasında daha iyisini yaptıklarını söyleyeceklerdir. Çoğu sporcu, sonunda kendini kaybetmek için antrenmanda iyi performans gösterir. Nedeni ne? Yorgunluk? Aşırı eğitim mi? Yoksa boğulmak mı? Uzmanlar, sporcunun düşük performansının bazen performans kaygısından kaynaklandığını söylüyor. Bu damgalanma çoğu sporcu tarafından deneyimlenir – bunlar normaldir ve kabul edilirler. Spor uzmanları, onlara göre çok fazla stres nedeniyle performansın düşmesi anlamına gelen bu boğulma olarak adlandırıyorlar. Birçok sporcu bir şekilde boğulur. Koçlar ve oyuncular her şeyin nerede başladığını bulmakta zorlanıyor. Spor uzmanları ve bazı psikologlar, bu olayın bir dış etken nedeniyle değil, içinde meydana gelen bir şey olduğunu iddia ediyor. Şüphe ve başarısızlık düşünceleri, kişinin oyun planını olumsuz etkileyebilir. Bu tür olumsuz düşünceler genellikle endişe ve strese ve sonunda bir eşleşme kaybına yol açar. Bu, midede kelebeklerin yaygınlaştığı andır.

Kaygı, koşullar üzerinde kontrol eksikliğinden kaynaklanır. Genellikle karamsar düşünceye yol açar. Çok fazla stres ve endişe, bir sporcunun odaklanma yeteneğini ciddi şekilde etkileyebilir ve performanslarını etkileyebilir. Bu onların oyuna girmesine veya yaralanmalarına neden olabilir. Uzmanlar, kişinin kendi kaygı düzeylerini belirlemenin en iyisi olduğunu tavsiye ediyor. Çoğu zaman, bunlar bizim düşüncemizin ürünleridir. Uzmanlar, rekabetçi bir şekilde performans gösterebilmek için belirli bir miktar uyarılmanın gerekli olduğuna inanıyor. Araştırmacılara göre uyarılma, uyanık olmanın fizyolojik ve psikolojik bir halidir. Duyusal uyanıklık, hareketlilik ve yanıt vermeye hazır olma gibi kalp atış hızı ve kan basıncı koşullarının artmasına yol açar. Çok fazla ya da çok azı muhtemelen bir avantaj olacaktır. Doğru miktarda uyarılmaya sahip olan sporcuların “bölgede” olduğu söylenir. Her hareket mükemmel görünüyor ve oyun planını tamamlıyor gibi görünüyor. Bir dengesizliğin olmasının ana nedenlerinden biri, çünkü bazı dövüşçüler, oyun veya sporda soğukkanlılık kaybına yol açabilecek oyun öncesi gerginliklerle aşılır. Bu rahatsızlık aynı zamanda daha çabuk yorulmalarına ve daha fazla hata yapmalarına da neden olabilir.

Yarışmadan önce

Her sporcu boğulma ve oyun öncesi gerginliklerin normal olduğunu ve bunları kabul etmeyi öğrenmeleri gerektiğini anlamalıdır. Oyun öncesi gerginlik olumsuz bir şey olarak yanlış yorumlanmamalıdır ve gerginliklerinin paniğe neden olması gerekmez. Uzmanlar, bunun sadece adrenalin patlaması olduğunu ve bunun normal bir aşama veya süreç olduğunu söylüyorlar. “Kelebekler” vücudun bir yarışma veya yorucu bir aktivite için hazırlanma biçiminin bir parçasıdır. Rekabetçi bir etkinlikte fiziksel ve zihinsel olarak hazırlıklı olmak çok önemlidir. Oyun planını yürütmek için uygun ısınma, esneme ve görselleştirme gereklidir.

Yarışma sırasında

“Geleceğim yok, geçmişim yok, amacım şimdiyi son yapmaktır” bir savaşçı mantrasıdır. Bir sporcu, sonuçtan ziyade eldeki göreve odaklanmalıdır. Sporcular kendilerini olumsuz düşünceler düşünürken bulduklarında durmalı ve odaklanmalıdırlar. Sonucu umursamıyormuş gibi performans gösterirlerse, kendilerini rahat hissedebilir ve o olayda mükemmelleşebilir ve boğulmaktan kaçınabilirler.

Yarışmadan sonra

Sporcular bir etkinliği gözden geçirmeli ve doğru yapılan şeyleri hatırlamalıdır. İyi performans göstermelerine yardımcı olacak eylemlere, düşüncelere ve davranışlara odaklanmalıdırlar. Bir oyuncunun veya takımın performans düzeyini ve “kazanılabilirliğini” artırmak için yolların ve araçların kullanılabilmesi için kişinin performansını engelleyen faktörler de dikkate alınmalıdır. Yalnız antrenman yapan sporcular, kendilerini “rekabetçi bilinmeyen” ile tanıştırmak için bir gruba katılmayı da düşünmelidir.