Bırakmak Zor Olduğunda

Çocukken, okulda annen veya baban tarafından yalnız bırakılmaktan korkuyor muydun? Çocuğunuz, onu başka biriyle bıraktığınızda öfke nöbetleri geçiriyor mu? Çocuğunuz, tıpkı çocukken yaptığınız gibi ayrılık kaygısı belirtileri gösteriyor olabilir. Sevdiğin biri tarafından terk edilme korkun var mı? Beğendiğiniz bir şeyi kaybettiğinizde aşırı derecede üzülüyor musunuz? Ayrılık anksiyetesi bozukluğunuz olabilir. Ayrılık anksiyetesi ayrılık anksiyetesi bozukluğundan nasıl ayırt edilir?

Ayrılık anksiyetesi, çocukları ve genç ergenleri sıklıkla etkileyen oldukça yaygın bir anksiyete bozukluğudur. Bu, çocukların ebeveynleri veya dadıları gibi birincil bakıcılarından ayrıldıklarında geçtikleri normal bir gelişim aşamasıdır. Bir çocuk ayrılık kaygısını yenemezse, bu ayrılık anksiyetesi bozukluğuna dönüşür. Ayrılık anksiyetesi olan çocuklar bunu ağlayarak, bağlılık göstererek, utangaçlık, sessizlik ve diğer insanlarla, hatta zaten aşina olduğu kişilerle etkileşime girme isteksizliği ile gösterirler.

Ayrılık anksiyetesi bozukluğu, bir bireyin evden ayrılma veya bireyin güçlü bir duygusal bağa sahip olduğu kişilerden (anne gibi) ayrılma konusunda aşırı kaygı duyduğu psikolojik bir durumdur. Bu psikolojik durum, yetişkin nüfusun yüzde yedisini ve çocuk nüfusunun yalnızca yüzde dördünü etkilemektedir. Ayrılık anksiyetesi bozukluğu şu şekilde kendini gösterir: anne veya ev gibi bir kişiden veya bağlanma nesnesinden ayrıldığında tekrarlayan sıkıntı); bağlanma konusunu kaybetme konusunda ısrarcı, aşırı endişe; bir bağlanma öznesinden ayrılmaya ya da öznenin kaybına yol açabilecek bir olayın meydana gelebileceğine dair ısrarcı, aşırı endişe; bağlanma konusu olmadan yalnız kalma konusunda temelsiz bir korku; büyük bir bağlanma figürüne yakın olmadan sürekli bir isteksizlik veya uyumayı reddetme; veya ayrılıkla ilgili tekrarlayan kabuslar görmek.

Ayrılık anksiyetesi ve ayrılık anksiyetesi bozukluğunu ayırt eden büyük bir faktör, birincisinin geçici olması ve büyümenin gerekli bir parçası olmasıdır. Çocuğun normal büyümesi ve gelişmesi için çok önemlidir. İkincisi, geçiş dönemini geçemediği ve yapışkan ve fazla bağlı kaldığı için çok daha kötüdür, bu da zararlı olabilir ve normal bir çocuk veya kişinin çalışma şeklini etkileyebilir.

Ayrılık anksiyetesi bozukluğu, aşağıdakiler gibi travmatik deneyimlerle tetiklenebilir:
l Çocuğun şahsen yaşadığı veya duyduğu korkutucu bir deneyim. (ör. depremler, çocuk kaçırma hikayeleri)
l Ciddi bir ayrılık deneyimi. (ör. ebeveynler boşanır veya ebeveynler orduda görev yapar)
Aile içinde şiddetli stresli bir deneyim. (ör. bekleyen boşanma, ciddi hastalık veya ölüm, yeni bir okulda baştan başlamak)
l Çocuğun yaşadığı önemli bir değişiklik. (dadı değiştirmek, yeni bir erkek veya kız kardeşe sahip olmak, yeni bir okulda başlamak)
l Bir hastalık, ister büyük ister önemsiz koşullar.

Çocuğunuzun normal ayrılık kaygısı yaşayıp yaşamadığını veya ayrılık anksiyetesi bozukluğu yaşayıp yaşamadığını belirleyen ince bir çizgi var. Çocuğunuzu takip edebilmek ve gerekirse yardım alabilmek için basit ayrılık kaygısı ile bozukluk arasındaki farklar hakkında bilgi sahibi olmak en iyisidir.