Ağrı Tedavisi İlaç ve Bağımlılık

Ağrı ve ağrı kesici ilaçlar, herkesin uğraşmak zorunda kalacağı iki şeydir. Herkes acıyı hisseder ki bu, bir kişinin açıklanamaz aptalca bir şey yapmasını engellemeye hizmet eden vücudun sahip olduğu birçok doğal tepkiden biridir. Bununla birlikte, ağrı aynı zamanda çoğu insanın uğraşmak istemediği bir şeydir, özellikle de ağrı kronikse ve günlük işlerini yapmanın önüne geçerse. Ağrı kesici ilaçlar bu tür sorunlardan kurtulma sağlar, ancak bu ilaçlar bazen vücut üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir. Kullanılan ağrı kesici ilaç afyondan türetilmese bile, bu tür ilaçlar yine de son derece bağımlılık yapabilir.

Ağrı kesici ilaç bağımlılığı söz konusu olduğunda herkes risk altındadır, ancak herkes bir sorun geliştirmeyecektir. Çoğunlukla, en narkotik ağrı kesiciler (morfin, afyon ve eroin gibi) kolayca en çok bağımlılık yapanlardır, ancak aynı zamanda insanların maruz kalma olasılıkları en düşük olanlardır. Morfin, çoğu doktor tarafından, özellikle narkotik olmayan alternatifler halihazırda mevcutken, genellikle son çare olarak kullanılmaktadır. Morfinin kullanılabileceği başka durumlar da vardır, ancak bunlar genellikle kanser hastaları ve ameliyat sonrası tedavi görenlerdir. Bu insanlar için morfin dozları genellikle küçük miktarlardadır ve bu, etkilere fiziksel veya psikolojik bir bağımlılık geliştirmek için yeterli olabilir veya olmayabilir. Bu durumlarda, genellikle ilaca tolerans meselesi söz konusudur.

Yapılan araştırmalara göre risk oranı en yüksek olan kişiler daha önce madde bağımlısı olmuş kişilerdir. Eski afyon bağımlılarının morfine bağımlılık geliştirme olasılığı daha yüksektir, eski morfin kullanıcıları ise eroinin etkilerine karşı daha düşük toleransa sahiptir. Bununla birlikte, her zaman afyon türevlerine inmek zorunda değildir. İstatistikler, önceki bağımlılığın ağrı kesici ilaçlarla ilgisi olmasa bile, risklerin gözle görülür bir miktarda arttığını göstermektedir. Geçmişte bağımlı hale gelen aile üyeleri de bir kişide bağımlılık riskini artırıyor, ancak bunun kalıtsal bir genetik özellikten mi kaynaklandığı veya “bağımlı ailelerinin” doğadan çok bir yetiştirme ürünü olup olmadığı bilinmemektedir.

Geri çekilme, özellikle uyuşturucu bir opioid ise, bağımlılığın kendisi kadar kötüdür. Vücut, narkotik bir maddeden çekilmenin standart semptomlarına maruz kalır. Örneğin, erken aşamalar, sistemlerinde bir miktar ilaç olmadan en basit görevleri yerine getirme veya küçük miktarlarda strese bile dayanma konusunda çok büyük bir yetersizlikle kolayca karakterize edilir. Vücut bazen ilaçtan yoksun bırakılırsa, titreme, çarpıntı, aşırı terleme ve ara sıra kas spazmları paketin bir parçası olarak uzun süreli bir şok durumuna geçer. Psikolojik etki de dikkat çekicidir, özellikle ağrı kesici ilaç bağımlılığı vücutta olduğundan çok daha uzun süre zihinde kalabildiği için.