Bu, ofis adamı Joe’nun hikayesi. Sadece ofisinde sade ve dağınık bir domuz olan barışçıl, sıradan bir adam. Eşyaların bir köşeden diğerine dağınık bir şekilde dağılmış olmasının o kadar kötü olduğunu hiç düşünmemişti ki, insanlar yürürken gözlerini kapatacaklardı.
Bir gün, Joe ofisine geldiğinde, listesindeki birkaç “yapılacaklar” işiyle ilgilenmeye karar verdi. Tüm kişisel işlerini ofisinden ve işle ilgili şeyler yaptı. Gündeminin ilk maddesi ev sahibi sigortası için ödeme yapmaktı. İptali söyleyen son bildirimi aldığından emindi, ancak tüm o iğrenç küçük faturaları ve hatırlatıcıları nereye koyduğundan emin değildi. Düşündü ve düşündü. Aradı ve aradı. Başarılı olamadı ve sonunda pes etti ve eve döndüğünde onları aramaya karar verdi, gerçekten de iş yerindeki sepetlerindeki pislik yığınlarının arasında bir yere gömüldüklerini çok iyi biliyordu.
Araba ödemesini ödeyerek gündemindeki bir sonraki maddeye geçti. Yine, sanırım burada ne olduğunu tahmin edebilirsiniz … Şimdi bu faturaları ve hatırlatıcıları düzgün bir şekilde bir dosya klasörüne doldurmuş olsaydı, tam olarak nereye gideceğini bilirdi. Faturasını her zaman çevrimiçi olarak ödedi, ancak hesap numarasını ondan alabilmek için yine de faturaya sahip olması gerekiyordu. Neden post-it notuna hiç yazmadı, hayal edemiyorum. Bu görevde de şans yok, o yüzden daha sonrası için bir kenara koydu.
Şimdi, Joe bu noktada tamamen tiksindi. Daha da sinir bozucu olan, patronunun onu bir gün önce vermesi gereken bir rapor için sürekli rahatsız etmesiydi. Zavallı Joe sadece faturalarını ödemeye çalışırken bu kadar duyarsız olmaya nasıl cüret eder? Faturalarımızı ödemek için işe gitmemizin nedeni bu değil mi? Aslında bitirdiği rapor, dün gece ayrılırken kırmızı bir rapor kapağında masa düzenleyicisinin tam üstünde yatıyordu. Kırmızı rapor kapağı hala orada mıydı? Sanırım cevabı tahmin edebilirsiniz. Gerçekte, raporu ve kırmızı örtüsü yerde yatıyordu, masayla duvar arasına sıkışmış, zavallı şüpheci Joe tarafından görülmemişti. Şimdi, her şeyi yeniden yapması gerekecekti.
Günü daha iyi geçmiyordu. Joe banyoya gitmek için kalktı ve bir yığın bağlayıcıya takıldı. Düşerken başını masasının köşesine vurdu ve sadece yıldızları değil tüm galaksileri gördü. Gerçekten de dizin kartlarının ve ataçlarının kanları vardı. Bardağı taşıran son damla! Eve gidiyordu!
Patronuna o gün için ayrılacağını söyledi ve arabasını almak için sahaya çıktı. Hep park etti …… bekle …. arabası nerede? İçeri girdi ve resepsiyonist cooly, ona bir çekicinin arabasıyla yaklaşık yarım saat önce buluştuğunu bildirdi. Geri alındı! Kahretsin, o araba parasını ödemeliydi. Sepetinde kaybolmasaydı, bu olurdu. Arkadaşını eve götürmek için aradı, yol boyunca pilav yaptı.
Caddesine ulaştığında, sokağın itfaiye araçları tarafından kapatıldığını görünce şaşırdı. Evinin oldukça yakınında bir yangın çıktı … hayır bekle … kahretsin … bu onun eviydi! Ne düşündüğünü tahmin edebilirim. Ah, sanırım Joe o ev sahibi politikasını bulmalı ve o faturayı ödemeliydi.
Dağınık bir ofise sahip olmanın sonuçlarının Joe’yu nasıl etkilediğini görebilirsiniz. Basit bir organizasyon çok yol kat edebilirdi. Bir dahaki sefere etrafınıza bir göz attığınızda ve yığında bir yerde olduğundan emin olduğunuz bir şeyin üzerine ellerinizi koyamayacak gibi göründüğünüzde, Joe’nun durumunu hatırlayın ve organize edin!
GIPHY App Key not set. Please check settings