Büyük Bir Kil Topu Olarak Flaş

Bu röportaj, çalışan tasarım profesyonelleri için çevrimiçi bir profesyonel eğitim ve geliştirme web sitesi olan DesignMaster Eğitimi’nin bir kaynağıdır. Mudbubble.com’un kurucusu (www.mudbubble.com) ve Flash Animasyon sınıfı DesignMaster eğitmeni Chris Georgenes, Web ve yayın medyası için bir animatör olarak çapraz platform kariyeri yarattı. Ah-ha anını Flash tabanlı bir illüstratör ve animatör olarak paylaşıyor.

Konum: Connecticut (kontrol edin)
Müşteriler: Susam Sokağı, Lucas Arts, Macromedia ve Macmillan. (Kontrol)
Uzmanlık Alanı: Flash eğitmen, yayın veya web için animasyon, illüstrasyon (bu alanı doldurun)

Scott Chappell, Flash animasyonun bugün nerede olduğunu, nereye gittiğini ve bir rap yıldızının nasıl canlandırılacağını tartışmak için müşteriler arasında Chris ile görüştü.

TEKLİF

“O an, sanata ve bazı yönlerden genel olarak hayata bakış açımı tümüyle değiştirdi. Bir sanatçı olarak gözlerimin açılması dört yıl sürdü ve o an beni değiştirdi. Bana sandığımdan daha fazlasını öğretti. bilebilirdim ve bu bugüne kadar yanımda taşıdığım bir ders. İnce olmak güçlüdür. ”

Chris Georgenes, Kurucu, Mudbubble.com

S: Flash çalışmalarınızın çoğu, bir siteye avatar (sunucu veya tur rehberi) görevi gören karakterler geliştirmeyi içerir. Web ziyaretçileri, avatarları neden bu kadar çekici buluyor?

Chris: İyi yapılırsa, avatarların muazzam bir markalaşma ve pazarlama potansiyeli var. Web izleyicilerinin bir sitede gezinmelerine yardımcı olan etkileşimli bir karakterden daha ilgi çekici olan çok az şey vardır. Bir avatar sadece şirketin imajını yansıtmakla kalmaz, aynı zamanda bir şirketin mümkün olan en iyi deneyimi sunmak için ekstra çaba sarf etmeye istekli olduğunu da gösterir.

S: En yüksek profilli projelerinizden biri rap sanatçısı Nelly için çevrimiçi bir avatar oluşturmaktı. Bu karakteri inandırıcı yapmanın anahtarı neydi?

Chris: (Kıkırdar) 37 yaşında bir Kafkasyalı ve 3 çocuk babası olarak, genel olarak herhangi bir “hip-hop” kişiliğiyle ilişkilendirilen herhangi bir tavırdan oldukça uzağım. Bir animatör olarak, belirli hareketleri ve vücut dilini öğrenmek için bazen canlandırdığın şeyi canlandırman gerekir. Bol miktarda BET (Siyah Eğlence Televizyonu) izlemenin yanı sıra, animasyon yaparken Nelly’nin el hareketlerini taklit etmeye çalıştım. Biraz yoğun bir animasyon seansı sırasında, tam da karım içeri girerken en iyi Nelly kimliğimi canlandırıyordum. Oldukça utanç verici. Hâlâ buna gülüyor.

S: Eskiden çizgi filmler sadece çocuklara pazarlamak için kullanılıyordu. Bir şey mi değişti? Şirketler artık daha geniş bir demografi için animasyon kullanmaya daha açık mı?

Chris: Web bu konuda her şeyi değiştirdi. Şu anda mutfaklar için ürünler üreten ve satan bir çevrimiçi işletme işleten bir müşterim var. Şirket, sadece ürünleri değil, şirket temsilcilerini de gerçek animasyon karakterleri olarak gösteren bazı Flash animasyonlar ekleyerek kendi ilan ettiği “kurumsal” sitesini yeniden tasarlamaya çalışıyor. Yetişkin yetişkinleri, Web sitelerine bir “çizgi film” ekleme olasılığı konusunda baş döndürücü görmek, en hafif tabirle eğlendirici. Bunlar muhtemelen 35 yıldır çizgi film izlemek için oturmamış insanlar. Yani evet, benim bakış açıma (ve ilk elden deneyimime) göre, şirketler ürünlerini satmaya yardımcı olmak için sadece çizgi filmlerin değil, her türden hareketli grafiğin kullanımını keşfetmeye daha istekli.

S: Son birkaç yıldır birçok Flash geliştiricisiyle animasyon hakkında konuştunuz. İnsanların sahip olduğu büyük sorular nelerdir?

Chris: Şaşırtıcı bir şekilde, soruların çoğu Flash’taki en temel tekniklerle ilgili. Soruların çoğu, belirli bir çöp adamını, sis gibi belirli bir etkiyi veya bir iris geçiş efektini canlandırmakla ilgilidir. Elbette, Flash’ı nasıl kullanacağınızı bilmiyorsanız, bu efektler bile göz korkutucu olabilir. İnsanlar bir animatörün bu tür efektleri nasıl yaptığını gördüklerinde, aynı teknikleri kullanarak diğer efektleri ve animasyonları keşfetmek için yaratıcı zihinlerini açar.

Diğer sorular doğası gereği daha küreseldir. Flash endüstride nereye gidiyor? Elde taşınan cihazlar ve televizyon benim tahminimdir. Flash çok yönlüdür ve pek çok şekilde ve çeşitli ortamlarda uygulanabilir.

S: Flash geliştiricilerinin ikna edici animasyonlar oluşturmada veya stillerini bulmada karşılaştıkları temel zorluklar nelerdir?

Chris: İşte bu, tarzlarını bulmak. Kendi “tarzımı” bulmam yıllarımı aldı ve onu keşfedene kadar bir tarzım olduğunu gerçekten fark etmemiştim. En azından benim için bir dinozor kemiğine takılmak gibi. Ne zaman yeni ve benzersiz bir şey yaratmak için yola çıksam, bu asla olmadı. Tarzın zorlanamayacağını öğrendim; Kendinizi yeterince uzun süre denemeye adarsanız, zamanla kendini gösterir. Flash’a sanki bir kil topu gibi yaklaşıyorum, onu istediğim şeye iterek ve çekerek. Birçok animatör, yazılım programının mekaniğine çok fazla takılıyor ve sadece arayüzün sunduklarına çok fazla güveniyor. Flash, diğer animasyon veya grafik programları gibi yalnızca bir araçtır ve bu şekilde kullanılmalıdır. Sanatçı, aletin sınırlamalarının neyin başarılıp neyin başarılamayacağını belirlemesine asla izin vermemelidir. Çekiçle çivi çakmaktan daha fazlasını yapabilirsiniz.

S: Amin. Bu, birçok tasarım öğrencisinin akılda tutması gereken bir ifade. Bir çizer ve animatör olarak yolculuğunuz nerede başladı?

Chris: Erken yaşlarda, özellikle Hartford Sanat Okulu’na (Connecticut) giderken hiper gerçekçiliğe çok girdim. Her zaman nesnelerin sayfadan çok kısaltılmış perspektifte, her dinamik, çok gerçek, çok “yüzünüzde” içerikle uçtuğu görüntüler yaratıyordum. Bunun harika olduğunu ve insanları etkileyeceğini düşündüm. Keskin zıt renkler ve son derece ikna edici görüntüler için yaratılan hassas karanlık ve ışık gradyanlarıyla çok mükemmel, inanılmaz derecede gerçekçi bir şey çizmek için sayısız saatler harcardım. Bazı durumlarda, insanlar başlangıçta çizimlerimin fotoğraf olduğuna ikna oldu. Yarattığım parçaların çoğu büyük ölçekli, 18x 24 “ve hatta 30x 40” büyüklüğündeydi. Baskıresim (Litografi ve Dağlama) okudum ve doğrudan büyük kireçtaşı ve bakır plakalardan, haftalarca ve çoğu zaman aylarca süren birçok görüntü bastım.

Bir öğleden sonra matbaada, atmak üzere olduğum bir bakır levha parçası kalmıştı. Küçüktü, alıştığıma göre yaklaşık 3x 7 “ve küçücüktü. Onu fırlatmak yerine hızlıca bir kadın figürünün kaba bir çalışmasını çizdim. Çizime atmadan önce on dakikadan fazla zaman harcamadım asit banyosunda kazınabilir, mürekkeplenebilir ve nihayetinde basılabilir. Basit bir çizimdi, gevşek çizgi stiliydi ve kariyerimde o dönemde uğraştığım hiper-gerçekçi stilin tam tersi. olduğu gibi beğendim, ama çok etkileyici bir parça olduğunu düşünmedim. Baskıyı ve bakır levhayı çöpe atmayı ve çok daha büyük parçalarıma geri dönmeyi düşündüm, ama bir şey ona tutunmamı söyledi. en azından bir süreliğine, ben de onu sırt çantamdaki bir kitabın sayfaları arasında kaydırdım.

H.A.S.’deki görevimin sonunda, mezun olan tüm son sınıf öğrencileri gibi galerim gösterildi. Dört yıllık çalışma, cam ve ışıkların altındaki dört büyük duvarda gururla sergileniyor. Sergimi kurarken, o yıllarda yarattığım en büyük, en gerçekçi yüz içi çizimleri ve baskıları özenle seçtim. Son parçayı asarken kadının küçük gravürü yere kaydı. Onu aldım, baktım ve gösteriye eklemeyi düşündüm. Sanki sonradan düşünülmüş gibi, spot ışıklarından ve ilgi merkezinden uzakta, çıkış kapısının yanındaki ışık anahtarının yanına asmaya karar verdim.

Açılış başarılı oldu ve programım bir hafta boyunca o duvarlarda asılı kaldı. Gösterimden birkaç gün sonra açılışı yapamayan illüstrasyon hocam, çalışmalarımı görmek için benimle birlikte gitti. Parçaların çoğu onun derslerindendi ve olmayanlar onun öğretilerinden etkilenmemişti. En beğendiğim profesör oydu. Sanata olan becerisine ve bağlılığına hayran kaldım. Sergilediğim her parçayı tek kelime etmeden sessizce ve yavaşça inceledi. Özellikle daha büyük, daha gerçekçi çalışmalara bu kadar çok zaman ayırdığı için heyecanlandım. Onlardan etkilendiğine ikna oldum. Işık düğmesinin yanındaki köşedeki kadının küçük bir gravürü olan son çizime baktıktan sonra dönüp bana baktı ve “Şimdiye kadarki en iyi şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum bitti mi? ”

Bana daha büyük parçalardan biri olduğunu söyleyeceğini düşündüm. Şaşırtıcı bir şekilde döndü ve ışık düğmesinin yanındaki küçük oymayı gösterdi! Sadeliğinin ve temel niteliğinin içinde bir duygu uyandırdığını açıklamaya devam etti ve bunu Rembrandt veya Da Vinci ile karşılaştırdı. Bana sadece benim kariyerimde değil, herhangi bir sanatçının kariyerinde de böyle çizmenin bir dönüm noktası olduğunu söyledi. Bu incelikliydi ve bu incelik, yüzünüzdeki hiper gerçekçilikten daha fazla etki yarattı. O an sanata ve bazı yönlerden genel olarak hayata bakış açımı değiştirdi. Bir sanatçı olarak gözlerimin açılması dört yıl ve o anı aldı. Beni değiştirdi. Bana bilebileceğimi düşündüğümden daha fazlasını öğretti ve bugüne kadar yanımda taşıdığım bir ders. İnce olmak güçlüdür. En büyük etkim buydu.

S: Bu ilham verici bir hikaye, paylaştığınız için teşekkürler. Sektördeki Flash’ın geleceğinden bahsettiniz. Web’in ötesinde Flash animasyonu için başka hangi uygulamaları görüyorsunuz? Cep telefonu sanatı için gelişen bir pazar var mı? Veya iPod art, hatta?

Chris: Reklamlar, geçiş reklamları ve tam prodüksiyon animasyon serileri dahil olmak üzere televizyon yayını. Elde taşınan pazar da Flash içeriğiyle açılmak üzere. Flash büyüdükçe, kullanımları da artıyor. MX 2004 bize ActionScript 2.0’ı verdi ve Flash’ın bir sonraki sürümü, Flash’ın çeşitli ortamlara nüfuzunu artırmak için bize kesinlikle daha güçlü araçlar sağlayacak. Gökyüzü, limittir!