Başkası

Arkadaşım aylık görüşmemizde “Üzgünüm, ama dışarı çıkmak zorundayım. İş yerinde korkunç bir gündü” diye başladı. Hepimiz oradaydık, diye teklif ettim. “Evet, ama böyle değil.” Bir yedek öğretim yardımı olarak, bir test haftasının başarıyla tamamlanmasını kutlamak için 275 beşinci sınıf öğrencisi için bir saha gezisinde öğretmenlere yardım etmesi istendi. Otobüsü en son indirilmişti ve buz patenine girdiğinde kaos olmuştu.

Öğretmenler ayağa kalktı, kollarını kavuşturdu, idareden kimsenin olayı organize etmek için orada olmadığını kavradı; kimse onlara ne olması gerektiğini söylemedi; ve kimse onların geleceğini pisti uyarmadı. Tüm meşru endişeler, kızgın, hüsrana uğramış ve kendi kötü durumlarına kapılmış olmak, hiç kimsenin paten kapmak için acele eden, açık atıştırmalıkları yırtan, gazlı içecekler almak için iten ve yere çöp atan on bir yaşındaki çok sayıda çocukla uğraşmadığı anlamına geliyordu.

Arkadaşım “Ben tamamen dehşete düştüm” dedi. Birkaç dakika izledikten sonra, bir öğretmen tutmaya karar verdi ve ikisi öğrencileri organize etmeye ve öğretmenlere görevler vermeye başladı. Çalışırken kazanan insanların yaptığını yaptı. Davranırlar.

Yönetimde yirmi yılda, bekleyen, izleyen ve başka birinin adım atmasını, sahiplenmesini ve bir şeyler yapmasını ümit eden insanlar gördüm. Başkaları işi yaparken ve sorunları çözerken, insanları suçlamaya sıkışmış olarak gördüm. Ve diğerleri taahhütte bulunurken insanların tereddüt ettiğini gördüm. Başkaları daha büyük artışlar, daha iyi görevler veya daha ilginç projeler aldıklarında bunların ofisimde şikayet eden aynı kişiler olması şaşırtıcı değil.

Görüyorsunuz, çalışırken kazanan insanlar, başkalarının beklediği başka biri olurlar. Çıkarlar ve bir şeyler yaparlar. Ne zaman harekete geçeceklerini bilirler ve yaptıklarında kendileri hakkında daha iyi hissederler. Bunun nedeni, eylemin eylemsizlikten daha iyi hissettirmesi ve adanmışlığın bağlı olmamaktan daha iyi hissetmesidir. Her ikisi de özgüveninizi arttırır.

Öyleyse, işin özü şudur: eğer başka birinin olabileceğin biri olmasını bekliyorsan, işte kazanamazsın. Benim düşünceme göre, işte kazanmak, kendinizi elinizde olan en iyisini sunmaya adadığınız anlamına gelir. Bazen bu, cesaretiniz için biraz daha derine inmeniz veya kendinizi rahatlık alanınızın dışına itmeniz gerektiği anlamına gelir. Bazen bu, etraftaki en düşük rütbeli kişi olduğunuzda 275 kontrolden çıkmış çocuğu halletmeniz gerektiği anlamına gelir. Ama Shakespeare’in dediği gibi, “Hiçbir şey hiçbir şey yapmamaktan gelir.”

(c) 2005 Nan S. Russell. Tüm hakları Saklıdır.

Http://www.winningatworking.com adresinden Nan’ın ücretsiz iki haftada bir eColumn’u almak için kaydolun. Nan Russell, son olarak QVC’de Başkan Yardımcısı olarak olmak üzere yönetimde yirmi yıldan fazla zaman geçirmiştir. İnsan Kaynakları Geliştirme, İletişim, Pazarlama ve Bölüm Yönetimi alanlarında liderlik pozisyonlarında bulunmuştur. Nan’ın B.A.’si var. Stanford Üniversitesi’nden ve Michigan Üniversitesi’nden M.A. Şu anda ilk kitabı olan Winning at Working: 10 Lessons Shared üzerinde çalışan Nan, yazar, köşe yazarı ve konuşmacıdır. Http://www.nanrussell.com adresini ziyaret edin veya [email protected] adresinden Nan ile iletişime geçin.