ABD’deki bilgisayarların geri dönüşümü

Bu lojistik bir kabus. Maliyet ile çevresel faktörleri dengelemeye çalışmak. Geri dönüşüm endüstrisi batı dünyasında patlak verdi. Azalan kaynaklar ve yüksek hammadde fiyatları ile daha fazla geri dönüştürmek zorunda kalıyoruz, ancak Bilgisayar dünyasında bu, eski ev bilgisayarlarının geri dönüştürülmesi için çok fazla ulaşım anlamına geliyor.

Yakın zamanda Hindistan merkezli bir Şirket, bilgisayar donanımının geri dönüştürülmesiyle ilgili lojistik sorunlar için bizimle iletişime geçti. Fikir, bilgisayarları ev sahiplerinden işlenmek üzere merkezi bir konuma taşımaktı. Sorun? Bir bilgisayar sistemini geri dönüştürme maliyetiyle eski donanımı taşıma maliyetini dengelemek.

Amerika’da, birçok geri dönüşüm şirketi, eski veya eski donanımlar için bir ‘gönderi’ hizmeti uyguladı. Maliyetleri düşürmenin harika bir yolu. Çalışanların ve genel giderlerin maliyetini eski bilgisayarların nakit değerine ve bileşenlerini oluşturan değerlere göre dengeleyebilirseniz, en azından eşitliği bozuyorsunuz demektir. Daha sonra, eski donanımın tüketiciye maliyeti ile size gönderilmesi temelinde ücretsiz bir hizmet sunabilirsiniz.

Şirket içi çalışanları kullanarak bilgisayarları toplamaya çalıştığınızda lojistik kabus başlar. Sürücülerin ve araçların maliyetleri hızla artabilir ve negatif öz sermaye ile sonuçlanabilir. Bu maliyetleri göz ardı etmek, geri dönüşüm şirketinin eski donanımlarını elden çıkarmak isteyen insanlardan ücret alması gerektiği anlamına gelir. Hükümetin yürüttüğü planlar, geri dönüştürücünün daha sonra topladığı eski bilgisayarları konteyner haline getirmek için yerel belediye atık toplama noktalarını kullanır, ancak bazıları belediye atık toplama noktasından 400 mil uzakta olduğundan, bu mesafeyi sürmenin maliyeti hızla artabilir. Gerçekte, bu toplamalarla ilgili maliyetler, atık toplama merkezlerini yöneten hükümet yetkililerine aktarılmalıdır. Amerika bu kadar büyükken, karbon maliyeti de var, bu kadar mesafeyi sürmek ‘karbon ayak izi’ olarak bilinen şeyin eski bilgisayarlara geri dönüştürülmeden önce yerleştirilmesiyle sonuçlanıyor. Bu ayak izi, başka bir şey üretmek için kullanıldıklarında kurucu malzemelerde kalır. Bu nedenle, yeni ürün mağazalarda bulunmadan önce bile, kendisiyle ilişkili oldukça büyük bir karbon ayak izine sahip.

Amerika’da ve onu oluşturan eyaletlerde, yazarın inancı, bilgisayarların geri dönüştürülmesinin gerçekten Ülke çapında değil, eyalet çapında değerlendirilmesi gerektiğidir. Bir geri dönüşümcü New York’taysa, işi eyalet sınırlarını aşmamalıdır. Bu şekilde, maliyetler ve enerji tüketimi düşük tutulur ve işletme tarafından üretilen karbon düşük kalır.