Rutin Olmayan Bir Gün

Miriam, hangar kapısından hızla geçip operasyon masasına giderken, aynı derecede meşgul olan koordinatörden o öğleden sonra gezisi için uçuş güzergahı / raporu talep etti. Evrak işlerine baktı ve o gün için önünde ne olduğunu düşünmek için durakladı ve ardından önceki günün olaylarına geri dönüp bakmaya başladı.

Üç saatten daha kısa bir süre önce, Miriam, bir önceki gün derin bir uykuya dalmıştı, çünkü yeni evinin banyosunu ve yatak odası dolabını boyamayı bitirdi ve şu anki kalabalık dairesinden ev gibi küçük pelerinine geçmesine sadece birkaç gün kaldı. yeni satın almıştı. Çalan telefonla uyanan Miriam, baktı ve saatin 8: 11’i gösterdiğini gördü. Aman tanrım! Bu kim olabilir?, Diye düşündü. O öğleden sonra bir yolculuğun başladığını (TEB-MDW-BUR-TEB) açıklamak için onu arayan Uçuş Operasyonlarından Jack’ti ve kendisinin doldurmasını istedi. Şirketin Gulfstream filosuna yeni kalıcı olarak atandı. uçağın fırsatını kaçırmak istemedi. Evet, bazı zor günleri vardı, ama aynı zamanda yeni bir eve taşınıyordu ve nakit kesinlikle yardımcı olacaktı. Üstelik, bu sadece bir geceleyiciydi ve ertesi akşam geç saatlerde evde olacaktı. İki gün sonra nakliyatçılar gelecek ve hazırlamayı bitirmek için hâlâ bolca vakti vardı.

Uçuş güzergahını / raporunu incelerken tanıdık bir isim olan Macroflex Corporation gördü. Daha önce üç kez bu müşteriyle uçmuştu ve her seferinde uçağa beklenenden daha fazla insan getirdiler. Miriam onlarla ilk uçtuğunda gemide yalnızca başkan, sekreteri ve vekili olacaktı. Altı geldi. İkinci kez beş bekleniyordu ve yedi kişi geldi. En son dokuz yolcu beklendiğinde ortaya çıktı. Bu ilk kez gerçekleştiğinde zar zor yiyeceği vardı. Şanslıydı ki, kendisi ve mürettebatın hepsinin yiyebilmesi için küçük bir şeyler hazırlayabildi. Bundan sonra, Miriam, Macroflex’le uçtuğunda, her ihtimale karşı yemek şirketinden ekstra sandviç yaptırdı. Önsezisi işe yaradı ve o andan itibaren herkes için yeterli yiyecek vardı.

Bugünün güzergahı yedi yolcu olacağını gösterdi. Böylece mürettebata ve kendisine ek olarak on iki kişiye yetecek kadar yemek sipariş etti. Chicago’ya kısa bir yolculuk ve 1600 kalkış saatiyle, insanların çoğunun çok sonraya kadar çok aç olmayacağını biliyordu.

Miriams günü, tüm yemek hazırlıklarının Teterboro, Chicago ve Burbank’ta ayarlandığından emin olmakla doldu. Ace Caterers’ın Chicago ve Burbank yakınlarında tesisleri vardı, bu yüzden Miriam, Teterboro’daki en sevdiği yerel yemek şirketini kullanmayı planladı. Uçuş operasyonlarının yardımıyla limuzin hizmetleri, otel konaklama yerleri ve kalan düzenlemeler, Miriam hangara geldiğinde tamamlandı. Miriam uçağın merdivenlerinin tepesinde dururken, her yolcuyu selamladı ve sessizce kafa sayarak dokuz İyi! Diye düşündü. Bu sefer tam burnumun üstünde. Miriam, yolcuları oturdu ve kaptandan aldığı, yoğun havaalanı trafiği nedeniyle kalkışın yaklaşık yirmi dakika gecikeceği bilgisini iletti. Buna ek olarak, tüm ortabatı bölgesinde şiddetli hava koşulları büyük gecikmelere neden oluyordu ve uçağın yerel saatle 1730 sonrasına kadar Chicago’ya varması beklenmiyordu.

Uçak havaya uçtuğunda sadece hafif bir türbülansla karşılaştı. Miryam, otuz dakika içinde başkanın talimatına göre akşam yemeğini servis etmeye başladı. Antre olarak Filet Mignon veya Tavuk Göğsü Fileto tercih edildi; ıspanak salatası, ekmek ve güzel ve çeşitli sebze yemekleri menüyü tamamladı. Son yolcuya hizmet verdikten kısa bir süre sonra ve mutfağı temizlerken kabinin arka kısmında bir kargaşa çıktı. Üç yolcunun oturduğu divan civarında bir yolcu ayağa kalkarak öğürme sesleri çıkarıyordu. Sanırım boğuluyor, yanına koşarken başkan sekreterine bağırdı.

Hızla ortaya çıkan duruma çaresizce bakarken her bir yolcunun yüzünden panik ve güvensiz bir bakış geçti. Özellikle başkan bir hayalet görmüş gibi görünüyordu ve şoktan donmuştu.

Miriam hızla uçağın arkasına koştu ve yaralı yolcuya yaklaştı. Adamı inceledi ve artık nefes almadığını belirledi. Hızlı bir şekilde art arda, Miriam, şimdi çöken yolcunun arkasında durdu, kollarını beline doladı, ellerini iki yumruk halinde birleştirdi ve yumruğunu adamın göğüs kafesinin hemen altına ve göbeğinin üstüne koydu. Stresli adamın karnına bastırarak hızlı, yukarı doğru bir itme yaptı. İtişi dört kez tekrarladı ve son hamle ile sıkışmış yiyecek maddesi boğazından çıktı. Miriam, adama kendi koltuğuna dönmesine yardım ederken, yolculardan her biri şaşkına döndü. Birkaç dakika içinde, önceden yaralanmış yolcu tamamen uyanıktı ve Miriam’ın hayatını kurtardığının farkındaydı. Miriams’ın hızlı düşünmesi ve Heimlich manevrasını nasıl yapacağına dair bilgisi nedeniyle bir trajedi kahramanca bir çabaya dönüşebilirdi. Gerçekten, hayat kesin bir ölümün çenesinden koparıldı.

************************************************** ***********

Bu hikaye hayali bir olaydı. Amerikan Kalp Derneği ve Kızıl Haç, Heimlich manevrasının şu anda yetişkinler için önerilen tıkalı bir hava yolunu temizlemek için tek yöntem olduğunu ve yalnızca kurban öksürmediğinde, konuşmadığında veya nefes almadığında kullanılması gerektiğini belirtir.