Kişilik bozuklukları, tüm kimliğimizin işlev bozuklukları, kim olduğumuzun dokusundaki yırtıklardır. Hepsi yaygındır çünkü kişiliğimiz her yerde bulunur ve zihinsel hücrelerimizin her birine nüfuz eder. Bu konudaki “Kişilik Nedir?” Başlıklı ilk makalemi yeni yayınladım. “Kişilik”, “karakter” ve “mizaç” arasındaki ince farkları anlamak için okuyun.
Arka planda şu soru pusuda yatıyor: Normal davranışı neler oluşturur? Kim normaldir?
İstatistiksel yanıt var: ortalama ve ortak normal. Ama tatmin edici değil ve eksik. Sosyal fermanlara ve adetlere uymak, normalliği garanti etmez. Hitler Almanyası veya Stalin’in Rusya’sı gibi anomik toplumları ve tarih dönemlerini düşünün. Bu cehennem ortamlarında örnek vatandaşlar suçlu ve sadistti.
Açık bir tanım için dışarıya bakmak yerine, birçok akıl sağlığı uzmanı soruyor: hasta işliyor ve mutlu mu (ego-syntonic)? O ikisi de ise, her şey yolunda ve normaldir. Anormal özellikler, davranışlar ve kişilikler, bu nedenle işlevsiz olan ve öznel sıkıntıya neden olan özellikler, davranışlar ve kişilikler olarak tanımlanır.
Ancak, elbette, bu en ufak bir incelemede yüz üstü düşüyor. Belli ki akıl hastası olan birçok insan oldukça mutlu ve makul derecede işlevseldir.
Bazı bilim adamları “normallik” kavramını tamamen reddediyorlar. Anti-psikiyatri hareketi, insan davranışının tüm alanlarının tıbbileştirilmesine ve patolojikleştirilmesine itiraz eder. Diğerleri, bozuklukları, hayali ve ideal bir “zihinsel olarak sağlıklı” olma durumundan ayırmaya çalışarak “metafizik olmak” yerine kendi kendilerine incelemeyi tercih ederler.
Sonraki yaklaşıma katılıyorum. Akıl sağlığı bozukluklarının fenomenolojisine dalmayı daha çok tercih ederim: özellikleri, özellikleri ve diğerleri üzerindeki etkileri.
GIPHY App Key not set. Please check settings