İnsan Hayatının Önemi Üzerine Yorum

İnsan hayatının korunması nihai değerdir, bir etiğin direği ve tüm ahlakın temelidir. Bu, tarih boyunca çoğu kültür ve toplumda geçerliydi.

İlk izlenimde, son cümle açıkça yanlış geliyor. Hepimiz insan hayatını vazgeçilebilir gören, öldüren ve işkence eden, tekrar eden soykırımlarda tüm nüfusu temizleyen ve yok eden insan kolektiflerini biliyoruz. Elbette, bunlar yukarıda belirtilen ifadeye meydan okuyor mu?

Liberal felsefeler, insan yaşamının çağlar boyunca temel bir değer olarak ele alındığını iddia eder. Otoriter rejimler bu değerin aşırı önemine itiraz etmezler. Hayat kutsaldır, değerlidir, kutsanması ve korunması gerekir. Ancak totaliter toplumlarda, ertelenebilir, sınırlandırılabilir, daha yüksek hedeflere tabi tutulabilir, nicelleştirilebilir ve bu nedenle aşağıdaki durumlarda farklı bir titizlikle uygulanabilir:

1 .. Nicel – daha az kötü, daha büyük olanı engellediğinde. Birçoğunun hayatını kurtarmak için azınlığın hayatını feda etmek, savaş ve tıbbi bakım gibi faaliyetlerde yer alan ve kutsal bir ilkedir. Liberal irfan ne kadar batmış (veya kökleşmiş) olursa olsun, tüm kültürler bunu kabul eder. Hepsi daha çok sayıda sivil nüfusu kurtarmak için askerleri ölüme gönderiyor. Tıp doktorları başkalarını kurtarmak için günlük hayatlarını feda ederler.

Bu, nicel bir değerlendirmeye (“kurtarılanlar ile feda edilenler arasındaki sayısal oran”) ve kalite sorunlarına (“kurtarılması veya korunması başkalarının hayatını feda etmeye değer ayrıcalıklı yaşamlar var mı?”) Ve değerlendirme (hiç kimse bu tür ahlaki ikilemlerin sonuçlarını güvenli bir şekilde tahmin edemez – fedakarlık sonucunda hayatlar kurtarılacak mı?).

2 .. Geçici – şu anda yaşamı (isteyerek veya istemeyerek) feda etmek gelecekte başkaları için daha iyi bir yaşam sağlar. Bu gelecek yaşamların, feda edilen hayatlardan daha fazla olması gerekmez. Gelecekte yaşanacak bir hayat, korunmaya muhtaç gençlerin çağrışımını hemen kazanır. Yeninin uğruna feda edilen eskidir, hayattan zaten nasibini almış olanlar ile olmayanlar arasında bir değiş tokuş. Bir tasarruf planının kanlı eşdeğeridir: Kişi şimdiki tüketimi geleceğe ertelemektedir.

Bu zamansal argümanın ayna görüntüsü, nitel olan üçüncü gruba (sonraki bölüme bakınız) aittir. Şimdiki zamanda da başka bir hayatın gelecekte var olmaya devam etmesi için şimdiki zamanda bir hayatı feda etmeyi tercih eder. Kürtaj, bu yaklaşımın bir örneğidir: Çocuğun hayatı, annenin gelecekteki refahını güvence altına almak için feda edilir. Yahudilikte dişi bir kuşu öldürmek yasaktır. Baharını öldürmek daha iyi. Anne, diğer civcivleri doğurarak bu hayat kaybını telafi etme potansiyeline sahiptir.

3 .. Niteliksel – Bu özellikle kısır bir değişkendir çünkü öznel nosyonları ve görüşleri “bilimsel” nesnellikle donatmayı amaçlamaktadır. Kişilerin farklı niteliksel gruplara (ırk, ten rengi, doğum, cinsiyet, yaş, zenginlik veya diğer keyfi parametrelere göre sınıflandırılmış) ait olduğuna karar verilir. Bu ahlaksız sınıflandırmanın sonucu, “daha küçük” insan markalarının yaşamlarının, insanlığın üst sınıflarının yaşamlarından daha az “ağır” ve değerli görülmesidir. İlki, bu nedenle, ikincisine fayda sağlamak için feda edilir. Nazi işgali altındaki Avrupa’daki Yahudiler, Amerika’daki siyah köleler, Avustralya’daki yerliler böylesi tehlikeli düşüncelerin üç örneğidir.

4 .. Faydacı – Bir hayatın feda edilmesi başka birine maddi veya başka faydalar sağladığında. Örneğin, psikopatları ve sosyopatik suçluları karakterize eden düşünce (ve eylem) budur. Onlar için hayat ticarete konu olan bir metadır ve cansız mal ve hizmetlerle takas edilebilir. Para ve uyuşturucular ömür boyu takas edilir.