Moon Lake Arayışında: Montana Mission Mountain Tuhaflığı

Montanas Mission Dağları – çarpıcı oranlara ve çarpıcı güzelliğe sahip bir fenomen. O muhteşem zirveler arasında geri dönerken hayret ettim. McDonald Gölü çevresindeki patikayı takip ediyordum ve Moon Gölü’nü aramak için Post Creek’e geri dönüyordum. Haritaya damgalanan atamanın anlamı hakkında hiçbir yanılsamam yoktu – Yıllık Boz Ayı Kapatma Alanı. Yine de kapanma zamanının geldiğine dair hiçbir belirti yoktu, bu yüzden kayda değer bir endişeyle macerama çıktım ve şu anda başka şeyler yapıyor olmaları gerektiğini düşündüm.

McDonald Gölü’ne ulaşmak için, Polson ve Missoula, Montana arasındaki 93 numaralı otobanı kullanın. St. Ignatius’un yaklaşık 11 km kuzeyinde, dağlara doğru doğuya doğru takip ederek McDonald Lake Yolu’ndan sağa dönün. Bir kanalı geçtikten sonra, dolambaçlı yolu takip ederek McDonald Lake barajına giden bir mil daha sola ve kuzeye dönersiniz. Tekrar sola dönerek barajın karşısındaki toprak yolu takip edin, piknik yerlerini geçin ve son olarak yolun sonundaki patika başlığına gelin.

Bölgeye sürekli cazibesini sağlayan, o bölgedeki çevredeki zirvelerin yakın ve kişisel yakınlığına her zaman hayranlık duyuyorum. Özellikle McDonald Glacier kulelerinin bulunduğu McDonald Peak, güneye, doğrudan gölün ve derenin karşısına geçiyor. Yükselen zirvelerin ihtişamına hayret etsem bile, hayal gücü yükseliyor, üstümdeki yüz görüş noktasını gözetleyerek
yerel Grizzly nüfusu. Onları orada otururken, önceden sarılmış lokmayı mutfağa körü körüne tökezleyen biri ilk önce kırdığı bir bozuk para atarken hayal etmekten kaçınmaya çalışıyorum.
Bununla birlikte, muhteşem dağ manzarası durdurulamaz bir çekicilik sağlar ve bir Grizzly ile kötü bir gün geçirmenin mantıksal olasılığı, araştırmanın devam etmesi için yeterince düşüktür.

Patikaya çıktığınızda ilk fark ettiğiniz şey aşırı kullanılmamasıdır. Merak uyandırıyor. McDonald Gölü çevresindeki patikada çeyrek mil içinde, bir dizi hafif geçişin ardından, kendinizi gölün ve McDonald Peak’in hayranlık uyandıran bir manzarasına sahip, gölün yukarısında bir noktada buluyorsunuz. Web sitemizde Galeri 3’te görülebileceği gibi, o çeyrek mil boyunca o noktaya yürümek için seyahat ederken çoğu kez durdum.

McDonald Gölü’nün kuzey tarafına giden bu noktadan itibaren, genel parkur, bu kadar dik dağlara yürüyüş yapmak için şaşırtıcı derecede düz. Hemen hemen McDonald Peak’in tabanını takip eden yol, yaklaşık 3,800 fit yükseklikte oturur ve hemen yanınızda 9,868 fit yükseklikte tepe noktası bulunur. Gölün etrafında ilerleyen patika, McDonald karşısındaki tepenin tepesine açılan çok sayıda geniş açık kayma oluğundan geçiyor. Başka bir noktada, patika yosun kaplı bir kayalık uçurumdan geçer, ancak düşme riski altında hissetmeyeceğiniz kadar geniştir. Gölün sonunu geçtikten sonra, iz Post Creek’e iniyor ve sonraki birkaç mil içinde inanılmaz eski bir Cedar korusu içinden geçiyor.

Söylemeye gerek yok, ayı paranoyalarım sağlam bir sopa almamı sağladı. Pek kavga etmeye hazır olduğumdan değil. Aksine, o sopayı tüm yol boyunca diğer tüm kayalara ve ağaç dallarına vurdum. Ayılar, insansı türlerle vakit geçirmeye gerçekten hiç ilgi duymazlar. Bu yüzden, ayı geldiğinizi duyarsa, sizden gelen sırtın üstündeki takipleri bulmak için yoğun olan programlarını kesintiye uğratacaktır. Anahtar, onları şaşırtmaktan kaçınmaktır. Tüm sesimle, en azından çılgın insandan güvenli bir mesafeye çekildiler.

Harika sedir bahçesini geçtikten sonra patika, kanyonun üst ucuna yaklaşan daha çalılık bir alandan yavaş yavaş tırmanıyor. Bir kaya suratına dik bir tırmanışla sonuçlanan 4 veya 5 geri dönüş setine çarptım
Vadinin kuzey tarafında, McDonald Peak’in karşısında. Patika buradan, etrafta dolanan bir döngü içinde, Eagle Pass’ı geçerek ve McDonald Lake’in kuzeyindeki Eagle Pass Creek’ten çıkıyor.

Ay Gölü çok uzaktaydı. Geri dönüşleri ve bir fıstık ezmesi ve jöleli sandviçi geçtikten sonra, iz, Post Creek’in üst kesimlerindeki bazı bataklık alanlarından geçer. Sonunda ağaçların arasından görünen Ay Gölü, uzun çamların arasına yerleşti. Haziran ayı sonlarında, yüksek bir dağ gölünün bu parlak mücevheri, gölgeli kıyı şeritleri boyunca kar kütlelerini ağırlamaya devam ediyordu.

Uzun çamların altında, daha güneşli bir göl kıyısına yerleştiğimde, Dietler’in bana bu inanılmaz derecede eşsiz fırsatı vermesine hayret ettim. Etrafımdaki devasa zirvelerin yanında, dayak yolunun çok uzağında, bu son derece engebeli kırsal bölgede var oldum. Dünyanın bu muhteşem güzellikteki köşesinin kilometrelerce yakınında başka hiçbir insan yoktu. Olumsuz bir yönü olabilecek acil bir durumda. Yanımda Diyetler varken, acil durumları her zaman izleyecek kadar yaşamıyordum ve bu benzersizliğin tadını çıkardım ve bugüne kadar yapıyordum.

Çok geçmeden oradan çıkıp engebeli patikaya çıkmak zorunda kaldım. Elbette geri dönmek, içeri girmekten daha hızlıdır. Yokuş aşağı bir koşu. Yine de, her yönden yaklaşık 5 millik toplam mesafe, dönüş yolculuğunu ağrıyan bacaklardan ve ayaklardan biri haline getirdi. Sonunda arabaya geri döndüm, o muhteşem dağ cennetine veda ettim ve Polson’a giden otoyola çıktım. Motel jakuzisinde yorgun, ağrıyan ayakları ve bacakları ıslatma ihtimali birincil itici güç oldu. Tanrıya şükür, http://www.montanaadventure.com adresindeki web sitemiz aracılığıyla bu durum için mükemmel bir motel buldum. Batı Montana bölgesinde olduğunuzda, inanılmaz Mission Dağları’nın harikalarının tadını kendiniz için çıkarma fırsatını kaçırmak istemezsiniz .