Kekemelik Çare Arayışı

Hayatı kekemeyle yaşamak zorunda olan herkes, akıcı insanların basit görevler olarak gördüklerini ne kadar engelleyebileceğini bilir. Bir telefon görüşmesi yapmak, bir içki ısmarlamak, arkadaşlarla dışarı çıkmak ve bir iş görüşmesine katılmak kekeleyen veya kekeleyen insanlar için çok zor olabilir.

Benim adım Steve Hill ve kekemeliğin etkilerine katlanmak zorunda kalan bu insanlardan biriyim. Şimdi son on yıldır akıcı olduğumu ve hayatın hiç bu kadar iyi olmadığını bildirmekten çok mutluyum.

Diğer birçok sözde kekeme uzmanının söylediklerine rağmen kekelememi asla kabul etmeye istekli değildim. Bu insanlar kavga etmeyi bırakmamı ve hayatımın geri kalanında kekemeyle yaşayacağımı anlamamı istediler. Onların gözünde bu gerçeği kabul edersem, benim için başa çıkmam çok daha kolay olurdu. Bu uzmanlar akıcı insanlardır ve söylemesi onlar için kolaydır.

Hayatım boyunca, özellikle mutlu olmadığım alanlarda gelişmeye çalıştım. Benim için kekemelik hayatımın en büyük sorunuydu ve hayatımın geri kalanında bir çare arayışıma devam edeceğime emindim. Bunu kabul etmemin hiçbir yolu yoktu. Ne zaman biri bana belirli bir şeyin başarılamayacağını söylese, bunu her zaman çok olumsuz bir yaklaşım olarak düşünüyorum. Zayıf olanlar oldukları için bu olumsuz tip insanlardan kaçınmaya karar verdim ve hayatım üzerinde herhangi bir etkiye sahip olmalarını istiyorum, çünkü dikkatli olmazsam kolayca beni seviyelerine indirebilirler.

Kekelemeyi çok sinir bozucu bir sorun olarak buldum. Bazen oldukça iyi konuşabiliyordum, örneğin oldukça fazla alkol içtikten sonra. Bir kişiyle iyi konuşabildim ama bir başkasıyla değil. Yıllarca bunun neden olduğunu çözemedim. Bazı cevaplar bulmak için hayatımın çeşitli noktalarında konuşma terapisine katıldım. Ne yazık ki bu insanlar bana yardımcı olacak gerekli bilgiye sahip değillerdi. Kekemelik için bir çare arayışım farklı bir yerde devam etmelidir.

Kekeleyenlere tavsiyem, kekemeden asla vazgeçmemesi veya kabul etmemesi. Bu bir bakıma ikinci en iyiyi kabul etmektir ki bu tam olarak kekelediğimde yaptığım şeydi. İşimde, sosyal hayatımda ve hatta aşk hayatında ikinci en iyiyi kabul etmek zorunda kaldım, çünkü kekelemek beni daha iyisini yapamayacağıma inandırdı.