Ne Olursa Olsun …

Eğlencede asla unutamayacağınız bazı aksesuarlar vardır. Hayatınızın ve kalbinizin o kadar büyük bir kısmı haline gelirler ki, sadece hatıraları zihninizde tekrar tekrar oynamak için vizyonları, hisleri ve sahneleri çağırır. Bunlar, MGM stüdyolarında toplama ve birinin kasasına koyma ihtiyacının ötesine geçen, ancak herkesin nerede olduklarını bilmesi için yeterince önemli olan film malzemeleri. Bu öğeler yalnızca bir resmin parçası değildir; ortak mirasımızın, kültürümüzün ve sevincimizin bir parçasıdır. Ama neredeler?

Ev gibisi yok

Oz Büyücüsü’nün 1939 versiyonunu gören herkese hatırladıkları en canlı görüntünün ne olduğunu sorun ve size iki şeyden birini söyleyecekler: Gökyüzünde “Teslim Ol Dorothy” yazan cadı veya topuklarına vuran parlak kırmızı yakut terlikler Dorothy’nin hatırladığı gibi, ev gibisi yoktur. Terlikler şimdi nerede? Film için 6 çift terlik yapıldı, 5’i Judy Garland için, biri dublör için yapıldı. Filmin gerçek 5 setinden biri Washington, DC’deki Smithsonian Enstitüsü’nde bulunuyor ve kamuya açık. Diğer üç çift birçok kez el değiştirdi ve defalarca müzayedeye çıkarıldı (biri 2000 yılında Christie’s müzayede evinde 666.000 dolara satılıyor) ve şimdi özel koleksiyonculara ait. Bir çift, Minnesota, Grand Rapids’deki Judy Garland Müzesi’nden çalındı ​​ve hala kayıp durumda.

Kara Kuş

Sam Spade, herkesin en sevdiği özel gözü, Maltese Falcon’u aramak için San Francisco sokaklarına çıktı ve bazı insanlar o zamandan beri nerede olduğunu merak ediyorlar. Başlangıçta prodüksiyon için yalnızca bir Malta şahini yapılmıştı, ancak filme çekildi ve üretimi bitirmek için birkaç reçine şahin üretildi. Orijinal şahin, Warner Brother müzesinde sergileniyor ve görüntülemeye hazır. Diğer 4 şahin özel mülkiyete aittir ve çeşitli mekanlarda sergilenmektedir. Bir zamanlar yaklaşık 386.000 dolar olan açık artırma fiyatı, dünyadaki en yüksek ödenenlerden biriydi. Şubat 2007’de, tanıtım fotoğraflarında kullanılan şahin resmi kopyası, sergilenmekte olduğu San Francisco restoranının ikinci katındaki kasadan çalındı.

Gül goncası

Charles Foster Kane, Rosebud’u isteyen zengin ölüm yatağında yatıyordu. Kimliğinin gizemi, birçok kişi tarafından şimdiye kadar yapılmış en iyi filmlerden biri olarak kabul edilen Yurttaş Kane filmini tüketti. Charles Kane’in iyi niyetle yola çıkıp zengin, ahlaki açıdan iflas etmiş bir egoisti bitirmesini izlerken, biz de Rosebud’un ne olabileceğini hayal edemiyoruz. En sonunda, ateşe atılan masumiyetin bir sembolü olan çocukluk kızağı olduğunu bildiğimiz için ödüllendirildik ve alçakgönüllüyüz. Film için yapılmış üç kızak vardı, ancak ikisi önemli sahnenin çekilmesi için ateşle yok edildi. Üçüncü Rosebud, 1982’de 60.500 dolar ödeyen özel bir koleksiyoncuya aittir. Koleksiyoncunun ona çok iyi bakması ve zamanı geldiğinde onu filmin mirasına bırakması muhtemel biri olduğunu bilmenin teselli vardır. . Koleksiyoner, Steven Spielberg’den başkası değil.

Film dekorları her zaman sinemaseverler tarafından gözden kaçar. Ama kendileri birer karakter olduklarında, iyi evler bulduklarını bilmek güzel.