Golf: Neredeyse Her Zaman Harika Bir Atış Yapmak İçin İpuçları

Her seferinde harika bir atış yaparsanız, dünya şampiyonu olursunuz!

Ancak bu ipuçlarını izlerseniz, neredeyse her seferinde harika bir vuruş yaparsınız ve en azından oyununuzda büyük bir gelişme elde edersiniz:

Vuruş doğru bir şekilde vurma alanına düştüğünde, yanlış gitme şansı çok azdır.

Yine de, golf tuhaf bir oyun olsa da, bu geç aşamada iyi bir vuruşun pist dışına çıkma olasılığı hala var.

Hem iyi vuruşta hem de kötü vuruşta, kusurlar ortaya çıktığında, temelde aynı nedenden dolayı görünürler – sopanın başının topa ulaşmasına “yardım” etmeye çalışmak.

Oyuncu sol elini hafifçe gevşettiğinde ve sol dirseğini çökerttiğinde iyi vuruşta görünecekler.

Bu eylemlerin sonucunda, oyuncu vücutla birlikte sallanmaya veya topa vurmaya yardım etmeye çalışıyormuş gibi tuhaf bir vücut hareketi, bir tür itme eylemi ortaya çıkar. Gerçekten de çok garip bir bükülme.

Bu harekette gevşeyen sol el tutuşu ve çöken sol dirsek, sopayı olması gerektiği gibi aşağı ve topun içinden geçirmek yerine keskin bir şekilde yukarı kaldırma etkisine sahiptir. Sol dirsek eğilerek sola, hedefe doğru eğilir.

Bu, aniden salınımın yarıçapını kısaltır ve düz sol kol, tüm salınım boyunca sabit bir yarıçap işlevini yerine getirdiğinden, sopanın yukarı çıkmaktan başka yapacağı bir şey yoktur.

Salınım içeriden olursa, sol elin gevşemesi ve sağ elin otomatik olarak güçlendirilmesi, topun bir itme ile sağa doğru vurulmasına neden olur.

Bu, zirvede bir itme olabilir veya kulüp topun zirvesine çıkacak kadar ileri götürülmemişse, sadece bir itme olabilir. Her dilimleyicinin bildiği gibi, genellikle herhangi bir atışta sağda sorun vardır ve topu bu belaya doğru dilimlemek ya da içine düz bir top vurmak fark etmez. Hala vuruşlara mal oluyor.

Bu kusurların, telaffuz edilmek yerine hafif olmaları durumunda yol açabileceği üçüncü bir olasılık, ölü bir topun hiçbir yere gitmeyen düz bir toptur. Bu, elbette, sol eldeki tutamağın gevşemesinden kaynaklanıyor. Kolun itici gücü ile motive edilen kulüp arasındaki güçlü bağlantı zayıflar. Bağlantı halkası (el) darbede biraz verir ve kuvvet kaybolur.

İyi bir oyuncu için en iyi vuruş elbette, tutuşunu sıkı tutmak, geriye doğru kırılmayla kazanılan bilek pozisyonunu tutmak, elleriyle vurmak ve CQAM Jake’in rotasına girmesine izin vermektir. İlki, çarpışma anında kollar ve kulüp arasında güçlü ve canlı bir bağlantı sağlar. İkincisi, kare bir kulüp yüzünü sigortalar. Sert sallanan eller hızı sağlar. Ama COAM? Yine de COAM nedir?

COAM, Açısal Momentumun Korunmasıdır. Golf vuruşunda, sopanın başının oyuncunun hiçbir çabası olmadan ellere yetişmesini sağlayan gizemli faktördür. Sadece birkaç paragraf daha ve size tam açıklamayı vereceğiz.

Fakir ya da ortalama bir oyuncu için aynı sihirli hareketler geçerlidir, ancak önce iyi oyuncunun bulunduğu konuma gelmeyi öğrenmesi gerekir, vuruş alanı el ve bilek pozisyonunu korur, kalçalarını yana doğru sola kaydırır, izin verir. el gecikmesi yok ve kulübü hareket ettirmek için hiçbir çaba sarf etmiyor.

Bunları yaparsa ebedi üçgeni değiştirmeyecek ve vücudun sopayı hareket ettirmesine izin verecektir. Bunları yapmazsa asla doğru vuruş pozisyonunda olmayacaktır. Bunun iki yolu yok.

İyi oyuncu ağırlığının çoğunu sol bacağına doğru hareket ettiriyor ve sağ topuğu yerden hafifçe kalktı. Kalçalarının önderliğinde vücudu sola doğru eğilmeye başlıyor. Vücudunun başının sabitlediği üst kısmı hala geride ve omuzları henüz topun yanından dönmedi, ancak sol omuz yükseldi ve
sağ omuz düştü.

Sağ kolu vücuduna yakın. Elleri sağ bacağına yakın ama kulüp hala yatay ve bilek horozunun çoğu yerinde duruyor.

Buradaki iyi oyuncu topun arkasındaki bir konuma geliyor, böylece topa “alttan” ve içeriden vurabiliyor. Topun üstüne ve üstüne dönmüyor.

Bu resmin en şaşırtıcı kısmı, kulübün veya ellerin ve sopanın pozisyonudur. Eller çok aşağı ama kulübün hala gidecek çok yeri var, tam bir çeyrek daire.

Buna benzer resimler, yüksek hızlı fotoğrafçılığın ortaya çıkmasından bu yana binlerce kişi tarafından basıldı. Salınımın bu geç aşamasında bize nasıl olmamız gerektiğini göstermek için mükemmeller. Ancak, basılmış diğerlerinden daha fazla kötü çekime neden olduklarına da inanıyoruz.

Neden? Çünkü onlar implante ettiler ve implante edilmediler, golfçünün zihninde korkunç bir korkuyu güçlendirdiler. Bu, eğer bu pozisyona gelirse, sopanın başının topun ellerini yakalayamayacağı korkusudur. Bu nedenle, bu pozisyondan, gerçekten topa vurabilseydi, şimdi vurduğundan daha kötü şutlar atacağını hissediyor. Ona göre imkansız görünüyor.

Bu, önceki bölümde hafifçe üzerinde durduğumuz korkulardan biri.Kulüp başını yeterince hızlı hareket ettiremeyeceğiniz korkusu. Ortalama bir golfçünün kulüp başkanıyla ebedi meşguliyeti olarak adlandırdığımız şeyden büyük ölçüde sorumludur.

Tabi ki bunu topa vuran bir alet olarak görüyor ve vuruşun tam tepesinden daha hızlı gitmesi için onu manipüle etmeye başlıyor. Ya da ellerini geciktirir, böylece kulüp başkanı yakalar. Bunları yapmaması gerektiğini bilmesine rağmen, bilinçaltının emrini (her zaman olacağı gibi) devralır ve uzun zamandır “çok erken vurmak” veya “yukarıdan vurmak” olarak bilinen bir eylemi alır. ya da sadece “çevirme”. Bunu yapmak için derin dürtü, kulüp başkanının ellerini yakalamasını sağlaması gerektiği fikrinden kaynaklanıyor.

Bunun bir kısmı, bileklerini çekime sokması gerektiği yönündeki yanlış fikirden kaynaklanıyor. Bu yakalama işleminin uzmanlar tarafından yapılamayacağını veya yapılmadığını söylemiyoruz. Ortalama bir oyuncu için gerekli olmadığını söylüyoruz. Daha da kötüsü intihara meyillidir. Bunu yapmaya çalışan ortalama bir oyuncu, her zaman sopanın kafasını elinin önünde topa götürür.

Bunun nedeni, daha önce de bahsettiğimiz gibi, topun içinden sallanmanın, sadece aşağı salınımın ilk hareketinin, bizi vurma alanına götüren hareketin bir devamı olmasıdır.