Rap ve Hip Hop Müziğin Kökenleri

Hip-hop’un kökeni Afrika’daki eski kabilelere kadar uzanmaktadır. Rap, savaşlardan önce icra edilen ilahiler, davul sesleri ve ayaklarını çiğneyen Afrikalı kabilelerle, bebeklerin doğumlarıyla ve kralların ve yaşlıların ölümleriyle karşılaştırılmıştır. Tarihçiler, hip-hop’un kabul edilen kökenlerinden daha eskilere ulaştılar. Bugün bildiğimiz şekliyle Bronx’ta doğdu, New York City’nin düşük gelirli bölgelerindeki gençler tarafından beslendi ve beslendi.

Altmışlı yılların sonlarında Afrika kabilelerinden Jamaika, Kingston gettolarına hızlı ilerleme. Kingston’ın yoksulları, DJ gruplarını oluşturmak için gruplar halinde bir araya geldi. Kökler ve kültür kayıtları oluşturdular ve dinleyicilerle müzik üzerinden iletişim kurdular. O zamanlar, DJ’lerin yorumları, ses sisteminin kalitesi ve kalabalığı hareket ettirme yeteneği kadar önemliydi. Kool Herc, Bronx’a taşınmadan önce bu toplulukta büyüdü.

Altmışlı yılların sonlarında, reggae New Yorklular arasında popüler değildi. Bir DJ olarak Kool Herc, parti kalabalığını memnun etmek için ritim ve blues kayıtları yaptı. Ancak kişisel dokunuşunu eklemek zorunda kaldı. Molalar sırasında Herc, Jamaika’da yapmayı öğrendiği gibi izleyicileriyle konuşmaya başladı. O seslendi, seyirci cevap verdi ve ardından sesi tekrar plağa yükseltti. Bu çağrı ve cevap tekniği, çağrı ve yanıtın cemaati dahil etmek için konuşmacılar tarafından kullanılan bir teknik olduğu Baptist ve Metodist kiliselerinde yetiştirilen bu topluluk için yeni bir şey değildi. Tarihçiler bunu Caz müzisyenlerinin yaptığı çağrı ve tepkiyle karşılaştırdı ve Harlem’deki rönesans sırasında Caz müziği kültürünün bir parçasıydı.

Hercs DJ tarzı yakaladı. Partilerinin popülerliği arttı. Aynı albümlerin birden fazla kopyasını almaya başladı. DJ olarak görevini yerine getirdiğinde, aynı plakların birden fazla kopyasını kullanarak araları uzattı. Dans salonunda denildiği gibi izleyicileriyle daha uzun ve uzun süre sohbet etti.

Diğerleri Hercs stilini kopyaladı. Yakında New York DJ’leri arasında dostane bir savaş başladı. Hepsi ara vuruş kullanma tekniğini öğrendi. Herc, partilere katılanlara seslenerek ve imza çağrısı ve yanıtıyla gelip oyunu hızlandırdı. Diğer DJ’ler dinleyicilerle konuşurken sözleriyle kafiyeli yanıt verdiler. Gittikçe daha fazla DJ, seyircilerini bu partilere dahil etmek ve heyecanlandırmak için iki ve dört satır tekerleme ve anekdot kullandı.

Bir gün Herc mikrofonu iki arkadaşına uzattı. Dönme masasını halletti ve farklı şarkıların aralarını süresiz uzatırken arkadaşlarının kalabalığı ilahiler, tekerlemeler ve anekdotlarla heyecanlandırmasına izin verdi. Bu bildiğimiz üzere rap’in doğuşuydu.

Hip-hop, bodrum katındaki hesaplaşmaların olduğu günlerden müzik endüstrisinde büyük bir işe dönüştü. Yetmişli ve seksenli yıllarda rap kaydının öncüleri ve yenilikçileri DJ’di. Eski plaklarla taze sesler yaratmak için döner tablasını kullanan adamdı. Sonra, tamamen yeni ritimler üretmek için bu tanıdık molaları sentezleyicilerle karıştıran adam oldu. Hip-hop’un bu yönünde pek bir şey değişmedi. Ritmi yaratan adam hala parçanın kalbidir. Şimdi ona yapımcı diyoruz. Bazı DJ’ler hem prodüktör hem de DJ’ler olarak çalışsa da (pek çoğu prodüktör olmadan önce DJ olarak başlıyorlar), bugünün DJ’i seksenlerde olduğu gibi aynı çağrışım anlamını taşımıyor. Günümüzün hip-hop yapımcısı seksenlerin DJ’iyle aynı görevleri yerine getiriyor.