Kırsal Yer Değiştirme Hususları ve Düzenlemeleri

Yani ülkeye gitmeyi mi düşünüyorsun? Şehir hayatının çılgınlığını terk etme, fiillerinin sonundaki G harfini bırakma ve Gucci’nizi keçilerle takas etme zamanı. İşlerin el sıkışma ile yapıldığı, arka bahçenizin bol olduğu ve insanların sizi sıcak elmalı turta ve bir gülümsemeyle karşıladığı bir yerde olmayı özlüyorsunuz. Basit bir hayat istiyorsun.

Bu on yılın ilk beş yılında 1,6 milyondan fazla insan kırsal topluluklara taşındı. Birkaçı kaldı. Bu göç, milyonlarca koltuk cahiline sterilize edilmiş ülke şıklığını sunan düzinelerce ulusal ve bölgesel süreli yayınla pekiştirilerek devam ediyor. Goin County hakkında sayısız kitap ve dergi okuduktan sonra, bunun sizin için olduğuna ikna oldunuz. Neden olmasın?

Editörler sizi huzurun bulunduğu düzyazı ile kaplıyor. Vahşi doğada kendi nitchinizi kazma, sabah yumurtalarını ve her akşam verandada sallanan sallanan bıyıkları toplama idealine hayran kalıyorsunuz. Baylar ülke çapında kadınları şapka ucu ve kibar bir şekilde selamlıyor, Howdy Mam. İnsanların doğa ile mükemmel bir uyum içinde bütünleşirken, nezaketin bol olduğu bir toplulukta çocuklarınızı yetiştirmeyi özlüyorsunuz. County Cool Magazine sayfasının her bir dönüşünde stres seviyenizin düştüğünü hissedersiniz.

Tamamen komaya girmeden önce birkaç şeyi aklınızda bulundurun. Yükselen, eski püskü şık ahırların altında düzenlenen aile toplantılarının tam sayfa cümbüşleri, U-Haul’unuzla göz teması kurmaktan kaçınmaya çalışan yerlilerin orta katlarından daha iyi bir dergi kopyası oluşturur. Kurutulmuş gün ortası güneşinde damgalanan kovboyların stilize siyah ve beyazları, Belediye Başkanlarının ölü atlarının tüm yaz boyunca, doğrudan şehrin merkezinde çürümeye bırakıldığı fotoğraflarından daha iyi satıyor. Dahası, elementlerle savaşmanın muzaffer hikayeleri, antik taşra septik çizgilerinden daha iyi akmaktadır. Medyanın neden ahırınızda işeyip durmadığını kimse bilmiyor. Sadece kararsız bir halk olmalı.

Gerçekten de kararsız. Oğlumu San Diego’daki yaşam boyu evimizden üç kez doğduğum Güney Dakota eyaletine taşıdım. Her seferinde bir yıldan daha az geri çekildim. En iyi arkadaşlar, çok sayıda beşeri bilimler, Pasifik sörfü ve Tayland yemeği bir seferde vazgeçilecek çok şey var. Gül renkli gözlüklerimin kırılması daha da zordu.

Başarılı bir yer değiştirmenin sırrı, dürüstçe ne bekleyeceğinizi bilmektir, böylece kaçınılmaz tuhaf senaryolar ortaya çıktığında katartik bir şekilde gülersiniz. Ani hayal kırıklığı nadiren diz kırıcıdır. Yine de, bir kez ayarlandıktan sonra, ülke hayatı Nirvana’ya Dünya’da çoğunun olduğundan daha yakındır. Bu nedenle, herkes külotlarınıza saf ülke güneşi pompalarken, Evrene denge sağlamayı benim görevim olarak görüyorum.

Neredeyse her gün hinterlandda yaşama nedenlerimi sorguluyorum. Bu endişeli anlar için kafamda listeler tutuyorum. Listelerim bana hem beni Kaliforniya’dan neyin çıkardığını hem de taşra hayatını neden terk edemediğimi hatırlatıyor. Kesinlikle büyük bir şehir yanması dozu devreye girdi. Başlangıç ​​olarak, bir başka trafik sıkışıklığında oturmaktansa, hiç güneş ışığı olmayan bir buzlukta yılda yedi ay dayanmaktan çok bıktığımı fark ettim. Yalnız bu düşünceyle köklerimi toparlamaya hazırdım. Ben de taşınmaya karar verdim.

Aslında, Urban Jungle’dan nefret etmek, yer değiştirmedeki nihai başarım için hayati önem taşıyordu. Geçmişe bakıldığında, dalım kesinlikle kopmak üzereydi. Elbette, pek çok şehir halkı tamamen bükülmüş dallarla koşturuyor, varlığımızın çarpık koşullarını asla fark etmiyoruz. Aşırı düzenlemelerin sınırları altında, yakın çevrede yaşayan pek çok insanın meşhur düdüklü tencere olduğunu.

Kentliler ve son dönemdeki ülkeler, hayata bakış açınızın yoğun bir şekilde çarpıtılıp çarpıtılmadığını merak ederek listemize bakabilirsiniz. Perspektif sağlarlar. Örneğin: Ne kadar berbat olabileceğinizi gösteren işaretler aşağıdakileri içerebilir.

Sabah kahvenizi içiyorsunuz, ön bahçeden bir inek yürüyor. Senin bir ineğin yok. Çıldırdın, 911’i vurdun ve Amerika Et Paketleyicileri’ni dava ettin.

Ojenizle eşleşen ayakkabıların herhangi bir şekilde günlük bir öncelik olduğuna inanıyorsunuz.

Bir ev sahipleri derneğinden bir çim süslemesi yapmak için izin başvurusunda bulunmanın ahlaki açıdan iflas ettiğini anlamıyorsunuz.

Kendinizde Radio Shack envanterlerinden daha fazla elektronik alet taşıyorsunuz.

Aynı eski evsizler grubunun yanından geçmek için araba sürüyorsunuz.

Gülümseyin ve merhaba diyorsunuz, çünkü yabancılara sadece zihinlerini karıştırdığını biliyorsunuz.

At tahtası harcamalarınız Guatemala’nın Gayri Safi Milli Hasılasına eşittir

Görünmez olduğunuza ve iki yıl estetik ameliyata ihtiyacınız olduğuna inanıyorsunuz, bu yüzden şehirli beyler C-Store kapısının yüzünüze geri dönmesine izin vermesin.

En sevdiğiniz salata barı vejeteryan olmayan peynir mayası ile yapılan peynirleri servis ettiğinde bir uyum yakalayın, ardından çocukları Burgers Burgers Burgers’a götürün.

Çocuklarınız televizyonda ağaç tepelerinden daha fazla zaman geçiriyor ve siz bunun kabul edilebilir olduğunu düşünüyorsunuz.

Bir yapı ruhsatı ve bir tabloyu asmak için üç tahmin alırsınız.

Çınlayan zil var mı? Eğer öyleyse, kendinizi hemen Urbania’dan çıkarın! Dalınız maksimum bükülmede! Ülkeye üç yıl verin ve kalacaksınız. Geçiş zordur, ancak sıkı tutumunuz bir kez ortadan kalktığında, dalınız bükülür. Bunlar, Basit Yaşama alıştığınızın göstergeleridir.

Sabah kahveni içiyorsun. Ön bahçeden bir inek yürüyor. Senin bir ineğin yok. Otur ve kahveni iç.

Birbiriyle eşleşen ayakkabılar, günlük öncelikler listesinde düşüktür.

Eviniz sadece şık bir çim süsü değil.

Misafirleriniz varken tavukları sarhoş etmekten tasarruf edersiniz.

Cep telefonunuzun nereye gittiğini bilmiyorsunuz ama Border Collie çağrı cihazınızı takıyor.

Aynı eski bufalo sürüsünün yanından geçip işe gidiyorsun.

Kuş besleyici harcamalarınız Kanada Gayri Safi Milli Hasılasına eşdeğerdir.

Elk, en sevdiğiniz salata barının duvarlarına buyuruyor.

Çocuklarınız, ağaç evlerinde okulda olduğundan daha fazla zaman geçiriyor.

Evet, bunlar kesinlikle anlatıcı işaretler, o şehrin hızını yitirdiniz. Stres seviyenizi hiçbir zaman gönüllü olarak şehir züppelerine uyacak şekilde yükseltemeyecek olsanız da, kendinizi tamamen kaybetmediniz. Küçük yerleri arayın. Geçmişinizin kalıntıları görünecek. Bunlar bir American Hybrid’in özellikleridir.
Sabah kapuçinonuzu yerken, ön bahçeden bir inek yürür. Senin bir ineğin yok. Bir bisküvi fırlatırsın.

Evin duvarlarını çağdaş mı yoksa izlenimci bir motifle mi boyayacağınıza karar veremezsiniz.

Motif kelimesini outhouse ile aynı cümlede kullanıyorsunuz.

Aslında geçen sezon Napa’da aldığın gür bir zinfandel ile ev yapımı reçeller yapıyorsun.

Sağımdan önce maskara.

Siam körfezinde kışın. Önlük tulumlu yaz.

Gülümseyin ve merhaba diyorsunuz, çünkü yabancılara sadece zihinlerini karıştırdığını biliyorsunuz.

Bir geyiği asla vuramazsın, ama o salağı iki saatten kısa sürede giydirebilirsin.

Malaya peştemal ve kayışla çit yapıyorsunuz. (Bu, komşuları konuşturur.)

Hawaiian Tofu ve Goat Chow için sık sık şehre koşuyorsunuz.

Her durum için farklı bir çift yürüyüş ayakkabınız var.

Mısır pamuğundan çarşaflar ve Picassos Üç Göğüslü Kadın’ın ısmarlama bir kopyası, yatak odanızın dolabında yetiştirilen yavru tavukları çevreliyor.

Doğru, her geçen gün daha çoğumuz şehre geri dönemeyecek kadar berbat oluyoruz. Yine de, tüm farklılıklarımıza rağmen, taşra halkı ve şehir züppelerinin bir ortak noktası vardır. Her iki grup da ABD Hükümetleri Gıda Piramidi hakkında iki kez düşünmüyor. Sanırım bir yerden başlamalıyız.