Aile Bağları Ne Zaman Bırakılmalı

Ruth, annesi, erkek kardeşi ve oğluyla ilgili ne yapması gerektiği konusunda kafası karıştığı için bana danıştı.

Ruth doğduğundan beri ailesine ait olduğunu hiç hissetmedi. Annesi, açıkça erkek kardeşini tercih eden Ruth’u görmezden geldi ve sürekli olarak kardeşinin Ruth’u dövmesine izin verdi. Ruth’un babasıyla bir bağlantısı vardı ama zayıf bir adamdı ve asla ona destek olmadı ya da onu korumadı.

Ruth sevgi dolu bir çocuktu ve annesini ve erkek kardeşini memnun etmek için elinden gelen her şekilde uğraştı, boşuna. Ailesinin ondan neden hoşlanmadığını asla anlayamadı.

Bir yetişkin olarak, annesine çok benzeyen, duygusal olarak müsait olmayan bir adamla evlendi. Annesi ve erkek kardeşinde olduğu gibi, sevgisini elde etmek için pek çok yol denedi ve asla başaramadı. Oğlu Dylan, boşandıklarında sekiz yaşındaydı.

Dylan her zaman babasını tercih ediyor gibiydi ve sonunda on altı yaşındayken babasıyla yaşamaya başladı. Ruth bir kez daha oğlunun ondan neden hoşlanmadığı konusunda tamamen karanlık içindeydi. O kadar sadık bir anne olmuştu, öyleyse neden onu reddediyordu?

Ruth nihayet bu sefer sevgi dolu bir adamla tekrar evlendi ve bir çocuğu daha oldu. Mevcut ailesi, önceki ailesinden ve ana ailesinden tamamen farklıydı. Ancak yine de annesiyle bir ilişki kurmayı umuyordu. Annesine doğum günü ve Noel kartları gönderirdi, ancak ondan nadiren haber alırdı. Onu yardım istemeye gönderen son darbe, oğlunun kendisine söylemeden evlendiğini, erkek kardeşinin annesini huzurevine taşıdığını ve ona haber vermeden her şeyi sattığını öğrenince geldi.

Ruth parlayan bir aşk ışığıydı. Gözleri, gülümsemesi, jestleri sevgi ve şefkat saçıyordu. Derinden nazik ve huzurlu doğası ilk bakışta belliydi.

Neden? Neden benden hoşlanmıyorlar? diye sordu.

Çünkü sen vericisin ve onlar alıcılar, dedim ona. Verenler başkalarını önemserken, alanlar sadece başkalarından almak isterler. Bir alıcıya, herhangi bir karşılık alması için asla yeterince veremezsiniz, çünkü onlar kendilerini sevmezler. Kendilerini reddederler ve başkalarının kendilerine vermesini sağlamaya çalışırlar. Kendilerini duygusal olarak terk ettikleri için, yeterince vermedikleri için başkalarına kızgındırlar. İlk kocanız ve oğlunuz gibi, anneniz ve erkek kardeşiniz de sizden alınmalarında birleştiler. Size bakıyorlar ve sizden gelen bir aşk çeşmesi görüyorlar ve onu istiyorlar, ama onu alamıyorlar. Işığınız karanlıklarıyla tezat oluşturuyor ve bu yüzden sizden nefret ediyorlar.

Ama ne yapabilirim?

Etraflarında olmamak dışında hiçbir şey. Sizinle zaman geçirmelerine izin verirseniz, sizden hayatı emecekler. Onları önemsediğini biliyorum, ama onlar kendilerine ya da sana değer veremiyorlar, bu yüzden onları bırakmalısın. Sadece senden almak isteyen, sana değer veremeyecek insanlarla birlikte olmak senin en yüksek yararına değil.

Ama onlara yardım edemez miyim?

Hayır, çünkü yardım istemiyorlar. Onları yeterince seversen, seni iyileştireceklerine ve seveceklerine inandığını biliyorum, ama bu asla olmayacak çünkü aşkına açık değiller. Açık yüreğiniz ve kapalı kalpleri karşısında kendilerini yetersiz hissederler ve kendi yargılarını sizden çıkarırlar. Kalplerini açmalarına yardımcı olmak için yapabileceğiniz hiçbir şey yok. Bunu sadece onlar yapabilir. Annenizin veya erkek kardeşinizin kalplerini açması pek olası değildir, ancak belki oğlunuz zamanla açacaktır. Yaparsa sana gelecek.

Ama artık harika bir hayatım var. Gitmelerine izin vermek bencilce değil mi?

Hayır, kendi kendine sorumludur. Sana kötü davranan insanların yanında olmak kendini sevmek değil.

Ruth anladı. Üzgün ​​hissetti ama rahatladı. Sonunda, yapabileceği tek şeyin kalplerini açmaları için dua etmek olduğunu gördü.