Tithe Hakkındaki Gerçek

Telif Hakkı 2006 Rod Rogers

Yeni antlaşma müminine, İncil’in herhangi bir yerinde gelirinin yüzde onunu Tanrı’ya vermesinin emredildiğine inanmıyorum. Bu makaleyi okuduğunuz halde, İncil’in bize ondalık vermemizi emrettiğine hala inanıyorsanız, o zaman pratik yapmalı ve öğretmelisiniz. Tanrı sonuç olarak sizi ve kilisenizi kutsayacaktır. Bununla birlikte, sizi ondalık üzerine İncil öğretisinin aşağıdaki özetini düşünmeye davet ediyorum.

Eski Ahit’te ondalık

Mozaik kanununun kurulmasından önce onda birinin verilmesine ilişkin sadece iki örnek vardır. İbrahim Melçizedek’e savaşta kazandığı ganimetin onda birini verdi (Yaratılış 14: 18-20; İbraniler 7: 4) ve Yakup, Tanrı onu kızgın kardeşinden koruyacaksa, sahip olduğu her şeyin onda birini Tanrı’ya vereceğine söz verdi ( Yaratılış 28:22).

Bu ondalık örnekleri övgüye değer olsa da, Kutsal Yazılar bize onları takip etmemizi emretmediği gibi, bugün için zorunlu bağış standartlarını da belirledikleri düşünülmemelidir. Markası mantıksal netliğiyle Dr. Charles Ryrie açıklıyor:

“Daha sonra kanuna dahil edilen kanun önünde bir şeyin yapılmış olması, o şeyi bugün için mutlaka iyi bir örnek haline getirmez, özellikle Yeni Ahit bu konuda daha fazla rehberlik veriyorsa. En ateşli bile bunu söylemez. Şabat bugün gözlemlenmelidir çünkü kanun önünde gözlemlenmiştir (Çıkış 16: 23-36), ancak bugün ondalığın teşvik edilmesinde kullanılan mantık budur.Yeni Ahit bize yeni bir ibadet günü öğretir ve aynı zamanda bize vermek için yeni yönler. “1

Musa kanunu yürürlüğe girdiğinde, İsrail’e yılda ortalama yüzde yirmi ila yirmi üç arasında üç farklı ondalık vermesi emredildi.2

Levitical Tithe: İlki, Levililer ve rahipleri çadırda hizmet ederken desteklemek için kazanılan veya yetiştirilen her şeyin yüzde onunun gerektiği Levitical ondalıktı.

“Ve Levi’nin oğullarına, İsrail’deki tüm ondalıkları, yaptıkları hizmet karşılığında, buluşma çadırının hizmetine karşılık olarak miras olarak verdim (Sayı 18:21).”

Bu ondalık gerekliydi çünkü Levililer hem kendi geçimlerini kazanamıyor hem de çadırda çalışamıyorlardı. Ulusal rahiplik programını desteklemek için kullanıldı.3

Festival Tithe: İhtiyaç duyulan ikinci yıllık ondalık, gelirin kalan onda dokuzunun yüzde onunun Kudüs’teki yıllık dini bayramlarda ayrılarak yenileceği bir bayram ondalığıydı.

“Her yıl tarladan çıkan, ektiğinden bütün ürünleri muhakkak ondalı yapacaksın. Ve Tanrın RAB’bin huzurunda, adını, ondalıklarını belirlediği yerde yiyeceksin. tahıl, yeni şarabınız, yağınız ve sürünüzün ve sürünüzün ilk doğan, her zaman Tanrınız RAB’DEN korkmayı öğrenebilmeniz için (Yasa’nın Tekrarı 14: 22-23). ​​”

Bu ondalık, ulusal dini programı finanse etmek için kullanıldı.4

Refah Tithe: Yasanın talep ettiği üçüncü ondalık, her üç yılda bir, ikinci ondalık olan bayram ondalığının Yeruşalim’e götürülmediği, Levilileri ve fakirleri beslemek için evde tutulduğu bir refah ondülüydü. Bu ondalık, ulusal refah programını finanse etmek için kullanıldı.

“Her üç yılın sonunda, o yılki ürünlerinizin tüm ondalıklarını çıkaracaksınız ve onu kasabanıza bırakacaksınız. Levililer, aranızda hiçbir payı veya mirası olmadığı için, yabancı, öksüz ve Kasabanızdaki dul kadın, yaptığınız tüm işlerinizde Tanrınız RAB sizi kutsasın diye gelip yiyecek ve tatmin olacak (Yasa’nın Tekrarı 14:28, 29). ”

Bazı bilim adamları, bu zayıf ondalığın aslında her üç yılda bir gereken üçüncü bir ondalık olduğunu düşünüyor. Eğer öyleyse, bu yılda ortalama yüzde üç ve üçte bir olur ve bir İsrailli’den talep edilen ortalama yıllık ondalık, her yıl yüzde yirmi üçe yakın olur! En azından yıllık ondalık şartı, yüzde yirmi tutarında iki ondalıktı.5

Bunun ışığında, eğer biri Eski Ahit ondalık kanunlarına dayanan bir yüzde için tartışmak isterse, tutarlı olmak için sadece yüzde on vermek için değil, yüzde yirmi üç için baskı yapmalıdır.6

Bunu cemaatime öğrettiğimde, onlara her zaman, yorumlarının hatalı olduğuna inandığımız halde, Musa ondalık yasasına göre vermekte ısrar ederlerse on değil, en az yüzde yirmi vermeleri gerektiğine dair güvence verdim. !

Yeni Ahit’te ondalık

Yeni Ahit’te ondalık kavramını incelerken, kelimenin İncillerde ve İbranilere yazılan mektupta yalnızca sekiz kez kullanıldığını keşfedersiniz. İncillerde, Mesih’in ölümüyle henüz yürürlükten kaldırılmamış olan, Musa kanununda düzenlenmiş olan eski antlaşmaya karşı yükümlülüklerini yerine getiren Ferisilerin ondalığıyla bağlantılı olarak kullanılmıştır (Matta 23:23, Lk. 11:42; 18:12). İbraniler kitabında, İbrahim’in Melçizedek’e ondalık ödediğine ilişkin tartışmada ondalıktan bahsedilir (İbraniler 7: 5-9).

Yeni Ahit’in hiçbir yerinde ondalık vermesi emredilen yeni ahit inananının olmaması önemlidir. Nitekim Kutsal Yazıların hiçbirinde Tanrıların insanlara Tanrı’ya yalnızca yüzde on vermesini emreden hiçbir metin yoktur!

Kilisenizde ondalık

Az önce yazdıklarımın ışığında, bir ondalığın verilmesini Tanrıların insanları sadık vekilliğe götürmek için bir kılavuz olarak kullanmaya hala inandığımı öğrenince muhtemelen şaşıracaksınız. Kilisemde vekillik vaaz ederken, ondalık vermenin İncil emri olmasa da, vermemizi planlarken kullanmamız için yararlı bir kılavuz olduğunu öğrettim. Onlara Yeni Ahit’in cömert, fedakarlık ve orantılı verme hakkında söylediklerini gösterdim. Daha sonra halkıma, “Amerikalı Hıristiyanların o kadar müreffeh olduklarına ikna oldum ki, gelirimizin en az yüzde onunu Rabbe vererek başlamazsak, Yeni Ahit verme ilkelerini yerine getiremeyeceğiz.”

Onlara mantıklı geldi. Bağışları arttı, kişisel mali durumları gelişti, inançları arttı, sevinçleri arttı ve tekliflerimiz bir yılda% 32 arttı!

Önümüzdeki yıl tekliflerinizde% 32’lik bir artış kullanabilir misiniz?

________________

1 Ryrie, Charles Caldwell. Hristiyan Yaşamını Dengelemek. Chicago, IL: Moody Press, 1969.

2 Allis, Oswald T. Tanrı Musa Tarafından Konuştu. Nutley, NJ: Presbiteryen ve Reform Yayın Şirketi, 1951, s. 143.

3 Orr, James., Ed. Uluslararası Standart İncil Ansiklopedisi. Cilt 5, s.v. Tithe. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Yayıncılık Şirketi, 1939, s. 2987.

4 Unger, Merrill F. Tithe. İncil Sözlüğünü Ungers. Chicago, IL: Moody Press, 1957, s. 1103.

5 Allis, agy, s. 143; Friesen, Gary. Karar Verme ve Tanrı’nın İradesi: Geleneksel Görüşe İncil Alternatifi. Portland, OR: Multnomah Press, 1980, s. 357; Orr, agy, s. 2988; Unger, agy. s. 1103; Ryrie, agy, s. 89.

6 MacArthur, John. Verme: Tanrılar Yolu. Wheaton, IL: Tyndale House Publishers, 1978, s. 63,64.