İnsanların Yöneticilik Üzerine Vaaz Verme Hakkında Söylediği Saçma Şeyler

Telif Hakkı 2006 Rod Rogers

Geçen yıl Şükran Günü yemeğinde yemeği masanın etrafında dolaştırmaya yeni başlamıştık ki, bir aile dostumuz ‘Kilisemizin bağışlamasının nedeni papazımızın asla para hakkında vaaz vermemesi.’ Elimden geldiğince gelişigüzel yanıt verdim, ‘Yani kiliselerinizin bağışının iyi olduğunu söylüyorsunuz çünkü papazınız para hakkındaki sayısız Kutsal Kitap pasajlarından hiçbirini asla vaaz etmiyor mu?’

Bana cevap vermedi ve konuşmanın başka yönlere akmasına izin verdim. Ama ifadesinin saçmalığı beni şaşırttı. Bir kilisenin bağışının iyi olduğunu varsaymak, çünkü papaz 2,350 İncil ayetinden herhangi birini para konusunda vaaz etmeyi ihmal eder: “Halkımızın dürüst olmasının nedeni, papazımızın Tanrı’nın dürüstlük hakkında söylediklerini asla vaaz etmemesidir.” Ya da, ‘Gençlerimizin cinsel açıdan saf olmasının nedeni, papazımızın Mukaddes Kitabın cinsel saflık hakkında söylediklerini asla vaaz etmemesidir.’ Veya, ‘Kilisemizin müjdeciliğe bağlı olmasının nedeni, papazımızın bize müjdeyi paylaşmamızı emreden İncil pasajlarından hiçbirini asla vaaz etmemesidir.’

Bu çarpık akıl yürütmeyi mantıksal sonuca kadar takip edecek olsaydık, tanrısal öğrenci yetiştirmenin sırrının papazın İncil’den hiçbir şey vaaz etmemesi olduğu sonucuna varmamız gerekirdi!

Görünüşe göre, elli yıldan fazla bir süredir kiliseye giden bu kadın, para ve bağış konusunda vaaz vermenin kötü olduğunu varsayıyor. Bu nedenle, papazı konudan kaçınacak kadar ‘tanrısal’ olduğundan, Tanrı kilisesini yeterli mali kaynaklarla ödüllendiriyor.

Pavlus, Timothy’ye ‘Mevsim ve sezon dışında … kelimeyi vaaz et’ emrini verdiğinde (2 Tim. 4: 1, 2), para konusunu hariç tutan bir cümle eklemedi. Bunun yerine, Timothy’yi kelimeyi uygun ve popüler olduğunda ve olmadığı zamanlarda – ‘mevsimde ve mevsim dışında’ vaaz etmeye teşvik etmek için bir noktaya geldi. Mali idare konusundaki vaazımızın ne kadar popüler olmadığını düşünsek de (genellikle insanlar bunu gerçekten takdir ederler), Tanrı’nın sözünün bu bölümünü düzenleme özgürlüğüne sahip değiliz.

Elçi Pavlus örneğine göre, Tanrı vaizlere sözünün vermekle ilgili söylediklerini öğretmekten kaçınma seçeneği vermemiştir. Pavlus bir konuşmada iki kez şu iddialarda bulundu:

Size karlı olan herhangi bir şeyi beyan etmekten çekinmedim … (Elçilerin İşleri 20:20)

Tanrı’nın tüm amacını size bildirmekten çekinmedim. (Elçilerin İşleri 20:27)

İncil’deki verme ilkelerini öğretemezsek, halkımıza gerçeği bilip uygulayarak elde edebilecekleri kârı çalıyoruz. Tanrı’nın tüm amacını ilan etme sorumluluğundan kaçmayın.

Ve bazılarının idarecilikle ilgili vaaz verme konusunda söyledikleri aptalca şeylere de kapılmayın. Tanrı’nın tüm amacını öğretmek için sadık olun (Elçilerin İşleri 20:20, 27). Bunu yaptığınızda, Tanrı kilisenizi hayal ettiğinizden daha fazla mali ve ruhsal gelişimle kutsayacaktır.