Stres Yönetimi

Hiç “Bu iş / hayatım çok stresli!” Veya bu satırlarda başka bir şey?

Çoğu insan stresin hayatlarında olan bir şey olduğuna inanır. Bunun kendi kontrolleri dışındaki dış koşulların sonucu olduğuna inanıyorlar. İşimiz çok zor olursa strese gireriz. Hayatımızdaki insanlar, yapmalarını istediğimiz şeyi yapmadıklarında strese gireriz. Tatilden bu yana çok uzun zaman geçtiğinde stresli oluyoruz. Ölümler, düğünler, büyük alışverişler ve daha pek çok şey üzerinde stres yaşıyoruz. Sanki stres kendimizin dışında bir şeymiş gibi konuşuyoruz – dış çevremizdeki şeylerin bir durumu. Değil.

Sağlık uzmanları bize stresin birçok fiziksel rahatsızlığa katkıda bulunan bir faktör olduğunu söyleyecektir – kalp krizi, astım, yüksek tansiyon, felç ve diğerleri. Terapistlerin ve psikiyatristlerin stresle ilişkili birçok bozukluğu tanımlayan tanı aracı olan Teşhis ve İstatistik El Kitabı IV’te birkaç teşhis vardır. Stres bir katildir. Neden bazı insanların stresle diğerlerinden daha iyi başa çıktığını merak ettiniz mi?

Bir birey, hayatında strese neden olduğu iddia edilen tüm yaşam koşullarına sahip olabilir, ancak görünüşe göre umursamadan gününü esiyor gibi görünürken, başka bir kişi işe giderken lastik patlar ve tamamen erimektedir. . Bu nasıl açıklanabilir?

Strese farklı bir perspektiften bakmayı düşünüyorum – bir seçim teorisi perspektifinden.

Seçim Teorisine göre, tüm davranışlar amaca yöneliktir. Bu, ne yaparsak yapalım, istediğimiz bir şeyi elde etme amaçlı bir girişim olduğu anlamına gelir. Hiçbir zaman sadece dış uyaranlara tepki vermeyiz.

Şöyle sorabilirsiniz: Yüksek bir ses duyduğumda ürktüğümde ne olacak? Kaçınma, gürültüye bir tepki değil, daha ziyade güvende kalmanın proaktif bir yoludur. Bu, tüyleri ayırıyormuşum gibi görünebilir, ancak bu stres tartışmasında anlaşılması gereken önemli bir ayrımdır.

başka bir örnek vereyim. Birkaç kez sorduktan sonra odasını temizlemediği için çocuğunuza kızdığınızı düşünebilirsiniz. Öfke, çocuğunuzun davranışına doğrudan tepki veriyormuş gibi hissediyor. Bununla birlikte, öfkeniz aslında çocuğunuzun istediğinizi yapması için en iyi girişiminizdir. Kızgın davranışlar sergileyerek, çocuğunuzun odasını temizleyeceğine olan inancınızdır. Uyguladığımız herhangi bir davranış veya duygu proaktiftir, bazen bilinçlidir, bazen bilinçlidir, istediğimiz bir şeyi elde etme girişimidir, dış uyaranlara bir yanıt değil.

Aynı şey stres için de geçerlidir. Stresi istediğimiz bir şeyi elde etmek için proaktif bir girişim olarak seçiyoruz. Bu seçim neredeyse hiçbir zaman bilinçli değildir, ancak sizin için bilinçli olmasını istiyorum. Bilinçli olduğunda, o zaman bunu farklı bir şekilde yapmayı tercih etme gücüne sahip olursunuz.

Tüm davranışlar bir amaca yönelik olduğu için, stresle hangi olası faydaların veya amaçların elde edilebileceğini anlamaya yardımcı olur. Bu davranışı herhangi bir fayda için kim seçer ki?

Stresin motive edici olabileceğini söylüyorum. Damarlarımızda o adrenalin hücumuna sahip olduğumuzda, çoğumuz en yüksek seviyemizde performans gösteririz. Bir sınava çalışmak veya bir projeyi tamamlamak için son dakikaya kadar beklemiş olan herkes burada neden bahsettiğimi bilir.

Stres, başkalarına geri çekilmelerinin daha iyi olduğunu söylemenin bir yolu da olabilir. Stres hissettiğimde, patronuma benden bir şey daha yapmamı istememesi gerektiğini, yoksa onu kaybedebileceğimi bildirmek bilinçsiz hedefimdi! Bunaltıcı sinyaller gönderirdim – bolca iç çekme, tehditkar bakışlar, sinirlilik, mizah kaybı. Çok sık yapmadığım için oldukça etkili olduğunu itiraf etmeliyim. Ne zaman stresli olsam, patronum genellikle işimi yapmam için beni yalnız bırakırdı.

Stres, ihtiyacımız olan yardımı da sağlayabilir. Mesaj oradayken, başkaları bizi desteklemek için etrafımızda toplanabilir. İnsanlar aslında bizim için bir şeyler yapmayı teklif edebilirler, böylece bunalımı azaltabiliriz.

Bir başka olası fayda, stresin bize tanınma sağlamasıdır. İnsanlar “Vay canına, _____________ bakın. Tüm bunları nasıl yaptığını bilmiyorum. Harika!” Diyebilir. Bu olumlu takdiri takdir edenler var.

Faydaları vurgulamak üzerine son bir düşünce. . . Yeterince uzun süre strese girdiğimizde fiziksel semptomlar geliştirebiliriz. Seçim Teorisinde, Dr. Glasser bize davranışın toplam olduğunu, yani dört ayrılmaz bileşenden oluştuğunu söyler – eylem, düşüncelerimiz, duygularımız ve vücudumuzun fizyolojisi veya o anda bedenimiz ne yapıyorsa. Stres seviyemizi yönetmekle ilgilenmediğimizde, fizyolojimiz devreye girer ve bizim için fiziksel semptomlar yaratır. Şimdi unutmayın, tüm davranışların amaca yönelik olduğunu ve fizyolojinin toplam davranışın bir parçası olduğunu söyledim. Uzun süreli strese eşlik eden fiziksel semptomların amacını anlıyor musunuz? Elbette, vücudumuzun bize durmamız veya yavaşlamamız gerektiğini söylemesinin bir yolu. Göz ardı edilmesi zor fiziksel semptomlar üretir. Onlarla ilgilendiğimizde ihtiyacımız olan dinlenmeyi elde ederiz ve bu nedenle stresi azaltırız. Tüm davranışların ne kadar amaca yönelik olduğunu görebiliyor musun?

Hayatınızda stresin etkilerini yaşıyorsanız, suçlanmanızı önermiyorum. Demek istediğim, bu noktaya kadar, stresle istediğiniz bir şeyi bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde elde etmek için kesinlikle bildiğinizin en iyisini yapıyorsunuz. Stresin sizin için faydalarının / faydalarının ne olduğunu belirleyebilirseniz, ihtiyacınız olanı strese girmeden elde etmenin yollarına bakabilirsiniz.