Afrika’nın Serengeti Ovaları’nda tatildeyken, üç saat boyunca nehir kıyısında oturup sudan içmek için cesaret toplayan bir antilop (veya gnu) sürüsünü izledim. Bu sürü, her yaz saat gibi gerçekleşen Büyük Göç’ün bir parçasıydı. 1.000.000’den fazla antilop, kurak Serengeti’den kuzeye, Masai Mara’nın sulak alanlarına doğru ilerliyor.
Göç uzun, kuru ve çetin bir yolculuktur. Genellikle mevcut tek su Grumeti Nehri’dir. Serengeti boyunca antilop göç yolunun üzerinden geçen Grumeti, sürülerde hem yaşamı hem de ölümü temsil ediyor. Nemi yedikleri çimlerden alabilen bazı canlıların aksine, antiloplar yaşamak için nehirden içmek zorundadır. Susuz beş güne kadar hayatta kalabilmelerine rağmen, günde iki kez içmeye çalışırlar.
Büyük Göç’ün Yaşam ya da Ölüm Zorluğu
Sıcak Güneşten, efordan susamış ve tozdan kuruyan hayvanlar nehre ulaşır. Hayatta kalmak için içmeleri gerekir. Yine de nehir, kıyıları boyunca çalı çalıları, ağaçlar ve taze, tatlı çimen gibi diğer yaşamı destekler. Fırça gibi bu yaşamın bir kısmı, antilop için tehlike oluşturan yırtıcı hayvanlara koruma sağlar.
Aslanlar, sürünün incelmesini bekler, sonra bir gnu’yu sırtıyla nehre hapseder. Diğer antilop, aslanlara en yakın olanların görüşünü gizleyen bir toz bulutu yükselterek izdiham. Öldürme neredeyse garantidir.
Suyun hala içme havuzları oluşturmaya yettiği yerlerde, büyük timsahlar yüzeyin hemen altında gizlenir veya yaklaşırken güneşlenirler. Bir gün şanssız bir gnu’da 28 timsahın ziyafetini izledim. Başka bir gün bir gnu timsahlardan sadece yaralarla kaçtı ve muhtemelen o akşam aslanların kurbanı olacak kırık bir bacağı vardı.
Bazen acele eden suyun kendisi tehlikeyi ortaya çıkarır. Sürünün muazzam ağırlığı, önde gelen hayvanları boğulacakları veya bir timsahın çenelerine sürüklenecekleri akıntıya itebilir.
Nehir Geçişi Dansı İçmek veya İçmemek < / b>
Antiloplar alçak bir noktaya yaklaştıkça bu korkunç olasılıkların farkında gibi görünüyor, geçmek veya içmek için ideal. Sürünün ön ucundaki hayvanlar, kıyıya kadar. Bireysel gnus geçici olarak öne çıkar, havayı koklar, kendine özgü, kederli “gnu” sesini çıkarır ve geri çekilir. Bu dans saatlerce devam ediyor. Su kokan sürü, gitmek isteseler de istemeseler de onları yavaş yavaş suya doğru itiyor. Sürünün son içmesinden bu yana uzun zaman geçmişse, çaresizliklerini hissediyorsunuz. Yine de dans devam ediyor.
Üç saat boyunca izlediğim gün genç bir gnu sonunda sürünün önüne geçti ve içmeye başladı. Bu genç gnu’yu suya sürükleyen masumiyet ve tehlikenin cehaleti miydi yoksa sadece susuzluk muydu?
Korkunç yetişkinler, sürü onları ileri itene ve birkaçı içmeye başlayana kadar geride kaldı. Birkaç dakika sonra, kabaran kütleler, suya, gitmeye istekli olduğundan daha fazla bir gnu itti. Panikledi ve karşılığında diğerlerini de panikledi. Hepsi sudan hızla çekilip göçe geri döndüler. Sadece ilk başta sürünün ön ucunda olacak kadar cesur olanlar bir içki aldı. Daha korkan ya da belki de sürüye saplanmış olan diğerleri susadı.
Gnus’un geri kalanını içmekten alıkoyan şey neydi? Çok mu biliyorlardı? Çok mu korktular? Yoksa sürünün ortasında göreceli güvenliğinde çok rahat mıydılar? Cevap ne olursa olsun, o geçişte sadece birkaç hayvan içki içebilirdi.
Antiloplar, her gün iki kez ritüel olarak, süreci yeniden başlatmak için en yakın nehir geçişinde sıraya girerler. Başka bir öğleden sonra daha küçük bir sürünün nehrin 30 fit yukarısındaki bir uçurumun üzerinde durmasını izledim. Dikey düşüş, hedeflerine ulaşmalarını engelledi. Ancak akıntıya sadece 100 metre yukarıda, kolayca ulaşabilecekleri sığ bir geçit vardı. Hedeflerine doğru ilerlemek yerine, uçurumun üzerinde durdular, ulaşamadıkları suyun üzerinde inliyor ve meliyorlardı.
Wildebeest’ten Dersler Susuzluğunuzu Doyurmak İçin Bir Risk Alın < br>
Antilop ile akraba mısınız? Sizi sürüye bağlı tutan ve başarı suyuna susayan nedir? Bilinmeyenden korkmak mı, çalıların içinde ne olabilir? Yoksa sizi hayatınıza veya kariyer hedeflerinize daha fazla götürmeyen anlamsız günlük ritüellerle uyuşuyor musunuz?
Başarılı insanlar risk alırlar. Onlar nehre ulaşan, içen ve kuşkusuz bazen yenen kişilerdir. Hayatın tamamı risktir. Otoyola çıktığınızda, tesisinize girdiğinizde, bir markete girdiğinizde veya hastane kafeteryasında yemek yediğinizde eve dönmeme riskiyle karşı karşıyasınız. T.S. Eliot, “Sadece fazla ileri gitme riskini göze alanlar birinin ne kadar ileri gidebileceğini bulabilir.”
Pek çok insan hayatına geri dönmek ve farklı bir şey yapmak istiyor. Bunun yerine, başarı suyunun ulaşamayacağı bir yerde dururlar ve başkalarının susuz kaldıklarında içmelerini izlerler.
Korkularınızın sizi engellemesine izin vermeyin. Başkalarının sizi ileriye doğru itmesini beklemeyin. Harekete geçmelisiniz. Eyleminizin veya eylemsizliğin sonuçları sizin ellerinizde. Yeni hayatınıza başlama gücüne sadece siz sahipsiniz. En sevdiğim alıntılardan biri Katherine Mansfield’den: “Risk! Her şeyi riske at! Başkalarının fikirlerini, bu sesleri önemsemeyin. Kendiniz için dünyadaki en zor şeyi yapın. Kendiniz için hareket edin.” Risk al, bugün bir içki al ve hayatında bir daha asla susamayacaksın.
GIPHY App Key not set. Please check settings