My Very Own Guest House

Bir süre önce çok ihtiyaç duyulan bazı R ve R’ler için bir kadın yazma atölyesine gittim. Bu harikaydı. Birkaç şiir okuyup ondan yazmamız istendi. İşte ilki – Coleman Barks tarafından çevrilen Rumi’nin bir şiiri.

Konuk Evi

Bu insan olmak bir misafir evidir.
Her sabah yeni bir başlangıçtır.

Bir sevinç, bir depresyon, bir anlam,
bir anlık farkındalık gelir
beklenmedik bir ziyaretçi olarak.

Hoş geldiniz ve hepsini eğlendirin!
Bir keder kalabalığı olsalar bile,
evini şiddetle süpüren
mobilyası boş
yine de her misafire onurlu davranın.
Seni temizliyor olabilir
yeni bir zevk için.

Karanlık düşünce, utanç, kötülük
onlarla kapıda gülerek buluş,
ve onları içeri davet edin.

Her kim gelirse ona minnettar ol,
çünkü her biri gönderildi
öteden bir rehber olarak.

My Very Own Guest House

Mevlana’nın bize tüm düşüncelerimin ve duygularımın öteden rehber olarak geldiklerini memnuniyetle karşıladıklarını hatırlattığını hatırladığımda rahatlar ve öğrenecek ne olduğunu öğrenirim.

Bugün erken saatlerde birisi bilgece öğüt verirken, “Direndiğin şey devam ediyor” dedi. Görüntüyü görebiliyorum. Bir elin benimkini geri ittiğini görebiliyorum. Ne oluyor? Onu geri çevirmek istediğim bir misafire bakmak istemediğimde ne olur? Ön kapıdan giremezse, kabuk arkaya, hatta pencere veya bacaya bile girebilir. Yukarıdaki tarafından bana nasıl olduğum, nasıl olabileceğim ya da ne yaptığım hakkında yeni bir şey öğrenmek için lütuf ve armağan teklif etmesi için gönderildiyse, bu benim için iyi değil, ısrarı için Tanrıya şükür.

Sevilebilir olduğumu kendime duyduğum nefretle öğrenmeseydim bu 64 yılın değeri ne olurdu?

Bağışlamanın beni, beni incitenlere bağlayan negatif enerji bağlarından kurtardığını öğrenmeseydim bunların değeri ne olurdu?

Ya güzel, kibar, zeki ve yaratıcı bir adam tarafından sevgi ve saygı duyabileceğimi ve yakutlardan daha değerli olabileceğimi öğrenmemiş olsaydım?

Ya tencere, yemek ya da kötü ilişkilerde kaybolmuş olsaydım?

Ya çok hasta vücudumu iyileştirmemiş olsaydım?

Ya sonsuz egomun beni mutlu ve barışçıl yerine doğru tutmasına izin verseydim?

Ya incinmiş ve kırılmış olarak kalırsam ve her deneyimde öğrenme ve sevgi armağanlarının geldiğini öğrenmezsem?

Bu insan olmak bir misafir evidir. Her sabah yeni bir başlangıçtır.

Yukarıdan bana bir sonraki ötesime rehberlik etmesi için gönderilmiş olan bu dakikada çantasını kimin hazırladığını merak ediyorum?