Misyon İmkansız – Yoksa Bu mu?

İmkansızı günde en az bir kez başaramadığı sürece kimse uzağa gidemez.
Elbert Hubbard

Yapmak ve yaratmak için her zaman bilinçli bir çaba gösteriyoruz. Asla durmaz. Yardım edemeyiz!

Bazen ne yapmak ve yaratmak istediğimizi bilmiyoruz, bu yüzden sadece zamanı işaretlemek için bir şeyler yapıyoruz. Diğer zamanlarda istediğimiz şey, yeteneklerimizin ötesinde ve ulaşılamayacak bir şekilde görünebilir.

Bugün sorum şu: gerçekten istediğiniz şey “Misyon İmkansız” mı?

Kelimelerle oynamayı severim. İmkansızla uğraşarak, biraz düşünce ve yaratıcılıkla imkansızı alıp çok daha tatmin edici bir şey yaratabileceğimi keşfettim.

Düşünce ve küçük noktalama işaretleriyle ortaya çıktım – MÜMKÜNÜM.

O halde ‘imkansız’ ve ‘mümkünüm’ arasındaki fark düşüncelerimde bir ince ayar – bu durumda ters virgül ve boşluk.

Yeterince komiktir ki, genellikle ‘imkansız’ ve ‘ben mümkün’ arasında yatan şey, düşüncede aynı türden ince ayarlar – gerçekliği gördüğünüzden görmediğinize kaydırmak.

‘İmkansız’ olduğumda, işlerin yanlış yürüdüğünü görüyorum, ben bir başarısızlık, işler zor ve sinir bozucu. Yalnızlık.

Ben mümkün olduğumda zengin kaynaklar denizi görüyorum, insanlar bana yardım ediyor, kolaylık, nihai başarı ile eğlenceli bir deneyim.

‘Mümkün’üm’ seçeneğini tercih ettiğimi öğrendim, bu yüzden bunu aklıma getirmeye eğilimliyim, ancak bazen ‘imkansız’ tekrar ortaya çıkıyor.

‘İmkansız’ düşüncelerin her şeyden çok buharlaşmasını sağlayan şey, gerçek bir amaç duygusuna sahip olmaktır.

Gerçek bir amaç duygusuyla kaynaklara erişmek, yardım etmek ve hayat yolculuğundan daha çok zevk almak isteyen insanları bulmak daha kolaydır çünkü kim olduğunuza ve ne istediğinize dair giderek artan bir inanç odak noktasına gelir.

Amacı bildiğimizde ona doğru genişleyebiliriz.

Genişleme sabittir. Amacınız olduğunu biliyorsanız, her şey çok iyi, ancak onu genişletmek ve doldurmak tamamen başka bir mesele.

Bir terapist, ‘Tam bir muayenehanem var, daha fazla müşteri istemiyorum’ diyebilir. Bu anlamda amaç genişlemeyi durdurur. Ancak şifacı, zaman ve para hakkında daha az, iyileştirici tedavileri reddedilen insanlar hakkında daha çok düşünürse, genişleme devam edebilir.

Müşterileri bire bir yerine konuşmalar ve kitaplarla güçlendirmeyi öğrenebilirler.

Ebeveynlikte durum farklı değil. Mutlu çocuklar istiyoruz. ‘İmkansız’ olduğumuzda kardeşler arasında kavgalar ve ebeveynler ile çocuklar arasında çatışma görüyoruz. ‘Mümkünken’ eve birlik ve uyum getirmenin ve yardımcı olabilecek koçları, arkadaşları veya kitapları keşfetmenin yollarını ararız.

Para aynıdır. İmkansız olduğumuzda ‘Bunu karşılayamam’ diyebiliriz. Genellikle parayı bir şey yapmamak için bir bahane olarak kullanırız. İyi fırsatları erteleyeceğiz, kaçacağız ve hatta yok edeceğiz. ‘Ben mümkün’ olduğumuzda, parayı keşfedeceğiz, anlayacağız ve ona kötü bir köpek gibi davranmak yerine onunla çalışmayı öğreneceğiz.

Hayatın diğer yönü – bir işi büyütmek, ilişkilerinizi derinleştirmek, gezegeni kurtarmak farklı değil. Tek gereken, düşüncede bir değişimdir.

Bugünün sorusu:

İstediğiniz gerçekten ‘Misyon İmkansız’ mı?

Gördüğünüzü değiştirin. düşüncelerinizi düzeltin, kaynakları bulun. Fırsatlar, OLASI değişiklikler heyecan verici.

Sevgi ve iyi dilekler

Neil