Duygusal Acıyla Başa Çıkmak

(Acı – Acılık – Adaletsizlik – Kötüye Kullanılan Ağrı)

İstediğimizi, ihtiyaç duyduğumuzu veya beklediğimizi alamadığımızda duygusal acı hissederiz. Yaralanma, reddedilme, acı, taciz, adaletsizlik veya sadece duygusal acı hissedebiliriz.

Bu gibi durumlarda, beklediğimiz veya hak ettiğimize inandığımız davranış veya sonuçları almadık.

* İnsanların * bize beklediğimiz şekilde davranmadığı durumlarda ve * hayatın * bize ihtiyaç duyduğumuz veya hak ettiğimizi vermediği durumlarda bu tür bir acı hissederiz.

İnanıyoruz ki, “İhtiyacım olduğuna inandığım şeyi almadıkça mutlu olamam.”

Güvenliğimizi, memnuniyetimizi, öz değerimizi veya özgürlüğümüzü insanlardan, toplumdan, Tanrı’dan veya bir bütün olarak yaşamdan almadığımız bir şeyle ilişkilendirdik.

Bazı örnekler şu durumlarda olabilir:

1. Diğerleri bize yalan söylüyor veya bizi aldatıyor.
2. İhtiyaç duyduğumuzda bizi desteklemiyorlar.
3. Bizi reddederler veya eleştirirler.
4. Başarmamız gerektiğini düşündüğümüz bazı görevlerde başarısız oluruz.
5. Sevdiğimiz birini kaybederiz.
6. Sevdiklerimiz bir başkasını tercih ediyor.
7. Bizim için önemli kişiler bize beklediğimiz saygıyı göstermezler.
8. Başkaları bize veya sevdiklerimize zarar verir.
9. Yapmadığımız bir şeyi yapmak veya söylemekle suçlanıyoruz.
10. Gizli saiklere sahip olduğundan yanlış şüphe edilen durumlar.
11. “Arkadaşlar” arkamızdan arkamızda bizim hakkımızda dedikodular.
12. İşyerinde hak ettiğimize inandığımız terfi artışı bize verilmiyor.
13. Diğerleri bizimle anlaşmalarına uymazlar.
14. Soyulduk.
15. Bir şekilde servetimizi kaybederiz.

Beklediğimiz saygıyı, sevgiyi, sevgiyi, sadakati, gerçeği, nezaketi ve adaleti alamadığımız için incindiğimiz daha birçok durumu ekleyebilirsiniz.

*** İncinmiş Hissetmek İçin Olumlu Alternatifler ***

Kırgınlık, acı ve adaletsizlik hissetmenin olumlu alternatifleri şunlar olabilir:

1. * İlahi bilgelik ve adalet konusunda İnanç sahibi olabiliriz.

Hepimiz bir evrim sürecindeyiz ve bize hiçbir şey olamaz, bu da bir sonraki dersimizi öğrenmek için tam olarak ihtiyacımız olan şey değil. Bu nedenle, olumsuz duygularla boğulmak yerine, bu deneyim yoluyla neler öğrenebileceğimizi keşfetmeye çalışabiliriz.

Derslerimiz genellikle içimizdeki gücü, güvenliği ve öz değeri keşfetmekle ilgilidir. Evrim sürecindeki ruhlar olarak, sürekli olarak manevi benliğimizle temas kurmaya ve yüzeye çıkarmaya yönlendiriliyoruz.

Bu, çevremizde olup bitenlerden bağımsız olarak bütünüyle içimizde olduğumuzu ve güvende, değerli ve tatmin olmuş hissedebileceğimizi fark etmek anlamına gelir.

Bu nedenle, acı hissetmemize neden olabilecek her olay aynı zamanda içsel ruhsal benliğimizle temas kurmak ve bu acının ötesine geçmek için büyük bir fırsattır.

2. Gerçekliğimizin tek yaratıcılarıyız.

Biz ruhlar gerçekliğimizi şu yollarla yaratırız:

a. Geçmiş seçimlerimiz, düşüncelerimiz, sözlerimiz ve eylemlerimiz.
b. Mevcut bilinçli ve bilinçaltı inançlarımız, duygularımız ve ihtiyaçlarımız.
c. Evrimsel sürecimizin bu aşamasında öğrenmeyi seçtiğimiz dersler.
d. Olanları öznel olarak nasıl yorumluyoruz.

Dolayısıyla diğerleri, senaryosunu yazdığımız hayatımızın senaryolarının aktörleri. Şunları yaparak daha mutlu bir gerçeklik yaratabiliriz:

a. Bilinçli ve bilinçaltı inançlarımızı dönüştürmek.
b. Hayat derslerimizi öğrenmek.
c. Olayları adaletsizlikten çok büyüme fırsatları olarak farklı bir şekilde yorumlamak.

2. Geçmişi affetmek ve unutmak.

Yukarıda söylediklerimizin ışığında, başkaları bizim gerçekliğimizden sorumlu değildir ve bu nedenle kolayca affedilebilir. Böyle bir bağışlama bizi olumsuz duygulardan kurtarır ve acıyı aşmamızı sağlar.

Böylece duygusal acının üstesinden şu şekilde gelebiliriz:

1. Her olayın evrimsel sürecimiz için tam olarak ihtiyacımız olan şey olduğunun farkına varmak.
2. İlgili dersleri öğrenin.
3. Başkalarını ve kendimizi affedin.

(Robert Najemy’nin “Mutluluk Psikolojisi” nden uyarlanmıştır.