Sen bana seninkini göster, ben de sana benimkini göstereyim

İşverenler iyi çalışanlar bulmanın zorluğundan şikayet etse de, çok azı başarıyı garanti eden bir formülü benimsemiştir. Sektörünüzde iyi çalışanlar veya o sektördeki belirli pozisyonlar bulmakta zorluk ne kadar fazlaysa, ilişkiyi bir ortaklık olarak görme ihtiyacı o kadar artar. Bu çalışanlarla Altın Kurala uyun, onlara nasıl davranılmasını beklediğiniz gibi davranın. Bu prensibi tazminat olarak genişletirseniz, karınızın bir kısmı pahasına pozisyonlarında almayı umduğunuz şeyi tartarsanız, sorunun ortadan kalktığını göreceksiniz.

Ancak, kısmen tazminat konularını bir kenara bırakarak, Altın Kuraldaki paylarına daha fazla hak kazanan beceri setlerine sahip çalışanlar daha yaygın değil. Sonuçta, iyi çalışanların kıt olduğu şikayeti tüm ekonomiye yayılıyor. İşveren ve çalışan arasındaki ilişki müşteri ve tedarikçininkine benzer olmamalı mı? Eşit bir değişim, ücret karşılığında çalışıyor. İşverenin insanların istediği bir şeye, işe sahip olduğunu, dolayısıyla konumlarının üstün olduğunu düşünmeden kabul ediyor muyuz? İşler gerçekten böyleyse, işverenler iyi çalışanlar bulmanın zorluğundan şikayet etmeyi bırakmalıdır. Mantıksal olarak, bundan mantıken, çok sayıda iyi çalışan olduğu sonucu çıkar. Ancak işverenler, insanların işe ihtiyacı olduğu kadar iyi çalışanlara da ihtiyaç duyar. Öyleyse, işe aldıklarında pratik olarak bir hayır işi yaptıkları kurgusunu durduralım.

Ancak bu karşılıklı ihtiyaç gerçeği, bir özgeçmişin zirvesine bile çıkmadan bulanıklaşır. Reklamlar sık ​​sık belirtiyor, uyuşturucu testi gerekiyor. Sektöre bağlı olarak bunun bazılarının kamu politikası nedenleri vardır ve Hükümet bunu bir süredir uyuşturucuya karşı savaşının bir parçası olarak görmüştür. Bununla birlikte, çoğu zaman işveren sizi herhangi bir gerekçe göstermeksizin istihdamın bir koşulu olarak uyuşturucu taraması yapmaya zorlar. Geçmişinizdeki hiçbir şey uyuşturucu kullanımı veya kötüye kullanımı göstermiyorsa, uyuşturucu taramaları, işteki olası bir sorunu gösteren davranışlar için ayrılmalıdır. Ama sorduğunuz eğitimin maliyeti nedir? Bu kaynakları sadece aylar sonra uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrenmeye adamak istemiyoruz. Tamam. Bunu tartışmadan kabul edeceğim ..

Ama siz, çalışan, muhtemelen bu yeni pozisyonu kabul etmek için bir işten ayrıldınız. İlişkinin her bir taraf için karşılıklı olarak zorunlu olduğu tezime uygun olarak, mevcut işinizden ayrılmadan önce patronun düzensiz patlamalara maruz kalmayacağını bilseniz iyi olmaz mıydı. Testin sonuçları, işverenin sizi ekipte isteyip istemediğini belirler, patron tarafından sağlanan temiz bir örnek bir istihdam teklifini daha çekici hale getirmez mi? İş hayatınızı perişan edecek değişken davranışlar konusunda zihninizi rahatlatabilirsiniz. Ayrıca, psikolojik sorunları olan bir patron hayatınızda tersinden daha fazla hasara neden olabilir.

Bu düşünce bana, hepsi de korkunç bir ruh hali değişimine maruz kalan bir aile için çalışırken geldi. Çığlık atmayı ve bağırmayı göz açıp kapayıncaya kadar omzunun etrafındaki bir kol izler. Bir gün tesisteki hastalara reçete edilen psikotrop ilaçların bir listesini aldım. Yanımdaki ofisteki kişi kahkaha patlamama neyin sebep olduğunu görmeye geldi. Hiçbir şey olarak görmezden geldikten sonra, bir gizem çözüldüğünde kazandığınız memnuniyeti hissettim. Listenin en altında, ev sahiplerinin reçetelerini ikamet ettikleri doktordan aldıkları ve tabii ki işlerinde olanların isimleri vardı. Onlara reçete edilen ruh halini değiştiren ilaçlar, çoğu anti-anksiyete, diğer hastaların aldıklarının çok üstündeydi ve bu, büyük bir psikiyatrik nüfusa sahip bir kurumdu. PDR’ye danıştıktan sonra, gün boyunca dikeyliği nasıl koruduklarını merak ettim. Belli ki bu haplara karşı bir tolerans geliştirmişlerdi, ama çok az şey için. Bu durum sıra dışı mı? Muhtemelen. Ancak, mevcut durumu makul olarak kabul etmeden önce, çalışanların istatistiksel olarak uyuşturucu kullanımına yöneticilerinden daha eğilimli olduğunu gösteren bazı verileri görmek isterim.

Bazı işverenler arasında popüler olan psikolojik testler de karşılıklı olmalıdır. Röportaj sırasında bir bilet göstermeden, duygularının roller coaster’larını paylaşmanızda ısrar eden yöneticilerden payıma düşeni tanıyorum.

Son olarak, işveren-çalışan ilişkisinin katı karşılıklılığını reddettiğimiz ısrarı, ticarette İK tavsiyelerini okurken beni her zaman şaşırtan bir şeyi gösteriyor. Potansiyel bir çalışanın bir pozisyon için mülakat yaparken titizlikle dürüst olması gerektiği sıklıkla vurgulanır. Mantıklı geliyor. Ancak işverenlere aynısını yapmalarını tavsiye ediyorlarsa, bu makaleleri kaçırdım. İşyerinde kısa bir süre sonra kuruluşu ne sıklıkla ilan edildiği gibi buldunuz? Bir zamanlar 2 kişi, bir İK Müdürü ve Müdür Yardımcısı, ilk günümde, bir pozisyondan ayrıldıktan sonra, önemli sayıda yıl sonra, onların yolu veya otoyol olduğunu söyledi. Görüşme sürecinde, beni saflara katılmaya ikna etmek için her yere düşüyorlardı. İlk haftamda sunumlarının çoğunun yalan olduğu açıktı. Eminim ikilinin psikolojik profilleri veya idrar örnekleri bana önceden verilmiş olsaydı, teklifi reddederdim. Ama elbette benimkini görme hakları vardı, ben sadece en iyisini umma hakkım vardı.