Scrabble’ın Siyaseti

Cuma akşamı, bazı insanlar yemeğe ya da son filme giderken, Susan ve ben yemeği bitirdik ve gürültülü bir Scrabble oyununa yerleştik. Evet, kısık dedim çünkü Scrabble oynadığımızda, bu oyunda Susan’ı yenmeye çalışmak çok zorlu bir görev. Gerçekten çok iyi.

Çocukken ve Scrabble oynadığımda, her zaman kelime dağarcığımın ve yazım becerilerimin kazanmak için bir fayda olduğunu hissettim ve genellikle çoğu zaman kazandım. Ancak Susan bana, sadece kaç tane harf kullandığınızın değil, harfleri nasıl kullandığınızın da önemli olduğunu öğretti. Görünüşe göre oyunu ben oynadım ve Susan da stratejiyi oynuyor.

İş hayatında bazen kendimizi oyun oynarken buluruz. Ne yapılması gerektiğini biliyoruz ve çocukluğumuzdan beri bir çalışan zihniyeti yetiştirilmemiz ve öğretilmemiz nedeniyle, işimizde girişimci yerine çalışan olarak çalışmaya gidiyoruz. Aslında oyunu oynuyoruz.

Ancak iş, kazanmak için bir strateji gerektirir. Scrabble oynamak gibi, bizi başarılı kılan, çalıştığımız saatlerin sayısı değildir. Farkı yaratan, çalışma şeklimizdeki stratejidir. İşimizde çalışan olabiliriz veya işimizdeki çalışanlar için istihdam yaratabiliriz. Seçim bizim.

Günden güne işimize baktığımızda, günlük görevlerimizin detaylarında kaybolmak kolaydır. İşin, olması gereken şeyle ilgili vizyonumuzun yolunda ilerlemesini sağlamak için gereken tüm rolleri oynamaya çalışarak, en ufak detaylarla boğuluruz. Bu rolleri yerine getirmeleri ve işi elimizden geldiğince iyi yapmaları için başkalarına nasıl güvenebileceğimizi görmekte zorlanıyoruz. Bırakmak zor.

Gerçek şu ki, görev yükümüzü tutmaya devam ederken, ilk etapta bir iş sahibi olma amacımızı ortadan kaldırıyoruz. Daha az çalışmak ve daha çok kazanmak. Böylece kendimizi tükenmiş, depresif ve işi yürütmeye giden tüm saçmalıklardan tamamen yorgun buluyoruz.

Hayal kırıklığı noktasında pek çok insan sadece pes eder ve çalışan olma dünyasına geri döner. Nihayetinde işi çalıştıracak adımları atmak yerine, bunun umutsuz olduğunu ve asla değişemeyeceğimizi düşünerek yıkılır ve pes ederiz.

Geçenlerde “The E Myth Revisited” adlı bir kitap okudum. İşten ve düşüncenin bir çalışan olmaktan girişimci olmaya nasıl kaydırılacağından bahsediyor. Okuması çok kolay ve içinde gerçekten çok iyi fikirler var. Şiddetle tavsiye ederim.

Peki bunun Scrabble ile ne alakası var? Strateji olmadan genellikle kaybettiğimden başka hiçbir şey yok. Aslında, 30’dan fazla kez Susan’ı oynadığımda sadece bir kez kazandım. Aptal olduğum için mi? Olabilir. ancak bunun sebebinin bu olmadığına inanıyorum. Susan’ın kazanacak bir stratejisi olduğu için kazandığına inanıyorum.

Bir gün stratejim onunki kadar iyi olacak. Bir gün arka arkaya birçok oyun kazanacağım. O zamana kadar stratejim üzerinde çalışmaya devam edeceğim. Stratejimi kazanmak için yaptıklarına göre geliştireceğim. Yaptığı şeyi gözlemleyeceğim, kopyalayacağım, taklit edeceğim ve düpedüz taklit edeceğim ve sonra kendi tarzıma göre değiştireceğim.

Biz de iş dünyasında böyle kazanıyoruz değil mi?