Geleneksel akıl, bir şirketin büyüme döngüsünün erken aşamalarının, ileri aşamadaki yatırımlardan önemli ölçüde daha zorlayıcı risk-ödül profilleri sunduğunu belirtir. Ama bu önermenin gerçekliği tam da burada bitiyor. Gerçekte, Orta ve Küçük Sermaye matrisi, önceki on yılda o kadar çok sürdürülemez iş modeli biriktirdi ki, büyük aracı kurumlar, hem kurumsal hem de perakende yüzbinlerce yatırımcıyı, paralarını şirketlerinde tutmaya ikna etmekte çok az sorun yaşıyor veya hiç sorun yaşamıyor. kanıtlanmış bir geçmiş.
Küçük piyasalar bir dizi temel sorunla boğuşuyor. Küçük yelpazenin bir ucunda, ör. Pink Sheet piyasasında, kurumsal açıklama o kadar sınırlıdır ki, hisse senedi satın alımı bir kumarhanede kumar oynamaya benzer. Biraz daha yüksek bir seviyeye doğru ilerleyen OTC Bülten Tahtası sistemi, bir yandan daha fazla kamuya açık bilgi talep etmekle diğer yandan listelenen sayaçların sayıca artması arasında mücadele etmeye devam ediyor. OTC Bülten Panosu, şirketlerin hesapları ve önemli gelişmeleri sürekli olarak rapor etmelerini zorunlu kılar, ancak birçok yatırımcının maliyetlerini öğrendiği gibi, düzenli başvurular mutlaka kaliteye dönüşmez.
Bütün bunlar, genel bir kural olarak, kıdemli piyasaların üstel getiri sağlamadığına şüphe yok. Örneğin, yıllık% 1000’i aşan güvenilir getiri, periyodik olarak Pembe Sayfalar ve OTCBB ticaret sistemi üzerinden kaydedilir. Bu nedenle sorun seçim sürecinde yatmaktadır. Kazananlar nasıl seçilir?
Yine, geleneksel bilgelik, kazananları seçme (ve kaybedenleri düşürme) sürecinin İnternetin gelişiyle nispeten basit bir egzersiz haline gelmesi gerektiğini öne sürüyor. Ne de olsa, 1990’ların sonlarında birçok kişinin inandığı gibi, web tabanlı bilgi patlaması daha yüksek derecede bilgiye dayalı karar almaya yol açmalıydı.
Ancak durum böyle değil. Aksine, New York merkezli bir riskten korunma fonu yöneticisinin geçen hafta bir müşteri raporunda yazdığı gibi, “çok fazla web sitesi ve her türden denenmemiş fikirleri ortaya çıkaran çok fazla e-posta var, bu yüzden dışarıdaki herhangi bir şeye katılmaktan kaçınmaya karar verdik. yerleşik borsalar. ” Londra Menkul Kıymetler Borsası’nın bir yöneticisi, yakın tarihli bir yatırımcı sunumunda daha az hayırseverdi. “Küçük şirketler web sitelerinde ve e-postalarda her türlü saçma iddiada bulunuyorlar ve yatırımcılar, ne zaman olursa olsun, düzenleyicilerin tüm bunları kontrol altına almasını beklemelidir” dedi ve açıklamasının “ne zaman” bölümünü vurguladı.
Ancak bir anketin belirttiği gibi bu “her zaman” çok uzakta olabilir. Ve bunun nedeni, iyiyi kötüden ayıran seçim temellerinin ihtilaflı olmamasıdır. İlk seçim önceliği, kapsamlı bilgilerin mevcudiyetidir. İkincisi, borsada işlem gören şirketlerin, belirli ticaret sistemlerinin bu tür verileri gerektirmemesine rağmen, kapsamlı notlar içeren denetlenmiş mali tablolar oluşturma istekliliğidir. Üçüncü önemli konu, basın bültenlerinin doğasıyla ilgilidir: özellikle, basın bültenleri bir şirketin iş modeliyle ilgili olarak değerli bir şey söylüyor mu?
Son olarak, bağımsız bir analist (veya araştırmacı) iş modelini yönlendiren varsayımların ayrıntılı bir değerlendirmesini yaptı mı? Son yıllarda açıkça görüldüğü gibi, birçok genç hayal satıyor; ne yazık ki, birkaç durumda, yönetimler içtenlikle bir “hisse senedi oyunu” na dahil olduklarına inanırlar, genellikle acı veren hissedar ve kurumsal değer uygulamasında değil. Ve ayrıca maalesef, oldukça iyi yüzlerce iş stratejisi, yeterli finansmana başvurma nedeniyle ciddi şekilde kısıtlanıyor.
Sonuç olarak, yatırımcıların gerçekten ortalamanın üzerinde getiri arıyorlarsa internete erişmeleri gerektiğine dair hiç şüphe olmasa da, web tabanlı bir analizde yer alan metodolojinin açıkça anlaşılması gerekir.
GIPHY App Key not set. Please check settings