Ben gerçekten geri dönüyorum. Washington Concensus’un bu gününde ve çağında, düşünen, kendini beğenmiş değerli insanlar, ben sadece eski moda bir eşitlikçiyim. Bu, hepimizin Mao tarzı üniseks takım elbise dikmemiz ve siyah beyaz etiketli teneke kutulardan yememiz gerektiği anlamına gelmiyor. Bu sadece oyun alanının düz olduğunu ve olması gerektiğini düşünmediğim ve fırsat eşitliğini korumak için önlemlerin alınması gerektiği anlamına geliyor. Bu başka şeyler de ifade ediyor, ama bu küçük sohbet için ne o ne de orada. Sonunda, eşitliğe desteğim eşit fırsat ve saygıya iniyor. Ve bugün insanlara böyle yaklaşmaya çalışıyorum.
Herkesin benimle ve dünyayla paylaşacak olumlu bir şeyi olduğunu hissediyorum ve aksi ispatlanana kadar hepsine bu şekilde yaklaşmaya çalışıyorum. Harika zeki ve şefkatli bazı varlıklı insanlarla zaman geçirdim ve bilgelikleri, sabırları ve mizah anlayışlarıyla bana hayat hakkında çok şey öğreten daha az şanslı olanlarla kesinlikle bol miktarda zaman paylaşma deneyimim var.
Bu yüzden balonları severim. Oyuncak ve reklam dünyasındaki eşitlikçi aktivistleri gibi hissediyorum. Diğer pek çok oyuncak ve reklam hilesi genellikle kendilerini toplumun bir kesimiyle veya başka biriyle ilişkilendirir. Balonlarda durum böyle değil.
Balonlar inanılmaz derecede düşük ve anakronik bir fiyata sahip olsalar da, hem zengin hem de fakir çocuklar onları partisinde istiyor. Ortaokul çocukları hala bilinmeyen alıcısına iyi niyet mesajları taşımak için balonlar bırakıyor. Kolombiyalı katırlar bile, ithalat / ihracat işlerinin ayrılmaz bir parçası olarak balonlara güveniyor.
Öyleyse, eşitliğe gerçekten inanıyorsanız, paranızı ağzınızın olduğu yere koyun ve PlayStation veya Homies gibi sosyal olarak katmanlaşan oyuncakları bırakın ve kendinize birkaç balon alın. Dayanışma içinde oynayalım ve reklam yapalım. Toprak, Özgürlük, Balonlar!
GIPHY App Key not set. Please check settings