Oyunculuk Bir hikayeye hayat vermek

Antik çağlardan beri erkekler ve kadınlar, seyirciyi eğlendirmek için bir hikayedeki karakter rolünü canlandırma sanatını uyguladılar. Rolleri oynayarak ve onu bir beceri gösterisine dönüştürerek bir hikayeye katılabilecekken neden basitçe okuyasınız ki?

Oyuncular, radyoda seslendirme, tiyatro oyunculuğu ve sinemadan yüzyıllar boyunca çeşitli ortamlar bulmuşlardır. Yapmak anlamına gelen Latince agĕre kelimesinden (bkz. Wikipedia), oyuncular kelimenin tam anlamıyla bir rol oynarlar, yazılı diyalogları konuşurlar ve karakterin yapacağı şekilde fiziksel olarak performans gösterirler. Çoğu oyunculukta, görevi diğer oyunculara ne yapacaklarını söylemek ve tüm gösterinin sorunsuz ve senaryonun yazarının istediği gibi ilerlemesini sağlamak olan bir yönetmen bulunur.

Oyuncuların fiziksel güç ve el becerisi, ses taklidi ve karizma gibi birçok beceriye sahip olması gerekmektedir. Modern sinema endüstrisi, film senaryolarındaki karakterlerin rollerini oynamak için binlerce oyuncuyu istihdam ediyor ve bunları beyaz perdede gösterilmek üzere kaydediyor. Sinemada oyunculuk nadiren seyirci önünde yapılır, ancak daha sonraki ekran sürümlerinde milyonlarca kişi tarafından görülme baskısı da vardır.

Oyunculuk geleneksel bir sanat biçimidir ve birçok aktör kurulu akademik kurumlara giderek öğrenir. Ünlü kurumlar arasında Londra Film, Radyo ve TV Akademisi ve Amerikan Dramatik Sanatlar Akademisi bulunmaktadır. Bazı oyuncular, klasik oyunculuk tekniklerini ve Metod Oyunculuk gibi modern olanları öğrenerek çeşitli farklı yerlerde eğitim görürler. Bu, oyuncunun olabildiğince gerçekçi olmaya çabaladığı, dramatize etmekten çok duygusal durumların kişisel deneyiminden yararlandığı bir oyunculuk tarzıdır.

Oyunculuk geleneği, eski Mısırlıların ve Yunanlıların ya dini amaçlarla ya da Yunanlılar örneğinde olduğu gibi eğlence amacıyla performans sergilediği eski zamanlara dayanmaktadır. Thespis adlı bir adam, MÖ 560’da tanınan ilk aktör olarak kabul edildi ve adı, oyuncu için başka bir kelime olarak tiyatro terimine ilham verdi (New York Film Akademisi web sitesine bakın). Kimileri tarafından, kimlikleri ayırt etmek için maskeler kullanarak hikaye anlatmak amacıyla bir karakteri kişileştiren ilk kişilerden biri olduğu iddia ediliyor.