Limonata Yapmak: Kariyeri Bitirdikten Sonra İş Kurmak

Para ağacı limon filizlendirmeye başladığında ne yaparsınız?

Bu günlerde, orta yaşlı, orta düzey yöneticileri bulmak giderek yaygınlaşıyor, aniden büyük durum değişimleriyle karşı karşıya kaldı. Küçültme, balon patlatma, tesisi kapatma ve pekiştirme, ani solo preneurs sınıfını yaratan güçlerden sadece birkaçıdır.

50-şeyde, özellikle zor iş arama zorluklarıyla karşı karşıya kalırsınız. Maaş aralığınız yüksek. Ağınız bunca yıldan sonra iyi, ancak seviyenizdeki işler az. Orada bulundun, bunu yaptın ve tüm bu yeni hile öğrenmeyi bitirdiğini düşündün.

İş kaybı gibi büyük bir üzüntü, bir bakış açısı değişikliği sağlayabilir – stok alma fırsatı. Gerçekten önemli olan nedir? Hayatının bu noktasında ne yapmak istiyorsun? Kendi kendinizin patronu olmak gitmek için bir yol mu?

Bu yaşam değişikliklerinden derlenen bilgeliklerini paketin yeni bir üyesiyle paylaşmak için birkaç gümüş sırtlıyla konuştum.

Dean, 2005 yılının Ocak ayında 50 yaşına girdi. Mayıs ayında, bir yüksek teknoloji firmasının pazarlama müdürü görevinden kovuldu. Bir işverenin gitmesine izin verebileceği rahatlığa kızgın.

Kontrol benim için büyük bir sorun. Birinin neyi, nerede ve nasıl söylemesini gerçekten istiyor muyum? Görünüşe göre çok çalışıyorum ama faydasını görmüyorum. Kendi başıma olsaydım tüm faydalara ve tüm risklere sahip olurdum.

Dean, normal maaş çeki ve sosyal haklar teminatlı başka bir iş bulup bulmayacağına veya kendi işini kurup kurmayacağına karar veriyor. İnternetteki bilgileri yararlı buluyor ancak seçenekleri gözden geçirmesine yardımcı olmak için insanları ve işletmeleri eşleştiren Big Brother benzeri bir program olmasını diliyor.

Carl, güvenlik müdürü olduğu yönetmelik fabrikası kapılarını kapattığında 51 yaşındaydı.

Bu işte çok arkadaşım vardı. Kolayca başka bir iş bulabilirdim ama ülkenin yarısına doğru yer değiştirmem gerekirdi. Bunu yapmak istemedim.

Bob, firmada 23 yıl sonra görevi elenen bir mühendisti. Bu onu aylarca süren derin bir depresyona soktu.

Ben bile süremedim.

Bob, psikiyatristinin yardımıyla hayatındaki karısının, oğlunun ve ömür boyu hobisi olan kuş gözlemciliğinde neyin en önemli olduğunu anladı.

Doktorum her gün kuş izlemeye gitmemi söyledi. Orada sulak alanlarda iken bir vizyonum vardı. Kurumsal hayata geri dönemedim.

Bir iş planında ilerlemek için çok fazla dayanıklılık ve kendinize inanmak gerekir. Carl o sıradaki ruh halinden bahsetti:

Korkmadım. Hayatta kalanım. Küçükken iflas ettim, birçok maddi şey kaybettim. Başarısız olmanın iyi bir yanı, sizi başarısızlık korkusunun üstesinden gelmesidir. Hatalarından ders alıyorsun.

Her iki adam da iç ve dış çok sayıda araştırma yaptı. Bob, kuşları, çocukları, doğayı, eğitimi, fotoğrafçılığı ve çevreyi sevdiğini belirledi. Takip ettiği her şey, bunları içermesi gerekiyordu. Temel konularda netleştiğinde, nasıl yapılır Bobs kucağına indi.

Bir dergide franchise bilgilerini çağırmak için bir ilan gördüm. Aklım hemen olasılıklar ile hareket etti. Bu konumun nasıl çalışacağını merak ettiğimi düşünerek perakende alanlarına bakmaya başladım. İlanı bir cumartesi gördüm. O Salı şirketi aradım. Perşembe günü paketi aldım ve ertesi Salı günü geri aldılar.

Carl seçeneklere bakarak acele etmiyordu. Değerleri arasında insan sevgisi ve olumlu bir ortam yaratma arzusu vardı.
Planları gündelik sohbetle başladı.

Arkadaşlarım bu binanın sahibidir. Orada yıllar önce bir restoran vardı ama yanlış yönetilmişti. Ve bir şekilde bir başkasını başlatma fikri ortaya çıktı. İlk başta palyaço oynuyorduk, birkaç bira içiyorduk ama sonra daha ciddileşmeye başladık.

Bob, bebeği kullandı, ancak yine de 1995’in internetine yardımcı oldu. Carl, pazarını tahmin etmek için daha düşük teknolojili yöntemler kullandı.

O kavşakta arabaları sayarak 4: 00-11: 00 arası 15 gün geçirdim. İşe girmeyi bırakacak kadar büyük bir yüzdesini alabilir miyiz diye düşündüm.

Bob, teklifini gözden geçirmesine yardımcı olması için The Insiders Guide to Franchising [Webster, B. 1986 Amacom, New York] adlı bir kitap kullandı. Carl’a, restoran işinde bir şeyler düşünmesine yardımcı olan başarılı bir arkadaşı rehberlik etti. İş planlarını geliştirdiler ve kapılarını açtılar.

İlk yıl her iki işletme için de zordu. Yanlış hesaplamalar ve hatalar her iki sahibin de sersemlemesine neden oldu.

İlk başta Carl yemek hazırlama ve servis etme konusunda hiçbir şey bilmiyordu.

Restoran fazla personel ve fazla maaş aldı. Benim için çalışan insanlar tarafından rehin alınmış hissettim. Bir süre orada işler oldukça sarsıntılıydı. Bazı günler kapıları açabilir miyiz diye merak ettim.

Bob evrak işlerine boğuldu ve muhasebe kayıtlarını alt üst etti.

Ayrıca Vendormart’ta çıldırdım. Sahip olmam gerekenden dört kat fazla envanter satın aldım. Günümüzde franchise, başarılı mağazaları ve yeni başlayanları eşleştiriyor, böylece bu gerçekleşmiyor, ancak bu korumalar o zamanlar yerinde değildi.

Eylül ayında Bobs mağazası onuncu yıldönümünü kutlayacak. İlk 30 En İyileştirilmiş mağaza arasında üç kez tanındı. Bu yılın Şubat ve Haziran aylarında mağazası, toplam satışlarda 320 içerisinde 2. sırada yer aldı.

Carl’a, restoranın dört yıl içinde başarılı olup olmayacağını bilmesi tavsiye edildi. Üçten sonra iyi olacakları belliydi. Bugün yedi yıldan sonra genişlemeyi planlıyorlar.

Zengin olmuyorduk ama kendi kendine yetiyorlardı ve ilişkiler paha biçilemez.

Dean ve onun gibileri için geriye dönüp baktıklarında ne gibi tavsiyeler var?

Bob, “ Sevdiğiniz şeyi bulun ve fırsatınızı yaratın ” diyor. Tadilatta değişiklik yapmaya istekli olun. Tekdüze olmayın. Ve başlarken başka bir gelir kaynağına sahip olmalısın.

Carl ekliyor, İşletme sermayesi evlenme ihtiyacını fazlasıyla hafife aldık. Ve eğer binaya sahip olsaydım. Yapmak istediğim iyileştirmeler var ama ev sahibi tarafından kısıtlandım.

Bu yüzden, pazarlamaya geri dönmeye karar vermezse, mevcut bir restoran işletmesini satın almak isteyen Dean’e dönelim. Bir yılda nerede olmak istersin? Seninle tekrar kontrol ettiğimde ne diyeceksin?

Doğru seçimi yaptım. Tam olarak yapmam gerekeni yapıyorum ve bu konuda heyecanlıyım.