Duopoli’ler Neden Bu Kadar Rekabetçi?

Duopoly, iki firmanın bir ürün veya hizmet için piyasanın neredeyse tamamını kontrol ettiği bir durumdur.

Duopolies şaşırtıcı derecede rekabetçi olabilir. Bir ürün veya hizmetin fiyatının yalnızca en yüksek kaybeden teklif fiyatı ve en düşük kaybeden satış fiyatı tarafından belirlendiğini hatırlarsanız, bir duopolün neden bu kadar rekabetçi olabileceğini anlayacaksınız. Birisi (bir hükümet veya bir grup aptal yatırımcı) kârsız bir sektörde (think havayolları) kârsız operasyonları sürekli olarak finanse etmeye istekli olmadığı sürece, çok sayıda verimsiz rakip, uzun vadede fiyatlar üzerinde neredeyse hiçbir etkiye sahip olmayacaktır.

Tabii ki, bir duopolde her zaman bir fiyat sabitleme planı korkusu vardır. Ancak genellikle bu korku temelsizdir. İnsan doğası, bir fiyat belirleme planının bir oligopolde bir duopoliden çok daha muhtemel olduğunu öne sürüyor. İnsanlar gelecekle ilgili hesaplamalar yaparken kaybetme korkusunu kazanç hırsından çok daha fazla ağırlıklandırıyorlar. Bir duopolde, güvensizlik, herhangi bir fiyat sabitleme planına özgü kayıp korkusunu artırır (yani, diğer adam sizi arkadan bıçaklayacaktır). Bir oligopolde, herhangi bir firmada gücün yayılması ve aşırı kapasite eksikliği, fiyat sabitlemeyi çok çekici hale getirir. Bir oligopolde fiyat sabitleme, bir düopoldeki fiyat sabitlemesinden çok daha güvenli bir bahistir.

Elbette, bir duopolinin bir fiyat belirleme planına neden olma ihtimalinin çok düşük olmasının başka nedenleri de var. Sağlıklı bir korkuya ek olarak, duopolilerde genellikle sağlıksız bir nefret vardır. Bir duopolde her zaman sadece bir günah keçisi vardır. Nefret kişisel bir duygudur; çok fazla nesneye yayılırsa, kaybolma eğilimi gösterir. Son olarak, bir duopoldeki her iki rakibin de muhtemelen gerçekten büyük, gerçekten çevik, gerçekten acımasız oyuncular olduğu basit bir gerçek. Bir duopoliye giden süreç, iki yavrunun runtlardan ayrıldığı bir tür kurt koşusu olma eğilimindedir.

Tüm bunları söyledikten sonra, bir duopolide fiyat sabitleme mümkündür. Bazı ikililer rekabetin değil, ulusallaştırma ve özelleştirmenin sonucudur, ancak bu nispeten nadirdir, çünkü ulusallaştırılmış bir tekel genellikle kalıcı bir ikiliyle sonuçlanmayacaktır (ya özelleştirildiğinde tekel olarak kalacaktır ya da yeni, özel rakipler tarafından ezilecektir).

Son olarak, bir emtia işinde bir fiyat sabitleme planı her zaman daha mantıklıdır. Sonuçta, herhangi bir ürün farklılaştırması, genel talebin belirli rakip ürünlere uygulanma derecesini sınırlar. Örneğin, Coca-Cola ve Pepsi, en azından özel ambalajlarında satın alındıklarında oldukça farklı ürünlerdir (burada fiziksel farklılıklar veya benzerlikler önemsizdir; önemli olan yalnızca alıcıların inancıdır). Pepsi içiyorum ve sizi temin ederim ki (kulağa mantıksız gelse de) Kola fiyatındaki hiçbir düşüş, Pepsi almayı bırakmam için yeterli olmayacaktır. Hakkında aynı şeyi söyleyebileceğim neredeyse hiçbir somut iyilik yok. Dolayısıyla, açıkça Coca-Cola ve Pepsi farklılaştırılmış ürünlerdir ve aralarında etkili bir fiyat belirleme planı şansı çok azdır.