Ana İşletmeye Dön

Telif hakkı Michael Wooller 2006

Sapkın bir doğaya sahip ve bir şeyleri sorgulama eğiliminde olduğumdan, aşağılayıcı ‘luddite’ terimi üzerine biraz araştırma yapmaya karar verdim (“XP’ye yükseltmeyeceksin ne demek istiyorsun, seni luddite!” Gibi). Bugünlerde geleneksel dilde bir luddite, yeni teknolojiye karşı çıkan biri. Bu tanımı kullanarak, adanmış bir luddite muhtemelen sahilde bir sopa ve ıslak kum kullanarak matematiksel hesaplamalar yapacaktır. Tabii ki sopa imal edilmemişse! Çok uzak görünüyor, değil mi?

Görünüşe göre adaletsizliği koklama konusundaki doğal içgüdüm doğruydu. Ludditler, 1800’lerin başlarında yaşam tarzlarını korumak için savaşan bir grup İngiliz yazlık sanayi ustasıydı. Bildiğimiz gibi, tarih galipler tarafından yazılır, bu durumda bu Ludditler değildi. Sonuç olarak, hükümet ve fabrika sahipleri tarafından teşvik edilen zamanın karalama kampanyası sıkışmış ve değişimden korkan aptallar gibi resmedilmişlerdir. Bir teknofobik olarak modern bir luddite tanımına yol açan bu dis-bilgidir. Aslında protesto ettikleri şey, büyük ölçekli tekstil fabrikalarının devreye girmesiyle yaşam tarzlarının yok edilmesiydi.

Ve ne kıskanılacak bir yaşam tarzıydı. Bunu resmedin, (lütfen iTunes’u indirin ve Peer Gynt Suite’ten ‘Sabah’ı oynatın), pastoral İngiliz kırsalında küçük bir kır evi. Kelebekler rengarenk çiçekten rengarenk çiçeğe uçarken, kuşlar gevezelik eden derenin yanındaki yemyeşil ağaçların arasında tatlı bir şekilde şarkı söyler. Kulübenin içinde dokumacı, Avrupa pazarlarına yönelik en son eserini tamamlıyor ve mallarının fiyatı asla değişmediği için, kendisine ne kadar ödeme yapılacağını biliyor. Karısı ve çocukları, işlerinde ona mutlu bir şekilde yardım ediyor. Emeklerinden kendini tazelemek için duraklayarak, ıspanağın ilerleyişini kontrol etmek için bahçeye çıkar, patates tarlasından birkaç ot çeker ve tavuklara aile öğle yemeğinden kalan yiyecekleri fırlatır ….. I bununla başa çıkabileceğimi düşünüyorum!

Böylece bu zanaatkârlar, kendileri için inşa ettikleri hayatın makine teknolojisi tarafından yok edilmesiyle karşı karşıya kaldıktan sonra parlamentoya dilekçe verdiler, ancak sonuç alamadılar. Sonunda daha sert önlemler aldılar ve sorunlarının kaynağı olan makineleri imha etmeye başladılar. Teknofob değillerdi, pastoral yazlık endüstri yaşam tarzlarına yönelik çok gerçek bir tehdide tepki gösteren insanlardı. Tüm teknolojiyi değil, hayatlarını olumsuz etkileyecek teknolojileri hedeflediler ve asıl mesele bu.

Luddite hareketinin gerçek tarihine hızlı bir bakış, onun iyi düşünülmüş olduğunu ve Luddite’lerin korktuğu şeyin kendisinin bir değişim olmadığını, daha ziyade değişimin getireceği olumsuz etkiler olduğunu ortaya koymaktadır. Ludditler, fabrikaların büyük ölçüde bağımsız ve kendi kendine yeten yaşam tarzlarını yok edeceğini oldukça doğru bir şekilde tahmin ettiler. Hareketleri iyi organize edilmişti ve İngiliz ordusu tarafından şiddetle bastırılmadan önce bir yıldan fazla sürdü.

Öyleyse, bir Luddite’nin daha doğru bir tanımı, insan olmanın ne olduğunu geliştirmeyen teknolojiye karşı olan ve tüm teknolojinin iyi teknoloji olmadığına inanan biri olabilir – örneğin zıp zıp !! Ludditler teknolojiye karşı değil, teknolojinin yaşam kalitesi üzerindeki etkileriyle savaşıyorlardı. Yaşam kalitesi için bilgisayarların ne yapacağını hatırlıyor musunuz? Kağıtsız ofis, tüm ufak tefek ve sıkıcı görevler otomatikleştirilecek ve bilgisayarlaştırılacaktı ve ortalama bir kişi haftada yalnızca iki gün çalışacaktı! Evet! Sağ!

Özünde, çoğu insan bugün, evlerinden ve ailelerinden uzakta bir fabrikaya kilitlenmiş, hiçbir girişim niteliği olmayan 19. yüzyılın tekstil fabrikası işçilerinden çok daha iyi durumda değil. Sadece bugün ‘dilbert’ küpü klimalıdır!

Luddite’lerin karşılaştığı sorunlar hala bizimle; bizim için fark, onların içinde doğmuş olmamız, bu yüzden bunun normal olduğunu düşünüyoruz.

Ama iyi haber. Bilgisayar ve uydu teknolojisi sayesinde yeni nesil Luddite öncesi girişimciler ortaya çıkıyor. Sürülerimizde hareketi tersine çeviriyor, fabrikaları terk ediyor ve tıpkı eskilerin dokumacıları gibi ev tabanlı işler kuruyoruz.

Uygun teknoloji sayesinde, çocukları okula götürürken, ıspanak ekerken, tavukları beslerken ve belki de google reklamları arasında bir öğleden sonra keyfi yaparken iş yapma fırsatına sahibiz.
Bilgisayar dokumacının dokuma tezgahının yerini aldı, internet seyahat eden tüccarların yerini aldı, yazılım ipliğin yerini aldı, ama bahse girerim atalarımızla aynı barış, neşe ve mutluluk özlemlerine sahibiz.

Öyleyse şimdi, sizi günde 8 saatten fazla köleleştiren, 1 saatten fazla eve giderken 1 saatten fazla harcadığınız açık plan ofis ve iş istasyonundan kaçışınızı planlamak için iyi bir zaman.
İstediğiniz yaşam tarzını yaratın, beni ziyaret edin ve size bir yol göstereceğim.