Altından Kısa Durma

Napoleon Hill’in klasik Think and Grow Rich’de, altına hücum sırasında “altın ateşi” tarafından vurulan R. U. Darby adlı bir adam ve amcasının gerçek bir hikayesini anlatıyor.

İlk cevher arabalarını bir dökümhaneye gönderdikten sonra, Colorado’daki en zengin altın kütlelerinden birine çarptıklarını keşfettiler. Heyecanla kazmaya devam ettiler ama cevher damarı kayboldu.

Damarı tekrar bulma umuduyla kazmaya devam ettiler, ancak umdukları sonuçları alamadıklarında, onu paketlediler ve makinelerini sattılar.

Makineyi satın alan adam, damarı bulmanın en iyi yolunun rastgele kazma olmadığını fark etti. Bir maden mühendisini aradı ve ona bazı hesaplamalar yaptırdı.

Darby ve amcasının başarısızlığına katkıda bulunan şey, “fay hatları” hakkında bilgi eksiklikleri ve alternatifleri değerlendirmeyi ihmal etmeleriydi. Uzman bilgisi ile mühendis, altın damarının Darby’nin kazmayı bıraktığı yerden bir metre uzakta bulunabileceğini tahmin edebildi ve tam da oradaydı.

Milyonlarca dolar değerinde altın, kolay yenilgiyi kabul etmemeye ve sahip olmadığı uzmanlık bilgisine sahip başka birini getirmeye karar veren adam tarafından madenden çekildi.

Buradan çıkarılacak ders, başarının çoğu zaman en büyük engeliniz gibi görünen şeyin ötesinde olduğudur. Başarısızlığı karşılayın ve bir ölçüm çubuğu olarak kullanın. Yenildiğinizde dersi alın. Yaklaşımınızda, zihniyetinizde ve çevrenizde neyi değiştirmeniz gerekiyor?

Modern bir örnek kullanarak, birkaç aydır kişisel bir antrenörle çalışıyorum. İlk birkaç seansımızda, benden tamamen gerçekçi olmadığını düşündüğüm şeyi yapmamı istiyordu.

Vasat ağırlıkları zorluyordum ve küçük bir yapı olduğum için, “küçük sonuçların” yaratmayı bekleyebileceğim en iyi şey olduğunu düşündüm. Buzağı yetiştirirken 50 kilo kaldırmamı istediğinde homurdandım ve inledim ve ona bunun mümkün olmadığını söyledim. Dört tekrardan sonra durmak istedim ve o “Dört yapabiliyorsan, altı iki tane daha yapabilirsin!” Dedi.

Bacak baskısıyla, ilk haftamda 100 kilo aldı. Kafamdaki tüm damarları patlatacağımı düşündüm ve ona sadist okula gidip gitmediğini sordum.

Sonunda bana makineleri hangi ağırlıkta ayarladığını söylemeyi bıraktı ve ağırlıkları ve temsilcileri artırmaya devam etti. Hiçbir fikrim yoktu ve iki hafta sonra ona dedim ki, “Ha! 50 kiloluk buzağı büyütmeleri çocuk oyuncağı, hadi bu ağırlığı artıralım.”

Daha sonra bana “Laurie, son iki seansta 80 kilo kaldırıyorsun” dedi.

Ayrıca üçüncü hafta haberim olmadan 180 kilo bacağımı bastırdı.

Dördüncü haftaya gelindiğinde, baldırımın ağırlığını iki katına çıkararak 100 pound’a ve bacak presini 200’e çıkardım. Üst vücut egzersizlerimde de aynısını yapmıştı ve kendime asla denememe izin vermeyeceğim ağırlıkları kaldırıyordum.

Geçici bir yenilgiye izin verirdim ve sınırlı bir zihniyet beni kendim için belirlediğim seviyede tutardı. Daha büyük düşündü ve bana daha fazla itmeme, daha ağır kaldırmama ve güçlenmeme izin veren teknikler öğretti.

Bu dersi iş düşünceme çevirdim ve sizden de düşünmenizi rica ediyorum.

Tek sınır, zihninizde yarattıklarınızdır. Yenilgi yalnızca üretilmiş bir sonuçtur. Sonucu ölçün, yaklaşımınızı değiştirin ve çabalarınıza devam edin.

2006 Laurie Hayes – HBB Kaynağı