İflas-Bölüm 13 Veya Bölüm 7?

İflas kanunlarının temel amacı, umutsuzca aşırı borç yükü altındaki insanlara yeni bir finansal başlangıç ​​sağlamaktır. İflas davaları halka açık kayıtlardır. Ancak normal şartlar altında iflastan kimse haberdar olmayacak. Kredi Büroları iflasın kaydını tutacak ve kredi sicilinde 10 yıl kalacaktır.

İflas başvurusunun en yaygın nedenleri işsizlik, büyük sağlık harcamaları; ciddi şekilde aşırı uzatılmış kredi; evlilik sorunları ve diğer büyük beklenmedik harcamalar.

Bir borçlunun iflas etmesinin iki yolu vardır. İlk ve en yaygın yol, bir bireyin mahkemeden iflasa izin vermesini isteyen gönüllü bir dilekçe vermesidir. İkincisi ve nadiren kullanılan yol, alacaklıların Mahkemeden bir kişinin iflas etmesine karar vermesini istemesidir. Bu şekilde, bir alacaklı, bir borçlunun ödemeyi reddettiği borçları için en azından kısmen ödeme alabilir. Her iki durumda da bir İflas Yediemininin iflası yönetmesi gerekir.

İki farklı türde yasal iflas davası vardır.

Doğrudan iflas olarak da adlandırılan 7. Bölüm, bir tasfiye işlemidir. Borçlu, muaf olmayan tüm mülkü, daha sonra alacaklılara dağıtılmak üzere nakde çeviren bir iflas yediemine verir. Borçlu, genellikle 4 ay içinde tüm ödenebilir borçlardan kurtulur. Bölüm 7, borçlunun kaybedecek çok az varlığının olduğu durumlarda dosyalanır, bu nedenle bu seçenek borçlardan nispeten hızlı bir şekilde kurtulma sağlar. Bir borçlu, önceki Bölüm 7 iflasının iflasının üzerinden 8 yıldan fazla bir süre geçmişse Bölüm 7’yi yeniden dosyalayabilir.

Bölüm 13 iflasına yeniden yapılanma iflası da denir. Borçlarını 3 ila 5 yıl içinde ödemek isteyenler tarafından açılır. Bu tür bir işlem, tutmak istedikleri muaf olmayan mülke sahip kişiler için uygundur. Bu sadece, öngörülebilir geliri olan ve geliri, borçlarını ödemek için bir miktar arta kalan makul giderlerini karşılamaya yeterli olan bireyler için bir seçenektir.

17 Ekim 2005 tarihinde yürürlüğe giren yeni İflas Kanunu uyarınca, borçlarının bir kısmını geri ödemeyi göze alabilecek kişiler Bölüm 13’ü dosyalamalıdır. Yalnızca sıkı mali gereklilikleri karşılayan borçluların Bölüm 7 aracılığıyla borçlarını tamamen silmesine izin verilmektedir. dosyalandıktan sonraki 6 ay içinde onaylı bir Mali Danışmanlık Kursu almak. Daha sonra, gelirleri formül (aylık gelir-giderler) X 60’a göre değerlendirilir. Sonuç 6.000 $ veya daha azsa ve teminatsız borçlar% 25’ten az ise, Bölüm 7’ye izin verilir. Gelir 10.000 $ ‘dan fazlaysa veya teminatsız borçlar% 25’ten fazlaysa, borçlu Bölüm 13’ü doldurmalıdır.

İflas davası açıldığında, alacaklıların borçluyu taciz etmesi yasaktır. Yasaya göre, alacaklılar herhangi bir dava başlatamaz veya devam ettiremez, ücret ödeyemez ve hatta ödeme talep eden telefon görüşmeleri yapamaz. Örneğin, arabada haciz tutan bankalar gibi teminatlı alacaklılar, borçlu ödeme yapamazsa, kalışlarını kaldıracaktır.

Eşler, herhangi bir borçtan sorumlu değillerse (bir anlaşma veya sözleşme imzalamamışlarsa) bir borçlunun iflasından yasal olarak etkilenmezler. Ek bir kredi kartına sahiplerse, muhtemelen bu borçtan onlar sorumludur. Bununla birlikte, topluluk mülkiyeti devletlerinde, eşlerden biri, diğer eşin imzası olmadan bir borç için sözleşme yapabilir ve eş yine de ödemek zorunda kalacaktır. Gayrimenkul alımı veya satımı gibi bu kuralın bazı istisnaları vardır; bu birkaç istisna, her ikisinin de sorumlu olabilmesi için her iki eşin de sözleşmede imzasını gerektirir. Ancak kredi kartları gibi sıradan alımlar, her iki eşin de imzalamasını gerektirmez. Topluluk mülkiyet eyaletleri şunlardır: Arizona, California, Idaho, Louisiana, Nevada, New Mexico, Texas, Washington ve Wisconsin.

İflas ilan etmek, bir bireyin sonradan krediye erişiminin kesildiği anlamına gelmez. Bir borçlunun iflas başvurusunda bulunduktan sonra kredi kartını tutmasına izin verilip verilmeyeceği kredi kartı şirketine bağlıdır. İflas bir kredi kartının çıkarılmasını içeriyorsa, borçlu borcu yeniden teyit etmedikçe kart şirketi kartı iptal edecektir. Kartın bakiyesi sıfır olsa bile, kredi kartı şirketi yine de kartı iptal edebilir.

Bir dizi banka artık, borçlunun ödemeyi garanti altına almak için bankadaki bir hesaba belirli bir miktar para yatırdığı (200 $ kadar küçük) “teminatlı” kredi kartları sunmaktadır. Başlangıçta, kredi limiti verilen teminata eşittir ve borçlu borcu ödeyebildiğini gösterdikçe artırılır.

Bir iflasın tasfiyesinden iki yıl sonra, borçlular, iflas başvurusunda bulunmamış aynı mali profile sahip başvuru sahiplerine eşit olarak ipotek kredisi almaya hak kazanırlar. Gelir istikrarı ve peşinatın boyutu, geçmiş bir iflas başvurusundan daha önemli görülüyor. İflas bir kredi raporunda 10 yıl kalsa da, zaman geçtikçe daha az önemli hale geliyor. İflas başvurusunda bulunmuş kişiler, almamış olanlara göre genellikle daha iyi kredi riskidir ve birden fazla birikmiş borcunu ödemekte zorlanırlar.

İflas başvurusunda bulunan borçluların belirli varlıkları elinde tutmasına izin verilir. Bir çiftlik evi için muafiyet, mülk önceki 1215 gün (3.3 yıl) içinde alınmışsa 125.000 $ ile sınırlıdır. Üst sınır, bir borçlunun 1215 günlük sürenin başlangıcından önce edinilen önceki ana ikametgahından devredilen herhangi bir faiz için geçerli değildir. Devlete ait çiftlik evi muafiyetinin değeri, borçlu tarafından iflas başvurusundan önceki 10 yıl içinde alacaklılardan kaçmak veya dolandırmak amacıyla yapılan muaf olmayan mülkün satışı nedeniyle ortaya çıkan değere herhangi bir ekleme yapılarak azaltılır.

Mahkemenin, davanın açılmasının İflas Kanunu hükümlerinin kötüye kullanılması olduğunu gösteren bir ağır suçtan mahkum edildiğine ya da borçlunun cezai fiiller nedeniyle borçlu olduğuna karar vermesi halinde, mutlak 125.000 $ ‘lık bir ev sınırı uygulanır. Bu sınırlama, çiftlik evi mülkü “borçlunun ve herhangi bir borçlunun desteği için makul ölçüde gerekli” ise uygulanmaz.

İflasla ilgili bazı kanunlar eyaletten eyalete değişir. Yasal ikamet, borçlunun dosyalamadan önceki 730 gün (2 yıl) içinde yaşadığı eyalete göre belirlenir; veya borçlu son 2 yıl içinde tek bir eyalette yaşamamışsa, borçlunun 2 yıldan önceki 180 dönemin çoğunu geçirdiği ikamet ettiği eyalet. Bu, borçluyu herhangi bir muafiyetten mahrum bırakırsa, borçlunun federal muafiyet yasalarını kullanmasına izin verilir.

Bölüm 7’nin bazı iflas durumlarında, vergi borçları da silinir, ancak yalnızca katı koşullar yerine getirilirse: IRS’nin borçlunun mülküne karşı bir vergi iadesi yoktur; hileli vergi beyannamesi verilmemiştir; iflas başvurusundan en az 2 yıl önce yapılan bir vergi beyannamesi için vergi yükümlülüğü ödenmesi gerekir; vergi iadesinin en az 3 yıl önce yapılması gerekiyordu ve vergiler iflas başvurusundan en az 8 ay önce değerlendiriliyordu.

Devletten ve özel kuruluşlardan alınan öğrenci kredileri, geri ödeme borçluya gereksiz zorluklara neden olmadıkça, genellikle silinmez.

Emlak, arabalar ve motosikletler gibi muaf olmayan tüm mülkler daha sonra mütevelli tarafından tasfiye edilecektir.

İflas başvurusunda bulunmak için bir avukat kullanmak için yasal bir zorunluluk yoktur ve borçlular bunu 300 dolara kendileri yapabilirler; ancak, iflas hukuku karmaşık olduğundan, uzman bir iflas avukatı hizmetlerinin kullanılması şiddetle tavsiye edilir. Bir iflas avukatı, genellikle sadece 1.600 ila 2.000 $ olan maliyete değer. Borçlular, iflas avukatının tavsiyesine uyarak tasarruf edilen gerçek paraya ek olarak, gönül rahatlığı ve stresten kaçınma yoluyla yasal ücretleri birçok kez telafi edeceklerdir.