Şef Gordon Ramsay’in dikkatimi çekmesi biraz zaman aldı. Yoğun bir çalışma programı nedeniyle sınırlı televizyon izleme süresiyle, dijital kayıt cihazımda sabırla bekleyen seçkin bir grup kablo kanalı programını izleme eğilimindeyim. Yaz geldiğinde ve ilk çalıştırdığım favorilerim müsait olmadığında, maceracı oluyorum ve ara sıra yayın kanalları arasında gevezelik ediyorum. O çöp yığınının ortasında Cehennemden Şef’i buldum.
Beni neyin izlettiğini bilmiyorum ama yabancı aksanı olan bir adamın şef üniformalı bir grup garip görünüşlü insana bağırması beni cezbetti. Genç günlerimde karnavalları ziyaret etmeyi hatırlattı. Hells Kitchen’da Bonnie ve Clyde Death Car sergisine veya karnavalın sergiler bölümünde Reefer Madness sinema salonuna yaptığım cazibenin aynısını hissettim.
Hells Kitchen’ı ilk kez izlemek beni rahatsız etti. Reality televizyon programlarından hoşlanmıyorum. Eşim ve ben evimizdeki bir ofisi, çoğu zaman açık olan bir televizyonla paylaşıyoruz. Evlilik mutluluğu uğruna, ara sıra Yargıç Judy veya Jerry Springer’ı izledim. Bu programlardaki tuhaflıklardan sıkıldıktan sonra karım Big Brother’ı keşfetti. Kulaklarım için çok daha kolay olmasına rağmen, bu şov benim için hiçbir şey yapmadı. Hells Kitchen için de aynı şeyi hissetmeliydim.
Parmağımı uzaktan kumandamın kanal değiştirme düğmesine sıkıca yerleştirdiğimde, kablolu kutumdaki daha yüksek çift ve üç basamaklı kanal numaralarının akıl sağlığına geri çekilmeye hazırdım. En iyi çabalarıma rağmen kanalı değiştiremedim. Ramseys Tirades’in her BLEEPING anını izlemek zorunda kaldım. Bölümün sonunda nedenini anladım.
Reality şovlardan nefret etmeme rağmen The Apprentice’ı izliyorum. İşle ilgilenen herkes muhtemelen ilgileniyor. Standart gerçeklik televizyon formülünü tatmin etmek için atılan tüm kişilikleri, yarışmacı sohbetlerini ve diğer saçmalıkları bir kez geçtikten sonra, işin doğru yapıldığı hakkında bir şov. İş yanlış yapıldığında, suçlu katılımcı işten çıkarılır. Bu olabildiğince gerçek. Bu aynı zamanda ergen çocuklarımdan birinin Mean Chef şovu dediği şeyin çekiciliğidir. Anlamına gelmek? Naçizane size katılmıyorum. Doğru yapılan pişirme ve mutfak yönetimi ile ilgili.
Günlük fast food gibi tadı olan bir veya iki yüz dolarlık bir yemek servis edilmiş olan herkes, Ramsays Standartları ve mümkün olan en yaratıcı şekilde en iyi yemeği sunma tutkusu ile ilgili olabilir. Hells Kitchen’a geç gelmeme rağmen, ateşli bir hayranı oldum. Öyle ki, Ramsay’den daha fazlasını aramak için BBC America kablo kanalına gittim. Bulduğum şey harikaydı.
Benny Hill’den beri İngiltere televizyonunu gerçekten ciddi bir şekilde izlememiş olsam da, Ramsays Kitchen Nightmares ile bir şans yakaladım ve büyük kazandım. Diziyi eğlenceli ve çok bilgilendirici buldum. Genel eğitim sürecinin gerçek dünyada neredeyse işe yaramaz ve biraz da gayri meşru hale geldiği bir günde, Ramsay’ın apaçık olana nasıl ulaştığını ve apaçık olana nasıl ifade ettiğini görmek canlandırıcı. Bu, restoran işinde elini denemek isteyen insanların öğrenebileceği bir şey.
Ara sıra bir iş projesi yöneticisi ve danışmanı olarak, insanlara fikirlerinin neden berbat olduğunu açıklamak benim tatsız bir deneyim oldu. Artık bu işi nadiren yapmamın nedeni bu. Bir evi ipotek etmeye, akrabalarından borç almaya veya bir rüya işi açmak için kredi kartlarını maksimuma çıkarmaya hazır gözü açık bir müşteriyle karşı karşıya kaldığımda, genellikle neden yapmamaları gerektiğini açıklayan kişi ben olmalıyım. İnsanlara finans, ipotek, kredi kartı ve ticari emlak şirketlerinin çoğunun neyi söylemeyeceğini söylemek zor. Bu kuruluşlar, küçük bir işletme başarısızlığından başarı kadar kâr elde etmeye hazırdır.
İş hayatında başarısız olan insanlar, genellikle kabusa dönüşen bir rüya için yirmi yıl daha işlerine geri dönerler. Borç verenler, evlerini kurtarmak için her şeyi yapacaklarını biliyorlar, bu yüzden para alıyorlar. Aşırı fiyatlı perakende vitrinleri ve aşırı stoklu toptan ürünleri terk etmek isteyen tedarikçiler sadece satış yapmak istiyor. Boş mağazaları ve kötü bir konumu olan alışveriş merkezi ev sahibi, Sam Walton özentisinden birkaç aylık kira almaktan memnun, böylece kendi faturalarından birkaçını ödeyebilir.
Ramsays Kitchen Nightmares, Logics Lousy Lesson dediğim şeyi gösteriyor: İşletme Sahipleri, doğru şekilde yaptıkları sürece istedikleri her şeyi yapabilirler. Sırf paten yapmayı sevdiğin için bir paten aksesuarları mağazası açman gerektiği anlamına gelmez. Büyükanneniz ortalama bir parti yulaf ezmeli kurabiye pişirebilir, ancak çiftlikte bu tarife bahis yapmadan önce iki kez düşünün. Ağzı bozuk olabilir ama Ramsay neyin işe yarayıp neyin yaramadığını biliyor. Belki de yol boyunca kendi zor dersleri olduğu içindir.
1966’da doğan geleceğin İskoç Ünlü Şefi, babasının çeşitli kariyer ve işler denemesini izledi. Birçok başarısızlık nedeniyle aile sürekli taşındı. Ramsay, babasının şanssızlık konusundaki hünerini adıyla birlikte miras aldığını düşünüyordu. Futboldaki (futbol) genç başarılardan sonra, geleceğin şefi Rangers tarafından imzalanacaktı. Bir dizi yaralanma bunu engelledi. Gordon, bir alt lig takımıyla sözleşme imzalamak yerine, otel yönetimi ve yemek servisi eğitimi almak için yerel bir üniversiteye kaydoldu. O sadece on dokuz yaşındaydı.
Nispeten küçük mutfaklarda çalıştıktan ve otel yemek odalarını yönettikten sonra Londra’ya taşındı. Ramsays’ın Harveys’deki konseri onu Şef Marco Pierre White’ın altına aldı. White, modern İngiliz mutfağının ve mutfağının vaftiz babası olarak kabul edilir, ancak kötü şöhretli bir öfke ve zalim mutfak yönetimi tarzına sahiptir. Altın çağında, Şef White rutin olarak mutfağı hakkında şikayette bulunan ve personelini bir şekilde taciz ettiği iddia edilen müşterileri dışarı çıkardı. Ramsay, neredeyse üç yıl sonra Harveys’i terk etti ve daha sonra öfke, zorbalık ve şiddetten bıktığını söyledi.
Şef Ramsay, Mayfair’de Le Gavroche’de Albert Roux için çalışmaya giderek Fransız Mutfağı’ndaki mükemmelliğini ilerletmeye karar verdi. Orada, Jean-Claude Breton, Hells Kitchen Matre D ‘ve Ramsays Royal Hospital Road restoranında gerçek hayattaki Master of the Hall ile tanıştı. İkinci olarak çalışmak için Albert Roux’u Fransız Alpleri’ne kadar takip ettikten sonra, Ramsay, Guy Savoy ve Jol Robuchon ile çalışmak üzere Paris’e taşındı. Savoys tarzı mutfak yönetimi baskıcıydı. Ramsay için Fransız mutfaklarında var olan 3 yıllık fiziksel ve zihinsel stres yeterliydi. Bermuda’dan yola çıkan özel bir yat olan Idlewild’de şef olarak çalışarak bir yıl geçirdi.
Şef Ramsay, 1993 yılında İngiltere’ye döndü ve La Tante Claire’de Baş Aşçı olarak çalıştı. Felsefi farklılıklarına rağmen, Şef Marco Pierre White, Ramsay’e Baş Aşçı olarak bir pozisyon ve daha sonra Patlıcan olarak bilinen bir restoranın% 25’ini teklif etti. Ramsay, restoranın işletilmesiyle ilgili bir anlaşmazlığın onu terk etmesine neden olan 1997 yılına kadar orada kaldı. Şef Ramsay, 1998 yılında Royal Hospital Road’da Gordon Ramsay adlı kendi restoranını açtı. Royal Hospital Road, 2001 yılında üçüncü Michelin yıldızına layık görüldü ve Ramsay, bu onuru elde eden ilk Scot oldu.
Cehennemden gelen aşçı yoldaydı ama her şey yolunda gitmezdi. Ramsay, 2001 yılında doğduğu şehir olan Glasgow, İskoçya’da Amaryllis’i açtı. Restoran başlangıçta başarılıydı, ancak yüksek kira, hafta içi hafif iş, keskin personel ve menüyü makul fiyatlı tutamama başarısızlığının ana unsurlarıydı. Ramsay, restorandan daha fazlasını kaybetti. Protesti David Dempsey 2003 yılında öldü.
Amaryllis, Dempsey’in kendisini önemli bir aşçı olarak göstermesi için bir araç olacaktı. O oradayken restoran, Glasgow’da Michelin Yıldızı kazanan tek restoran unvanını kazandı. Kapandığında, Ramsay, Dempsey’i Hospital Road restoranında Baş Aşçı olarak çalışmak üzere Londra’ya getirdi.
Londra’ya döndükten sadece birkaç hafta sonra Dempsey, Chelsea’deki Kings Road’un hemen dışında Elm Park Gardens’ta bulunan bir binaya girmeye çalışırken yakalandı. Dairenin sahibi onunla mücadele etti ve Dempsey ikinci bir kat penceresinden düşerek öldü. Dempsey’nin uyuşturucu sorunu olduğu iddia edildi. Ramsays erkek kardeşi bir bağımlıdır ve Şef şiddetli bir şekilde uyuşturucu karşıtıdır.
Tüm Şefler kurumsal kaosa, sonuçlara, yemek maliyetlerine, personel sorunlarına ve halkın sürekli değişen zevklerine tabidir. Şef Ramsay, bu sorunları çoğundan daha iyi halletti. İyi yapılmış bir mutfak işine olan tutkusu, gerektiğinde değişiklik yapma ve başarısızlıkları ortaya çıktığında kabul etme yeteneği, onu mükemmel bir akıl hocası ve izlemeye değer biri yapan özelliklerdir. 2006 yılı itibariyle, Şef Ramsay, dünya çapında restoranlar, barlar ve mutfak danışmanı sorumluluklarına sahip bir grup haline geldi.
Ramsays restoran başarısının ne kadarının televizyondaki varlığından kaynaklandığını söylemek zor. Mutfak yıldızlığına gelince, yemek pişirme ve mutfak en çok Şefi yapar. Bununla birlikte, aynı zamanda isim tanıma ve yaşam medyası figüründen daha büyük olmakla ilgili ise, Şef Ramsay bu rollere de kolayca uyar.
İngiliz televizyon izleyicileri, 1998’de Boiling Point ile Ramsays’ın çılgın yollarını keşfetti. Ramsays rantları 2000 yılında Beyond Boiling Point ile devam etti ve 2004 yılında Ramsays Kitchen Nightmares yayınlara girdiğinde yeni bir görünüm kazandı. Şef Ramsay’ın her bölümde hasta bir yemeği iyileştirmek için bir hafta geçirmesinin formülü işe yaradı. The Kitchen Nightmares programı, İngiltere televizyonunda üç sezonun ardından hala güçlü olmaya devam ediyor. Bir Amerikan versiyonu 2007 sonbaharında çıkacak.
2004’te Hells Kitchen’ın prömiyeri, Ramsays Kitchen Nightmares’ı takip etti ve İngiliz izleyicilerine Gordon Ramsay’ın en kötüsünün de en iyisini sundu. Bu mizaç söylemlerinden bazılarını şefler White ve Savoy’dan öğrenmiş olsa da, Ramsay bunları mükemmelleştirdi. Öyle ki, Fox Television, hırçın basmakalıpların ağzı bozuk uygulayıcısını 2005 yılında Amerikan izleyicilerine getirdi. Hells Kitchen, Amerika’da çabucak yakalandı ve Ramsays geveze akıl hocalarından birinin ABD televizyon izleyicilerine kendi fotoğrafını çekmesi için kapıyı açmış olabilir. .
Ramsay, Ramsays Kitchen Nightmares ile rehabilitasyona ihtiyacı olan Amerikan restoranlarını kurtarmaya çalışırken, Hells Kitchen’ın Chef White’ın yer aldığı yeni bir versiyonunun Fox Network için geliştirilmekte olduğu söyleniyor. İnsanlar şeflerin patlamasını ve çeşitli yemek ve pişirme kablo kanallarındaki son değişikliklerin kanıtladığı gibi biraz çılgınca davranmalarını izlemeyi seviyor. Ev sahipleri, şefler ve aşçılar daha agresif ve kaba hale geldi.
Taklit, en içten dalkavukluk biçimiyse, ağızda bırakan Martha Stewart’ın küfürler tükürdüğünü, Apple Pan Doughty’yi denedikleri için sevgili evcil hayvanlarını tekmelediğini veya konuklar Club Fed’de kaldığından bahsederken etrafa yiyecek fırlattığını hayal edin. Tarzını taklit edebilecek olsalar da, birkaç kendine özgü yemek uzmanı, şef, aşçı veya restoran işletmecisi Şef Ramsays’in şöhret ve etki zirvelerine ulaştı.
Şefi Cehennemden deneyimlemek için sezonun yeniden çalışmasını beklemeyin. BBC America’da yayınlanan İngiltere versiyonu gibi bir şey varsa, Ramsays Kitchen Nightmares on Fox, girişimciler, yatırımcılar ve eğlendirdiği kadar eğiten bir eğlence isteyen herkes için mutlaka görülmesi gereken bir yer olacaktır.
Daha fazlasını http://life.BillKnell.com adresinden okuyun
GIPHY App Key not set. Please check settings