Çin ile İlişkiler

Konser aldığım kadarıyla, Çin’in liderleri artık değiller ve asla bizim dostumuz ya da müttefikimiz olmayacaklar. Çin’in liderleri, güç toplamak ve düşmanlarını yok etmekten başka hiçbir şeyi umursamıyorlar ve Çinli olmayan herkes onların düşmanı olduğu için bir gün dünyayı yönetmenin onların görevi olduğunu düşünüyorlar. Birleşik Devletler, konserler verdikleri sürece hayallerine ulaşmalarının önündeki en büyük engeldir, bu nedenle yapmaları gereken ilk şey bizi yok etmek. Şu anda bizi askeri olarak yenemiyorlar, bu yüzden bizi ekonomik olarak yenmeye karar verdiler ve şu ana kadar bu konuda oldukça iyi bir iş çıkarıyorlar. Onlar bizim ticaret ortağımız değiller, onlar bizim ticaret düşmanımız ve şu anda bizi yerin dibine sürüyorlar.

Şok şoku, bugün gazetenin köşe yazısı bölümünü okudum ve kendimi Çin ile Amerika ilişkileri ve Çin Devlet Başkanı Hu’nun bu ülkede aldığı VIP muamelesi konusunda yazarla hemfikir buldum. İkimiz de Başkan Hu’nun böyle bir muameleyi hak etmediği konusunda anlaştık. Benim şokum, Kongre Üyesi Nancy Pelosi ile aynı fikirdeydim. Ona asla katılmıyorum.

Makalesinde “BUGÜN, BAŞKAN Bush, hükümeti özgürlüğü, demokrasiyi ve Çin ve Tibet halkının dini ifadesini acımasızca ezen bir lider olan Çin Devlet Başkanı Hu Jintao için kırmızı halıyı açacak. Hu, en iyi ABD vergi mükellefini alacak. tam askeri onur ve 21 silahlı selam dahil olmak üzere para satın alabilir.

Bu, İran ve Kuzey Kore dahil olmak üzere uluslararası güvenliği tehdit eden ülkelere askeri teknolojiler sağlayan aynı rejimdir. Tayvan’ı askeri bir saldırı ile tehdit eden rejim, Çin halkını siyasi ve dini inançlarını ifade ettikleri için gözaltına alıp işkence ediyor ve Tibetlileri Dalai Lama’nın bir resmini taşıdıkları için tutuklıyor.

Açık diyalog gerekliyken, Kongre koridorunun her iki tarafında bulunan çoğumuz bu resmi ziyaretin kutlama niteliğine karşı çıkıyoruz.

Bu tecritçilikle ilgili değil. Çin ile bağlantı kurmalıyız, ancak değerlerimizi korumamıza, ekonomik büyümemize devam etmemize ve ulusal güvenliğimizi korumamıza imkan veren sürdürülebilir angajman olmalı.

Çin’e artan ulusal borcumuz bir ulusal güvenlik meselesidir. Borcumuzun sahibi olan Çin gibi ülkeler yakında sadece oyuncaklarımızı, giysilerimizi ve bilgisayarlarımızı yapmakla kalmayacak, dış politikamızı da yapacaklar.

ABD’nin Çin’e yönelik politikası, demokratik özgürlüğü teşvik eden, kitle imha silahlarının çoğalmasını durduran ve yurtdışına ihracatı teşvik ederek ekonomimizi büyüten dış politikamızın temellerini ayakta tutmada etkisizdir. Bunun yerine, siyasi özgürlüğün geleceğini varsayarak, önce ekonomik özgürlüğü teşvik eden damlama özgürlüğü hedefledik. Gerçeklik, bu politikayı olduğu gibi bir illüzyon olarak ortaya koyuyor. ”

Makalesinde, bazılarına hemfikir olduğum ve bazılarına katılmadığım daha fazlası vardı. Ancak asıl mesele şu ki, en tehlikeli düşmanlarımızdan birinin Başkanına, uzun süredir kayıp olan bir dost ve müttefikmiş gibi davranmamalıyız. O, uzun süredir kayıp olan bir dost ve müttefik değil, bizim düşmanımızdır ve dikkatli ve sert davranılmalıdır. Cumhurbaşkanımızın kendisiyle görüşmesi doğru ama başkanımızın ona böyle bir şatafat ve törenle davranması yanlış.