Beyzbol Parkının Genel Görünümü

Bir basketbol sahası tanımında görülebileceği gibi genel olarak, beyzbol oyununun seyirciyle oynandığı ve diğer tüm tesislerin dahil olduğu bir alandır.

Bir beyzbol sahasının görünümüne oldukça aşina iseniz, oyuncuların gol atmak için etrafta yarışacakları beyaz plakalara sahip büyük bir elmas şekilli alan olduğunu fark etmiş olabilirsiniz. Basketbol sahasının teknik yönünden, bir elmas şeklindeki alana tabanları, bir ev plakasını ve genellikle sürahi höyüğü olarak bilinen sürahinin durduğu alanı içeren alan denir. İki beyaz çizgi (faul çizgileri olarak da bilinir) plakaları birbirine bağlayan kenarlar boyunca dikey olarak uzanır. Bu çizgiler, neyin oyunda ve dışında olduğunu belirler. Faul çizgileri arasında ve sahanın ötesinde, dış saha dediğiniz şeydir. İç sahanın iki katı derinlikte geniş çimenlik bir alandır. Dış saha çitlerinin belirlediği alanın ötesinde, sahadaki oyunun sonunu işaretler. Faul bölgesinde çitler de bulunabilir, ancak faul alanı etrafındakinden daha düşük olduğu kabul edilir.

Günümüzde beyzbol parkları, tribün olarak kategorize edilen çok koltuklu bir yapı ile çevrilidir. Koltuklar genellikle adil bir bölgede sona erer ve dış alandaki çitler için görüş alanı bırakır ve genellikle çitin ötesinde ne olduğuna dair görüş verir. Bu açık alan, tasarımcıların sahip olabileceği veya gelecekte düşünebileceği koltuklar, tribünler, skor tahtaları ve diğer hileler gibi eklentiler içerebilir. Basketbol sahasının nasıl tasarlandığına dair farklı varyasyonlar vardır, ancak oyun alanının temel yapısı ve belki de koltuklar hemen hemen her zaman diğer maçlarda aynıdır. Varyasyonlar genellikle ev ekipleri tarafından parka ve yerin kendisine ek bir cazibe merkezi olarak hizmet etmek için yapılır.

1923 yılında Yankee Stadyumu’nda başlatılan ve şu anda tüm top parkurlarında mevcut olan ve uyarı pisti adı verilen alanın çevresinde 10 fit genişliğe kadar olan bir çakıl alan veya lastik kaplı pist yüzeyine büyük bir ekleme yapıldı. . Bu parkurun temel amacı, saha oyuncularını (hem iç saha oyuncuları hem de dış saha oyuncuları) oyun alanı sınırına yaklaşmaları konusunda uyarmaktır. Bu, saha oyuncularının oyundaki varsayılan hareketleri en aza indirmesine yardımcı oldu.