Bu dünyada nankör bir hobi ya da meslek varsa, onun Amatör Astronomi. Amatör Gökbilimciler yetersiz finanse edilir, küçümsenir ve her zaman doğal karşılanırlar. Yine de uzay biliminin bu küçük devleri, bazı yerleşik bilimsel teori veya veri tabanlarının kısıtlamaları dahilinde çalışmaya gerek kalmadan bilimsel bilgimizin sınırlarını genişletmeye her zaman isteklidir. Bu çabanın takdir edilmeyen doğasına ve kendilerini bilimsel kuruluşla sık sık anlaşmazlık içinde bulmalarına rağmen, Amatör Gökbilimciler Astronomide ulaşılan en önemli dönüm noktalarından bazılarından sorumludur.
Japon amatör bir gökbilimci olan Keiichiro Okamura, Halleys Comet’in bilgisayar destekli fotoğrafçılığın yardımı olmadan sadece teleskopunu kullanarak çekilmiş en iyi fotoğraflarından bazılarından sorumluydu. Güney Afrika’dan Berto Monard, Evren’de bilinen en güçlü patlama olan gama ışını patlamasının son parlamasını keşfeden ilk amatör gökbilimci olduktan sonra kısa süre önce NASA tarafından onurlandırıldı. Her ikisi de çalışmalarının ilk yıllarında büyük ölçüde görmezden gelinmiş, hatta küçümsenmiştir.
Michael Oates, daha önce gözden kaçan kuyruklu yıldızlar için NASA’nın SOHO arşivlerini aramak için gelişmiş fotoğraf işleme tekniklerini kullanma tekniğine öncülük eden İngiliz amatör bir astronomdur. Avustralyalı amatör gökbilimci Robert Owen Evans, süpernovaların görsel keşiflerinde tüm zamanların rekorunu elinde tutuyor. Amerika’da Clyde W. Tombaugh, kariyerine Amatör Astronom olarak başladı ve 1928’de Lowell Gözlemevi tarafından işe alındıktan sonra Plüton’u keşfetti.
Oates’in fark edilmesi yıllar aldı. Evans, Avustralya’daki Birleşen Kilise Bakanıdır ve kendisine verilen kırk görsel süpernovanın keşfi vardır, ancak 1950’lerde çalışmalarına başladığında başlangıçta eleştirilmiştir. Genç ve takdir edilmeyen bir Clyde W. Tombaugh nişini Lowell Gözlemevi’nde buldu. Mars’ta kanalların nerede olduğunu iddia ettiği şeyi çizdikten sonra kendisini bilim camiasına karşı bulan işadamı, yazar, matematikçi ve amatör astronom Percival Lowell tarafından kuruldu. Bilim adamları ve Gökbilimciler, Mars yüzeyindeki yapay yapıların neler olabileceğini hala tartışıyorlar.
John Lenard Walson’a girin. Yeryüzüne yakın ve derin uzay nesnelerini fotoğraflamak ve video kaydetmek için bir sistem geliştiren amatör bir gökbilimci. Bu nesneler, bilinmeyen zekalar tarafından inşa edilmiş devasa uzay gemileri veya mega yapılar gibi görünüyor. Walson’dan Interstellar adlı muhteşem yeni bir filmle haberdar oldum. Film, eklektik film yapımcısı Jose Escamilla’nın bir başka harika eseri. UFO araştırmacıları ve meraklıları, Alien ziyaretlerinin kanıtlarını belgeleyen birkaç film üzerindeki çalışmalarını takdir ediyor. Jose bir kez daha düşündürücü, bilgilendiren ve eğlendiren görsel bir sanat eseri ortaya çıkardı.
Walson, yalnızca gezegen aramanın ötesine geçen yirmi birinci yüzyıl amatör gökbilimcilerin yeni neslini temsil ediyor. Profesyonel meslektaşlarının çoğunun aksine, evrendeki diğer yaşamın belirtilerini görmezden gelmeyi seçmiyorlar. Bunun yerine, bu işaretler için kanıt ararlar ve belgelerler. Carl Sagan bir keresinde çoğu gökbilimcinin yirminci yüzyıl tutumunu şöyle özetlemişti: Yıldızları, ayları ve gezegenleri arıyorum. E.T’yi aramıyorum. Bu somut bir bilim değil.
John Lenard Walsons mekanizması benzersizdir ve yöntemleri henüz kanıtlanmamıştır, ancak önemli miktarda şaşırtıcı görüntülere sahiptir. Ayrıca bilimsel toplulukta bazı hayranları var. Akademi’den gökbilimciler ve diğerleri bu fotoğrafik harikayı ziyaret ettiler ve tekniklerinden etkilendiler. Ne yazık ki çalışmaları Amatör Astronomi’nin en iyi korunan sırrı olabilir. Ana akım medyada kesinlikle onun hakkında hiçbir şey görmedim. Ancak, Jose Escamilla’nın yeni filmi TBLN’de tutuldukça bunun değişeceğine inanıyorum.
Interstellar, çalışmalarını sergiliyor ve uzayın geniş mesafelerinin biraz daha az geniş ve boş görünmesine yardımcı oluyor. Film otuz dakika sürüyor ve uzay bilimi ve uzaylıları aramakla ilgilenen herkesin mutlaka görmesi gereken bir yer. Gökbilimcilerin çoğu tarafından yıllarca süren şüpheciliğe katlanmak zorunda kalan benim gibi insanlara temiz hava. Çoğu, hayatın bizim dışımızdaki varlığını kanıtlayan herhangi bir kanıta inanamaz veya inanmayacaktır. Evrendeki diğer yaşam biçimleri fikrine şapkalarını bahşiş verenler geri dönüyor ve bunun bizi ziyaret edemeyeceğini iddia ediyorlar.
Gökbilimciler, bilim adamları ve haber medyası John Lenard Walson’a şüpheyle yaklaşıyorsa, iyi arkadaştır. Kendisinden önce gelen astronominin öncüleri gibi, Walson da birçok kişinin fikrini değiştirmeye mahkumdur. Umarım çalışmaları ve bu kadar ustaca bir belgeleme işi yapmış olan film bundan daha fazlasını yapar. Astronominin yönünün, dünya dışı yaşam formları için kanıtları görmezden gelmekten uzaklaşıp onu araştırma işine geri döndüğünü görme arzum.
Bilim adamları ve gökbilimciler, evrenin cansız gök cisimlerinin bir araya gelmesinden daha fazlası olduğuna inandıkları o kadar uzun zaman önce değildi. Bazıları bunun yaşamla dolu olduğunu hissetti. Hibe ve kariyerlerini doğrudan veya dolaylı olarak devlet fonlarına veya müdahalelerine borçlu olan birkaç önemli bilim insanı ve gökbilimcinin tükendiği hissine kapıldım. Zaten doğaları gereği şüpheci oldukları için, mesleklerini sattılar ve başkalarını, etkisiyle, uzayın en uzak köşelerinde insan dışındaki yaşam varsayımından çok uzak bir yere götürdüler.
John Lenard Walson ve Jose Escamilla gibi çığır açan film yapımcılarının çalışmaları, bilim adamları, gökbilimciler ve medya arasında yarın daha nesnel bir umut veriyor. Filmi izledikten sonra hayran değilim çünkü UFO’ları araştırıyorum. Ben bir hayranıyım çünkü kimse bana J.L. Walson’un mütevazı teleskop merceğinden kaydedilmiş gördüğüm muhteşem görüntülerden şüphe etmem için neden vermedi. İzle ve kendi kararını ver. Http://Interstellar.UFOguy.com adresinden film hakkında daha fazla bilgi edinebilir ve bir fragmanı izleyebilirsiniz.
GIPHY App Key not set. Please check settings