Quilling’in Tarihi

Paper Quilling, yüzyıllar boyunca geliştiğine inanılan bir sanat biçimidir. Bir zamanlar “kağıt telkari” olarak bilinen “tüy bırakma” terimi, dar kağıt parçalarını açmak için kullanılan tüyden türetilmiştir. Quilling, kağıt yapımının keşfinden sonra Çin’de var olduğuna inanılan, dünya tarihinde derin bir şekilde kök salmıştır. Ruhani toplulukların üyeleri, quilling sürecinin ilk mucitleri ve kullanıcılarıydı. Yavaş yavaş, bu eğlenceli sanat formu diğer ülkelere yayıldı ve sonunda ortak yaşamın önemli bir parçası haline geldi.

Quillings ana konsepti, kağıdı istenen şekillerde yuvarlamak için bir şapka iğnesi, yuvarlanan parmaklar veya quilling araçlarının kullanılmasını içerir. Birden fazla şekil tek tek yuvarlanır ve ardından son bir şekil veya tasarım oluşturmak için birbirine bağlanır. Ardından, parçanın güzelliğine katkıda bulunmak ve yerinde sabitlemek için son rötuşlar yapılır. Bu son rötuşlar, asitsiz mat tahta veya gölge kutusu çerçevelemeyi içerebilir.

Artık quilling’in kökeninin ve bazı yönlerinin farkında olduğunuza göre, quilling tarihinin bazı ayrıntılarını inceleyelim.

Araştırmalar, 4. ve 5. yüzyılların ortalarında bir tür quilling metalinin yapıldığını ortaya koydu. Sütunlara, vazolara ve diğer nesnelere altın ve gümüş teller uygulandı ve mücevherler de bu teknik kullanılarak şekillendirildi. 13. yüzyıla gelindiğinde, bu tür metal quilling herkesçe bilinir hale geldi ve dünya çapında uygulandı.

Metalden kağıt kullanımına geçiş, muhtemelen materyallerin kıtlaşması veya parça oluşturmak isteyen meslekten olmayan kişiler için mevcut olmaması nedeniyle gerçekleşti. Metal quilling yaygın olarak metal telkari olarak adlandırılırdı ve kağıt kullanımına dahil edilen teknik olarak yaygın olarak kağıt telkari olarak adlandırılırdı. Kağıt telkârinin ilk kullanımı, öncelikle inançlarını destekleyen ve kutsal mesajları süsleyen dini gruplarla sınırlıydı. Bu sanatı uygulayan sıradan halka geçiş, quilling terimini düzenli kullanıma getirdi. Kağıt quilling, kağıt şeritleri, serbest rulolar ve kenarları kullanarak mücevher stillerine benzer birçok teknik uyguladı. 17. ve 18. yüzyıllarda, quilling sanatı çay kadehlerine, arma tasarımlarına ve fotoğraf çerçevelerine yayıldı.

Birkaç gerçek var, ancak tüy dökmenin kökenine atfedilen birçok hikaye var. Bazıları, kağıt yapımının keşfedilmesinden kısa bir süre sonra, eski zamanlarda geliştirildiğini söylüyor. Diğerleri, kâğıt tüy dökmenin 13. yüzyılda rahibelerin yüksek maliyeti nedeniyle metal telkari satın alamadığı zaman doğduğunu iddia ediyor. Yine de diğerleri, quilling’in Amerika’da başladığına inanıyor. Yine de, daha fazla kanıt, tüy bırakmanın Akdeniz bölgesinde kullanıldığına işaret ediyor. Bu kadar çok çelişkili iddiayla, hiç kimse tüy dökmenin nereden kaynaklandığını kesin olarak söyleyemez, ancak açıkça gerçekten uluslararası bir tarih taşıyor.

Viktorya Çağı’na ait kitaplar ve o döneme ait tüylü parçalar, uygun genç kadınların mobilya veya cüzdan süslemek ve mücevher yapmak için tüy dökmeyi uyguladıklarını gösteriyor. El sanatlarına benzer şekilde günümüzde ayakta kalmayı zor bulmuş ve popülaritesi azalmıştır. Ancak, belki bir gün, yüzyıllardır uygulanan eski bir sanat olarak kaybolan ihtişamını geri kazanacaktır, çünkü teknik dünya çapında neredeyse sınırsız amaçlarla kullanılabilir.