Operadan Sabun Operasına

Bir televizyon haber stüdyosunda ya katta ya da kontrol odasında uzun bir süre geçirmiş olan herkes, onun iç ritimlerinin müzikal niteliklerini bilir ve gizlice sevmeye başlar. Yol tarifleri, bir kulaklık ağı aracılığıyla kat yöneticilerine, kamera operatörlerine, aydınlatma tasarımcılarına ve diğerlerine bir kulaklık ağı aracılığıyla bir şarkı gibi aktarılır. Kamera operatörlerinin küfür yüklü şakası, yakınlaştırmak, aşağı eğmek ve sola kaydırmak için kontrol odasının teknik sesli yönleriyle uyumludur. Jeller ve watt ve tungsten lambalardan bahsetmek, bir tane almak, iki tane almak, üç tane almak için yönetmen tarafından görüntü karıştırıcısına homurdanan bas hattının melodisidir. Ve bir de haber sunucusunun uzatılmış solosu var: eşleşecek bir divas-zihniyete sahip yarım saatlik bir arya.

ChamberMade’s Crossing Live, icat edilmiş bir televizyon güncel olaylar programının özellikle feci bir kaydı sırasında bir tür yüksek gerçek zamanlı olarak ortaya çıkıyor, The Day Report, televizyon haber stüdyosunun doğal müziğini alıyor ve onu müziğe ayarlıyor . İlk uzun metrajlı filmi Noise tarafından yazılan Matthew Saville, karısı ve yaratıcı ortağı Bryony Marks’ın bestelediği bir müzikle sesin inceliklerini derinlemesine araştıran bir filmdi. Crossing Live, görsel ve işitsel açıdan zengin bir prodüksiyon. Sadece bir saat uzunluğunda, işlerden yoksun duyusal bir yumruk atıyor, uzunluğunun iki katı hatta üç katı; aslında, video ekranları, katmanlı ses düzeni ve çoklu eylem düzlemleriyle, yalnızca stüdyonun müziğini değil, aynı zamanda daha genel olarak televizyonun duyusal yükünü de taklit ediyor. Ön izleme akşamı ara sıra karışık gerçek zamanlı görüntü miksajına rağmen (katılabildiğim tek performans), Ariette Taylor’ın prodüksiyonu acımasızca kesin. Scott Zero’nun profesyonel görünümlü video grafikleri, Shaun Gurton’ın açık uçak seti, Brett Kelly’nin mükemmel müzisyenleri övgüye değer bir şekilde ilgi çekici.

The Day Report’un koca memeli sunucusu Paula Day olarak Dimity Shepherd aynı anda eserin hicivlerinin çoğunun hem kaynağı hem de hedefi; Bu kadının dikkat süresinden daha kısa olan tek şey onun eteği gibi görünüyor. Logies, saçları, eski sabun yıldızı pop idolü, aşağılayıcı bir şekilde foetus olarak bahsettiği, Paula’nın düşündüğü ya da söylediği (ya da söylediği) son şey haberlerdir ve bunu yaptığında sadece bir yol bulmaktır. Tüm ailesini orman yangınında kaybetmiş olan bir görüşmeci hakkında oldukça göz yaşları. Kendisine, aradan dönene kadar bugün doğum gününü kutlayacak olan ölü çocukları büyütmemeye karar verdi. Hemen döneceğiz.

Mezzo-soprano Shepherd’ın sarışın fahişe, opera söyleyen diva ve kızarmış, yuvarlak sesli harflerle ve yükseltilmiş ama güven veren toneare ile tamamlanmış prototipik sunucu arasındaki salınımları şakacı bir şekilde icra etti. Saville’in librettosu gerçekten bir senaryo gibi görünse de, Shepherd şarkı söyleyen tek oyuncu kadrosuydu ve bu bölüm tam olarak sizin vokal olarak zor diyeceğiniz şey değil, Shepherd hem kameralara hem de tüm cinsiyetlendirilmiş seyircilere oynayarak gerçekten kendi haline getiriyor. parçanın bu kadar açık bir şekilde dayandığı dayanakların sahte gazetecilik yeteneği.

Belki çok açık bir temele dayanır? Kadın güncel meseleleri çapaları ve onların ön plana çıkardıkları gösteriler, hiciv ve eleştiri için neredeyse orijinal hedefler değildir ve biri, Crossing Over’ın, tüm niyetler ve amaçlar için zaten yaygın olarak benimsenen görüşleri yalnızca tekrarladığı iddia edilebilir. Naomi Robson ve Anna Coren, en azından bu ülkede gerçek gazeteciler (hatta bu konuda gerçek insanlar) ve güncel olaylar programcısı olarak kabul edilmiyorlar.

ticari kanallar öldü. Hicvin ifade ediliş tarzı, haber stüdyosunun işitsel dokularına ilişkin haberin içgörüleriyle birleştiğinde gerçekten oldukça canlandırıcı. Hiçbir şey değilse, diziyi operaya geri koyar. Ve tam tersi.