Medyada Korkunç

Yakın zamanda Columbine için Bowling’i ikinci kez izledikten sonra, filmin yapımına giden olaylarla ilgili duygularım hala soğuk. Ve gerçek olaydan bu yana uzun yıllar geçmesine rağmen, bu tür kaosun yakınlığı hala yakın.

Neden?

Neden 2007’de insanlar kendilerini rahatsız eden şeylerle başa çıkmak için akıllarını kullanmak yerine silahı kapacaklar? Bu insanların bir tür serebral aktiviteye sahip olduklarını varsaymalıyız, çünkü onlar her şeyi veya şiddetlerinin kaynağı kim olursa olsun tanımlayıp tanıyabilirler. Ve buna göre, mümkün olan en basit ve en şiddetli şekilde tepki verin.

Yine, bu neden?

Muhtemelen onlar ve bu genel nüfusu kapsayacak şekilde genişletilebildikleri için, genel olarak işlerin tehlikeli, kötü olduğu ve sizin ve benim gibi olmadığı söylendi. Hey, sağlık sisteminin ne kadar acıklı olduğu, işsizlik oranlarının balonlaşması sürekli olarak hatırlatıldı. ve (adı buraya ekleyin) belki de bize potansiyel olarak bize kanser verebilecek küçük bir şans vererek nasıl bağlantılı olabilir. Olabilir. Böyle bir haberle, neredeyse Smith & Wesson’umu getirip ön verandada oturup beni yanlış anlayan her şeyi silmek için kaşınıyorum.

Şunu bir düşünün: çoğu haber yayınında insanların ilgisini çeken hikayeler bulunur. Öyleyse, neden doğası gereği insanların ilgisini çeken hikayeler yayının başında gösterilmiyor? Köpeğim için önemli olan hikayeler benden daha mı önceliklidir? Maymunlar Gezegeni’nde yaşıyor muyuz, bu yüzden maymun nüfusu haberlerini önce alana kadar beklememiz mi gerekiyor?

Hayır tabii değil.

İçinde yaşadığımız şey, sonsuz umutsuzluk, kıyamet ve kasvetin 24 saat haber yayınıdır. Televizyondaki en iç karartıcı dizi gece haberleri değil mi? Ekonomik şehir merkezi, siyasi skandal, şiddet, cinayet ve ara sıra televizyonda gösterilen meme başı. Ve kanalı değiştiremem çünkü, TV’ye göre, yaşadığım dünya burası. Belki o Mars gezgini dışında kaçış yok. Bekle, bu 3 milyar dolara mal oldu, vergi mükellefleri için daha kötü haber.

Görünüşe göre herkesin mesajının duyulması için kötü haberi açıklaması gerekiyor. Protesto ettiler çünkü, buradaydık çünkü, bu bir sorun çünkü. Amerika Birleşik Devletleri’nin lanet başkanı George W. Bush bile, genel bir tehdit üzerine kapsamlı bir alarm verildiğini bildirmek için bir basın toplantısı düzenledi. Bu ne demek oluyor? Bize bunu söylemek için gerçekten bir matbaacı çağırması gerekiyor mu? Aklında, hepsinin tehlikede olduğunu belirten şifreli bir mesaj dışında insanların dikkatini çekebilecek başka bir şey yok muydu?

Belki hepsi röntgenciydi. Belki de kendimizi daha iyi hissetmek için başkalarının yaşadığı sefaleti görmek istiyoruz. Ford hisselerinin düştüğünü gördüğümüzde, yeni minivanlarının onu çalıştırdığınızda patladığını gördüğümüzde, o zavallı futbol annesine sempati duymak için bir öfke patlaması yapmamız gerekebilir mi?

Kötü haberler her zaman kötü haberlere yol açar. Jack Ruby, Lee Harvey Oswald’ı TV’de çektikten sonra, kimse bir şeyleri kaçırmaktan korktuğu için kanalı değiştirmedi. Kötü şeyler görürüz, iğrenç davranırız ve sonra yaptığımız iğrenç şeyin üzerinde olup olmayacağını görmek için iğrenç haberleri izleriz.

Ne kadar güzel.

Evet, dünya gerçekten berbat. Belki de bütün bu karamsar gençler haklıdır. Yine de onlara gösterebiliriz. İyi ve yararlı haber ve bilgilere ne dersiniz? Bugün CNN’de, yağsız çikolata nasıl yapılır. Bu güzel olmaz mıydı, bugün CNN’de değil, dünyadaki her insan fazla kilolu. Ben öyle düşünüyorum. Her gece haber bülteni Sevimli Ayıcıklar tarafından okunmalıdır. Gazeteler, keçeli kalemle yazılmalıdır. Ve uyku vakti hikayenizden sonra sadece CNN veya buna benzer herhangi bir şeyi izleyebilirsiniz.

Evet, harika reytingler alacak.