Hepimiz Montana’da yaşayan garip insanların hikayelerini duymuşuzdur; Unabomber, özgürlük milisleri, zavallı hıyarlar Federal Tanık Koruma Programına sıkışmış durumda.
Montana’da yaşayan insanların çoğunun arkadaş canlısı, kibar, makul derecede aklı başında ve yabancılara yardım etmek için kendi yollarından çıkacaklarını temin ederim.
Şimdi, ben Montana’da nakledilen alaycı bir Kaliforniyalıyım. Yardım edemem ama yardımcı yabancılardan şüpheleniyorum.
Oh, katip evime yeni bir masayı çekmek için kamyonunu gönüllü kullanmak istiyor, öyle mi? Geri bas! Bu biber spreyini nasıl kullanacağımı biliyorum!
Bu gerçekte oldu, tehditler ve biber gazı.
Yerel Staples’tan bir masa satın aldım ve sonra onu daireme götürmenin bir yolu olmadığını fark ettim. Katip, ücretsiz olarak ve mesai saatleri dışında benim yerime götürmeyi teklif etti.
Hayır, bana asılmıyordu! Adam en az altmış yaşındaydı. Yardıma ihtiyacım olduğu için gönüllü oldu. Bağlantısız teklifi beni çok şaşırttı.
Umutsuz, kabul ettim. Söz verdiği gibi masayı teslim etti, yardımcı olabildiğime sevindim ve gitti.
Garip, nefes aldım. Bu insanların nesi var?
Katiplerin takdire şayan tavrı genellikle Montana’da bulunur. Çocuklar bile oldukça kibar ve yardımsever.
Burada üç yıl yaşadıktan sonra yine de temkinli davranıyorum. Kızı California’dan çıkarabilirsin, ama kızdan biber gazı alamazsın.
Bu eyaletteki topluluklar ağırlıklı olarak aile odaklıdır. Yaz aylarında evimin yakınındaki bir parkta halk mangalları yapılıyor. 4 Temmuz piknikleri, ördek yarışları (sormayın), gerçek kilise sosyal etkinliği, eğer olay sağlıklı bir aile eğlencesiyse burada oluyor.
Ben bu görevlere katılmıyorum.
Bu eyalette yasal olarak izin verilenden daha fazla yeniden doğmuş Hıristiyan akrabam var. Bir akraba genellikle hangi topluluk etkinliğinin düzenlendiği ile bağlantılıdır.
Bu etkinliklerden tek birine katılırsam, sonraki her bir etkinliğe katılmam beklenir. Bunu yapmazsam, tüm akrabalarım nedenini öğrenmek için aynı anda kapımı çalarlar.
Yukarıdakiler, toplulukların birbirine ne kadar sıkı sıkıya bağlı olduğunun bir örneğidir. Buradaki çoğu insan çalışkan, muhafazakar, İncil’dir. Ana sohbet konuları şunlardır: avcılık ve balık tutma, kilise, çocuklar, genel olarak aile ve çiftçilik.
Bizler için daha liberal fikirli, evli olmayan, çocuksuz, çiftçi olmayan ve konuşma şansını avlamak ve balık tutmayı onaylamamak sınırlıdır.
İyi insanlar, ama biraz sıkıcı.
Montana’nın çılgınları meşhur olsa da var.
Geçenlerde oradayken, büyük, kaslı bir adam yerel insani topluluğun içine girdi. Kurutulmuş çamur çizmelerini topladı. Siyah saç omuzlarını kapladı. Flanel gömleği ve kot pantolonunun üzerine deri ve yün bir palto giymişti. Palto, sanki bir bufalonun arkasından soymuş gibi kokuyordu.
Köpeğini hırıltılı bir sesle, gözlerinde korkunç bir parıltıyla istedi. Av köpeği arka kafeslerden getirildi.
Masanın arkasındaki kadın adama köpeği için bir lisans alması gerektiğini söyledi. Neden diye sordu. Her köpeğin ruhsat alması gerekiyordu. Bu kanundur.
Adam, köpeklerin ruhsatlandırılmasının kötü hükümetin özgürlüğümüzü ezmek için yaptığı başka bir numara olduğuna dair tutkulu bir konuşmaya daldı. Zihin kontrolünden bahsetti. Kasları, gözlerindeki korkunç ışıkla birlikte büyüyor gibiydi.
Köpeğim için yeni bir ehliyet formu doldururken adamdan uzaklaştım. Masanın arkasındaki her kadının yüzünde kibar bir gülümseme vardı. Yaşlı kadın elini telefonda tuttu.
Adam sonunda bir ruhsat formu aldı ve ofisten çıktı, zavallı şeytanın kurbanı oldu ve kokusunu yanına aldı.
Böyle bir çıkıştan sonra ne söyleyebilirsin? Umarım koca adam, bufalo adamlarıyla birlikte yeri tırmalamaktan mutludur.
Montanas tuhafları her şekilde, boyutta, kokuda ve kişide olabilir, ancak daha sonra dünyanın her yerinde insanlar bunu yapar.
Tanrı, hayatı renkli kılan garipleri kutsasın.
GIPHY App Key not set. Please check settings