Dürüstlük

Dürüstlüklerinden ötürü gurur duyanlar da şu ilkeyle ilgilenmelidir: Dürüstlüğün etkililiği, kişinin gerçekle yüzleşmeye istekli olmasına bağlıdır, bu da bu kişinin arzularıyla çatışabilir ve inkar yaratabilir.

Böyle bir durumda, bu çatışmaya rağmen bu isteklilik nasıl teşvik edilebilir? Bu sorunun cevabı, inkar eden insanlara karşı etkili bir şekilde dürüst olmaya çalışan herkes için faydalı olabilir. Nihayetinde, inkarları kendi çıkarlarına aykırı olan bu insanlara fayda sağlayabilir. Gerçeğin ya da düşüncenin gerçekliğe uygunluğunun, hayati etkinin olmazsa olmazı olduğu varsayımına devam ediyorum. Sağlık, zevk, başarılı kariyer ve uyumlu ilişkiler, doğamızın ihtiyaçlarını ve yeteneklerini ve dünyanın işleyişini bilmemizi gerektirir. Bu bilginin yokluğu kazalara, hastalığa, acıya, başarısızlığa ve ölüme yol açar. Bu nedenle, arzularımızın ilk amacı gerçek veya kendimizin ve çevremizdeki dünyanın bilgisi olmalıdır. O zaman neden insanlar bununla yüzleşmek istemiyor?

Bu isteksizliğin iki nedeni olduğuna inanıyorum. Birincisi, mutlu yaşama arzusundan kaynaklanan hakikati bilme arzusu, kendiliğinden haklı olma arzusuna, hata ve cehaletten kaynaklanan güvensizlik ve utançtan kaçınma ve ayrıca öğrenme çabasından kaçınma arzusuna dönüşür. Dolayısıyla korku, gurur ve tembellik, hakikat ve mutluluğun peşinde koşan engellerdir. İnsanlar, cesaret ve alçakgönüllülüğe sahip olmadıkça, yanıldıklarında kabullenemezler. İyiliğini ciddiye alan kişi, bu erdemleri geliştirmesine yardım etmelidir.

İkincisi, gerçek, mutlu bir yaşam tarzı deneyiminden öğrenilebilir. Gerçeği bilme arzusu daha sonra gerçeği en son görme arzusuna dönüşür. Zihinsel atalet, bu mutlu yaşam tarzının zihne uyguladığı çekim gücüyle orantılı olarak yasa haline gelir. Statükoyu bozan herhangi bir karışıklık reddedilir: “Buna inanamıyorum; bu olamaz.” Gerçek, artık istenen gerçekle örtüşmediği için gerçek dışı kabul edilir. Bu nedenle inkar, gerçekleri fikirlere tam tersi yerine uyduran sapkın bir süreç olarak görülebilir. Kişi mutlu bir yaşam tarzını kaybetmekten ve bir başkasının peşinden koşmaktan kurtulmak için gerçekliği yanlış kanıtlamaya çalışırken, bu kayıp ve bu arayış keder, gerginlik ve şüphe ve hatta umutsuzluk ile ilişkilendirilirken, akıl devrilir ve duygular hüküm sürer.

Bir kişinin gerçekte radikal bir değişimle ilgili istenmeyen bir gerçeği kabul etmesine yardımcı olmak için, bu kişinin uyum için insan kapasitesi konusundaki farkındalığını artırmak için dürüstlüğü bilgelikle birleştirmek gerekir. Bu kapasite, en iyi, korkunç bir talihsizlik yaşamış ve aşamalı olarak yeni bir bakış açısı ve yeni bir mutluluk keşfeden, eskisinden daha aydınlanmış ve tatmin edici olan insanlar örneğinde gösterilebilir. Buna ek olarak, zorlu bir meydan okumayla bırakılan bu kişinin iradesini canlandırması gerekir: hayatına yeniden başlamak. Son olarak, bu artan farkındalık ve bu uyarılmış irade zaman zaman güçlenmeyi gerektirecek şekilde zayıflayabilir. Sonuç olarak, gerçekle yüzleşme isteksizliğine karşı, dürüstlüğün etkinliği her zaman zor ve belirsizdir.