Black Christmas filmi incelemesi

Bu şenlikli korku şenliği, aslında beklediğimden hoş bir sürprizdi. Bu başka bir korku uyarlaması (Final Destination harika filminin arkasındaki insanlardan), ancak diğerlerine benzemiyor; kozlar bulmayı başardı; Texas Chainsaw Massacre gibi. Bu Bob Clarkes 1974’ün klasik slasher filmi Kara Noel’in yeniden yapımı; aslında John Carpenters Cadılar Bayramı’ndan dört yıl önce geldi. Bazı hayranlar bunun orijinal slasher hareketi olduğunu iddia ediyor.

Dışarıdan bakıldığında, bu sizin temelinizden bir başkası gibi görünüyor, kapıdan çıkmak yerine merdivenlerden yukarı koşan bir grup güzel kızı kesen bir psikopat ve bir dereceye kadar bu doğru, bunun iletilme şekli budur. ilginç ve izlemesi cazip.

Hikaye: çılgın katil Billy Lenz, psikiyatri koğuşundan kaçar ve Noel’de istismara uğradığı çocukluk evine gitmeye kararlıdır. Sorun şu ki, yıllar sonra ve ev artık bir Sorority evi. Noel Arifesi ve Melissa (Michelle Trachtenberg, Buffy vampir avcısı şöhreti), Heather (Mary Elizabeth Winstead, Nihai Hedef 3), Dana (Lacey Chabert, Kötü Kızlar) da dahil olmak üzere genç / korku kız yıldızlarından biri onu karşılamak için orada. ) ve Kelli (Katie Cassidy, Bir yabancı remake aradığında.)

Bu film aslında oldukça iyi, sürekli izlendiğini hisseden, korkulara ışıltı katan ve gerilim yüksek tutulan bir film. Aktrisler, zaman zaman bazı kötü sözler söylemelerine rağmen, bazı iyi sözler de söylüyor. Oyunculuk iyidir ve önde gelen bayanların çoğu yıldız olduğu ve çoğu korku yıldızı olduğu için seyirci, hangisinin devam eden jeneriğe ulaşacağını tahmin edemez. Hikaye çizgisi iyi inşa edilir ve katil önce kızları arar, sonra onlardan kurtulmaya başlarken artan bir gerilim vardır.

Tatil için eve gelen bir katilin olduğu orijinal Cadılar Bayramı’na benzer bir hikaye, evdeki kızları izleyen katilin birçok benzer P.O.V çekimi de var. Noel teması olay örgüsüyle güzel bir şekilde akıyor ve bazı yerlerde (özellikle, Billy Lenzs’in çocukluğuna geri dönüşler) yönetmen Tim Burton’ın hayal edeceği gibi karşımıza çıkıyor. Film, bazı çok şiddetli sahnelerle birlikte ilerlerken gittikçe kararıyor ve Shirley Walker’ın müziği harika; tek bir çarpık melodide korku ve Noel’i yakalamak. Ayrıca, kırmızı ve yeşil ışıkların kullanımı (Noel’e borçludur) çok havalı ve harika bir atmosfer yaratıyor.

Bir Sorority evinde geçtiği için ve bu artık 1974 olmadığı için, diyalogların bir kısmı onu kesmiyor. Bu kızların birçoğunun sırf kız kardeşlerini 2007’de inandırıcı, üzücü ama gerçek bulamadıkları için çılgın bir seri katille evde kaldıklarını hayal edemiyorum. Maalesef zorunlu duş sahnesi var, ama korkular için kullanılıyor, heyecanlar için değil ve bu yüzden işe yarıyor.

En başından beri söyleyebileceğiniz gibi, bu sizin olağan değirmen slasher koşusu değil, aslında bir arka hikayesi var ve kendimizi bazı karakterlere değer verirken buluyoruz, örneğin, Katie Cassidy’nin canlandırdığı Kelli harika; ayrıca vampir avcısı Buffy’de Dawn’dan nefret ettiyseniz, bu filme bayılacaksınız.