Bir Armonika Kapın

İnsanların duyması için müzik çalmayı seviyorum. Küçüklüğümden beri performans konusunda ustalığım vardı. Ebeveynlerimin benim ve kız kardeşlerimin her türden uydurma grupta performans sergilediği sonsuz saat ev videoları var. Ebeveynlerin gösteriye geleceğini bilsin diye bir tür performans için pratik yapmadığımız ve posterler yapmadığımız bir ay nadiren geçti. Annem her zaman patlamış mısır patlatır ve atıştırmalıklar getirirdi ve yerel tiyatrodaki bir filmde olduğu gibi canlı şovlarımızdan da keyif alırlardı. Çocukken, ebeveynlerimin desteğinin bana kendi yeteneklerime bu kadar derin bir inanç aşıladığını bilmiyordum. En çok armonikamı çalmayı sevdim.

Geriye dönüp baktığımda, tüm müzik yıllarımda hiç mızıka dersi almadığıma oldukça eminim. Yaklaşık bir yıldır yalvarmamdan sonra babam yedinci doğum günüm için bana bir mızıka aldı. Gitar veya piyano derslerimle meşgul olmadığım zamanlarda, ön verandamızda mızıkayı kendi başıma öğrenmeye çabalarken beni cezalandırabilirdiniz. Bana biraz doğal gelmiş olmalı çünkü liseye başladığımda bir folklor grubunda çalıyordum.

Kız kardeşlerim ve ben kasabamızda yetişmekte olan müzisyenler olarak tanındık. Bu sevdiğimiz ve umutsuzca yaşamak istediğimiz bir unvandı. Her gün okuldan eve koşup eve gelip geçici garaj stüdyomuzda annemle babamın nazikçe bize teslim ettiği şarkılar çalarak saatler geçirirdik. Mızıkamı çaldım ve bazen gitar çaldım. Ablam küçük grubumuzun baş şarkıcısıydı ve bazen de keman çalıyordu. En genç iki kız kardeş piyano ve gitarda ustalaşmak için çok çalıştı. Oldukça küçük bir düzenimiz vardı. Ayağa kalkıp mızıkamı çalmaktan başka bir şey yapmak zorunda olmadığım şarkılardan daha fazla hiçbir şey sevmedim.

Sanırım mızıkayı çok sevdim çünkü çok basit ve küçük. Her zaman basit bir insan oldum ve her şekilde basit yaşamaya çalıştım. Sanırım minik mızıkaya olan aşkım bana dürüstçe geldi. Ama aynı anda birden fazla mızıkaya sahip olmadım çünkü bu aşırı olurdu. Bu yüzden her yıl ya da öylesine armonikamı satar ve ağzıma tam olarak uyan güncellenmiş bir tane alırdım.

Mızıka çalmak en küçük şeylerden biri olmasına rağmen hayatımın en büyük nimetlerinden biri oldu.