Zorlayıcı Bir Aşırı Yiyen Olabilir misiniz?

Zorunlu aşırı yiyenler, fiziksel ve duygusal sağlıkları ve refahları üzerinde ortaya çıkan olumsuz etkilere rağmen, yemek konusunda bir saplantı ve yeme dürtüsü yaşayan bireylerdir. Bu açlık ister aşk, ister rahatlık, isterse hayatlarındaki bir şey üzerinde kontrol duygusu olsun, duygusal bir açlığı gidermek için yemek yerler. Zorlayıcı aşırı yiyenler, birkaç kilo fazla kilolu veya yüz kilonun üzerinde aşırı kilolu olabilir. Tanımlayıcı faktör, ağırlıkları değil, yemelerinin altında yatan nedenlerdir.

Zorlayıcı aşırı yeme, üç ana yeme bozukluğundan biridir, diğer ikisi anoreksi ve bulimidir. Tıpkı alkoliklerin alkol bağımlısı olması gibi kompulsif aşırı yiyiciler de yemeğe bağımlıdır. Bu onların seçim özüdür. Bir alkolik gibi, stresi, yalnızlığı, boşluğu veya can sıkıntısını hafifletmek için kendi kendini tedavi etmenin bir yolu olarak yemeğe bağımlılığı, hayatlarını yönetilemez hale getirebilir ve büyük sağlık sorunlarına yol açabilir.

Zorunlu aşırı yeme, tedavi edilmesi zor bir bağımlılıktır, çünkü bağımlı kişinin iyileşmek için bu maddelerden tamamen uzak durması gereken alkol veya uyuşturucu bağımlılıklarının aksine, hepimiz yaşamak için yemek yemeliyiz. Fiziksel açlığa karşı duygusal açlığı tatmin etmek için ölçülü yemek yemek, zorluk haline gelir. İnsanlar çeşitli nedenlerle kompülsif olarak aşırı yemek yiyebilirler. Obezite, koruyucu bir yağ yastığı gibi arkasına saklanacak bir şey olabilir. Cinselliği gizlemenin veya yakınlıktan kaçınmanın bir yolu olabilir. Bu, özellikle çocukken duygusal veya cinsel istismara uğramış kişiler için geçerlidir. Zorla yemek yemek aynı zamanda öfke, depresyon ve kişinin kendi yaşamından duyduğu tatminsizlik duygularını doldurmanın bir yolu olabilir.

Aşırı yemek, suçluluk ve utanç duygularına ve genellikle kendinden nefret etmeye neden olur. Fazla kilolu bireyler genellikle olumsuz stereotiplere sahiptirler ve genellikle aptal, verimsiz veya tembel olarak etiketlenirler, bu da özgüvenlerine daha fazla zarar verir. Faaliyetleri ciddi şekilde kısıtlanabilir. Spora katılmak, hatta sandalyeden kalkmak bile zorlaşabilir. Obez bireyler iş ayrımcılığından muzdariptir. Toplum tarafından dışlanırlar ve sevdikler, aile ve arkadaşlar tarafından eleştirilirler.

Psikoterapi (genellikle Anonim Aşırı Yiyenler gibi 12 Adımlı bir Programla birlikte), bireylerin kompülsif aşırı yemekten kurtulmalarına yardımcı olabilecek güvenli, yargılayıcı olmayan bir ortam sağlar. Bireylerin yiyecek ve vücutlarıyla olan ilişkilerini değiştirmelerine yardımcı olmanın yanı sıra, altta yatan duygusal sorunlar üzerinde çalışarak kök nedenlere ulaşmak iyileşmeye yol açabilir.