Bunu her zaman hatırlarsak, doğaya asla bağlı kalmayacağız; Doğanın içinde okumamız gereken bir kitap olduğunu ve gerekli bilgiyi edindiğimizde kitabın bizim için artık bir değeri olmadığını bileceğiz. Onun yerine kendimizi doğa ile özdeşleştiriyoruz; Ruhun doğa için olduğunu, ruhun beden için olduğunu düşünüyoruz ve ortak deyişe göre, insanın “yaşamak için yer” değil “yemek için yaşadığını” düşünüyoruz. Sürekli olarak bu hatayı yapıyoruz; doğayı kendimiz olarak görüyor ve ona bağlanıyoruz; ve bu bağlılık gelir gelmez, bizi bağlayan ve bizi özgürlükten değil, köleler gibi çalıştıran ruh üzerinde derin bir etki oluşur.
Bu öğretinin tüm özü, bir köle olarak değil, bir usta gibi çalışmanız gerektiğidir; aralıksız çalışır, ancak kölenin işini yapmaz. Herkesin nasıl çalıştığını görmüyor musun? Hiç kimse tamamen dinlenemez; insanlığın yüzde doksan dokuzu köle gibi çalışır ve sonuç sefalettir; hepsi bencil bir iş. Özgürce çalışın! Sevgiyle çalışın! “Aşk” kelimesinin anlaşılması çok zor; özgürlük olana kadar aşk asla gelmez. Kölede gerçek aşk yoktur, bir köle satın alıp zincirler halinde bağlar ve sizin için çalıştırırsanız, bir aylak gibi çalışır, ama onda aşk olmaz. Yani biz kendimiz dünyadaki şeyler için köle olarak çalıştığımızda, içimizde sevgi olamaz ve işimiz gerçek iş değildir.
Bu, akrabalar ve arkadaşlar için yapılan işler için ve kendi kendimiz için yapılan işler için de geçerlidir. Bencil çalışma, kölenin işidir; ve işte bir test. Her sevgi eylemi mutluluk getirir; tepkisi olarak barış ve bereket getirmeyen hiçbir sevgi eylemi yoktur. Gerçek varoluş, gerçek bilgi ve gerçek aşk sonsuza dek birbirine bağlıdır, üçü bir arada: biri olduğu yerde, diğerleri de olmalıdır; onlar bir saniyesiz Bir’in üç veçheleridir – Varoluş-Bilgi-Mutluluk.
Daha fazla bilgi almak için şu adresi ziyaret edin: http://www.spiritual-simplicity.com
GIPHY App Key not set. Please check settings